دستگاه ماینر یا Asic اصطلاحی است که برای
دستگاههای استخراج رمزارزها به‌کار برده میشود و درحال حاضر این دستگاهها بسیار متنوع هستند.
در سراسر جهان افرادی که به کار استخراج رمز ارز ها اعم از بیتکوین یا سایر ارزهای رمزنگاری شده مشغول هستند، ماینر می‌گویند و آنها تلاش میکنند با استفاده از ابزارهای متنوع استخراج به تعداد بیشتری از رمزارزهای استخراج نشده دست یابند و با فروش آنها به سود و درآمد زایی دست پیدا کنند.
به طور کلی ماینینگ فرآیند تأیید تراکنش‌های رمزارزها و ثبت آنها در دفتر کل توزیع استخراج است. این فرآیند به غیرمتمرکز سازی شبکه رمزارزها و افزایش امنیت شبکه کمک میکند و در نهایت رمزارز جدید ایجاد میکند.
به شکل کاملاً ساده تراکنش‌های تأیید شده در بلوک‌ها جمع میشوند و برای اضافه شدن این بلوک‌های تازه به زنجیره بلوک‌های موجود یک پازل کدگذاری وجود دارد که از پیچیدگی‌های بالایی برخوردار است و باید حل شود. هر سیستمی که این پازل را حل کند پاداش می‌گیرد.
برای استخراج این ارز دیجیتال، باید از یک دستگاه ماینر استفاده کنید که به آن اسیک یا ASIC که مختصر شده کلمه مدارهای مجتمع با کاربرد خاص است نیز می‌گویند. ماینر بیت کوین اصطلاحاً به دستگاه‌هایی گفته میشود که مخصوص استخراج بیت کوین است و انواع بسیار گوناگونی دارند.
اگر دشواری استخراج و هزینه‌های استخراج بیتکوین برای شما مشکلی ایجاد نمی‌کند، برای ورود به دنیای ماینرها سه مرحله قابل اجرا وجود دارد:
۱.
خرید دستگاه ماینر
۲. بکارگیری یک کیف پول امن و مناسب
۳. پیوستن به یک استخر برای انجام فرآیند استخراج
درآمد ماینر چگونه محاسبه میشود؟
بیت کوین‌ها در واحدهایی به نام بلاک توسط ماینر ها استخراج میشوند.
در حال حاضر پاداش استخراج هر بلاک، ۱۲.۵ بیت کوین است؛ بنابراین وقتی تراکنش‌ها در یک بلاک جای می‌گیرند و بلاک استخراج میشوند، به استخراج‌کنندگانی که در استخراج آن بلاک نقش داشتند ۱۲.۵ بیتکوین می‌رسد.
این ۱۲.۵ بیت کوین بین
ماینر ها تقسیم میشود. در سال ۲۰۰۹ میلادی که استخراج بیت کوین تازه شروع میشد، پاداش هر بلاک در حدود ۵۰ بیت کوین بود؛ و در سال ۲۰۱۲ این پاداش به ۲۵ بیتکوین کاهش یافت. با این وجود هر ۴ سال یکبار پاداش استخراج هر بلاک بیت کوین به نصف خواهد رسید.
پس از هاوینگ یا نصف شدن پاداش استخراج بیت کوین که در اواخر ماه اردیبهشت سال آینده (۲۰۲۰) اتفاق می‌افتد، پس از استخراج هر بلاک، پاداش استخراج از ۱۲.۵ بیت کوین به ۶.۲۵ بیت کوین کاهش می‌یابد.
با توجه به قدرت پردازش بسیار زیادی که برای استخراج یک بلاک از بلاکچین بیتکوین نیاز است، ماینرها به گروه‌های استخراج ارز می‌پیوندند تا با مشارکت همدیگر، بتوانند بلاک‌های بیشتری استخراج کنند. به این گروه‌های استخراج، اصطلاحاً استخر (Pool) گفته میشود.
پاداش استخراج هر بلاک، ۱۲.۵ بیتکوین است. این روزها استخراج برای اشخاص و کسب‌وکارهای کوچک به سبب دشواری استخراج و هزینه بالای برق، کار چندان ساده‌ای نیست و برخی کارشناسان معتقدند به زودی متوقف خواهد شد.
در مقابل شرکت‌های بزرگ به دلیل سود بالای استخراج و در اختیار داشتن سرمایه کافی به فکر راه انداختن استخرهای بزرگ افتاده‌اند که شکل اجرای ماینینگ را تغییر میدهد؛ اما سبب میشود این کار به عنوان یک شغل پردرآمد برای سرمایه‌گذاران بزرگ به حیات خود ادامه دهد.
اگر سرمایه زیادی در اختیار ندارید و تنها از سرکنجکاوی به دنبال یافتن پاسخ سؤال دستگاه ماینر چیست؟» هستید به شما توصیه میکنیم، استخراج را به عنوان شغل آینده خود در نظر نگیرید.
شرکت بیتمین الگوریتم‌های مختلفی را برای انت ماینرهای خود در نظر گرفته است. پرکاربردترین دستگاههای ای‌سیک عرضه شده به بازار از الگوریتم‌های زیر پشتیبانی میکنند:
اولین دستگاه استخراج ای‌سیک بر مبنای این الگوریتم و برای استخراج بیت کوین طراحی شد و در واقع شناخته‌شده‌ترین الگوریتم در دنیای ارزهای دیجیتال به شمار می‌آید. استخراج ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین، بیت کوین کش، کرون، پیرکوین، سیس‌کوین و … بر اساس این الگوریتم صورت می‌گیرد. دستگاههای Anminer S15، Antminer S11، Antminer S9 و Antminer S17 از جمله ماینرهای بیت مین هستند که با این الگوریتم کار میکنند.
اکوئی‌هش یک الگوریتم بر مبنای اثبات کار است که توسط گروه تحقیقاتی دانشگاه لوگزامبورگ معرفی و توسعه داده شد. آنها این الگوریتم را به منظور مقابله با مشکل سلطه دستگاههای ای‌سیک مختص استخراج بیت کوین و سکه‌های مشابه و تمرکززدایی در این صنعت طراحی کردند. از این الگوریتم برای استخراج ارزهایی مانند زی‌کش، زن‌کش، کومودو و … استفاده میشود. شرکت بیت مین دستگاههای انت‌ماینر Z9 mini، انت ماینر Z9 و انت ماینر Z11 را برای این الگوریتم تولید کرده است.
این الگوریتم در زمان ایجاد ارز دیجیتال دش (Dash) پیشنهاد و ارائه شد. این الگوریتم 11 تابع هش را برای اثبات کار مورد استفاده قرار میدهد. ارزهایی از قبیل دش، مانیتری‌یونیت، اونیکس و … از این الگوریتم بهره می‌برند. انت ماینر D3 برای این الگوریتم ساخته شده است.
الگوریتم اسکریپت عملکردی امن برای تولید کلید بر مبنای رمز عبور است. برای هک کردن این الگوریتم، شما نیاز به حجم زیادی از حافظه با دسترسی تصادفی دارید. از این الگوریتم برای استخراج ارزهایی مانند لایت کوین، دوج کوین، ورج و … مورد استفاده قرار می‌گیرد. از جمله ماینرهایی که این الگوریتم را استخراج میکنند، انت ماینر L3 و ++L3 است.
نکات مهم هنگام
خرید ماینر چیست؟
اولین چیزی که باید به آن توجه کنید قدرت دستگاه و یا نرخ هش است که به تراهش بر ثانیه (Th/s)، گیگاهش بر ثانیه (Gh/s) و واحدهای این‌چنینی بیان میشود. هر چه عدد این شاخص بزرگ‌تر باشد، محاسبات با سرعت بیشتری صورت می‌پذیرد و در نتیجه شانس دریافت پاداش استخراج بیشتر افزایش می‌یابد.
مصرف برق دومین ویژگی مهم دستگاههای ای‌سیک است. در نظر گرفتن این فاکتور در صورت استفاده از چند دستگاه به طور همزمان و پاسخ‌گویی قدرت شبکه برق از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
کارایی انرژی و میزان بازده دستگاه از دیگر ویژگی‌های مهم و پیچیده است. فروشندگان این دستگاهها معمولا این پارامتر را با نسبت انرژی مصرف شده به هش پردازشی (J/Th) بیان میکنند. هر چه این نسبت کوچک‌تر باشد، کارایی دستگاه بیشتر است.
ویژگی مورد بررسی دیگر
قیمت دستگاه ماینر است. این فاکتور همیشه در هنگام محاسبه دوره بازگشت سرمایه مورد توجه قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر شما باید این نکته را در نظر بگیرید که زمانی که شما فرآیند استخراج را آغاز میکنید، درآمد چند ماه اول شما در واقع هزینه تجهیزاتی که خریداری کردید را پوشش میدهد و پس از آن به سوددهی خواهید رسید.
ویژگی‌های که شاید در مقابل دیگر موارد خیلی حائز اهمیت نباشد اما ارزش اشاره کردن را دارد، سروصدا و تولید گرمای این دستگاهها است. همانطور که می‌دانید صدا و گرمای ایجاد شده توسط دستگاههای ای‌سیک زیاد است و اگر این موضوع برای شما اهمیت دارد، در هنگام خرید باید به آن توجه کنید و آن را مد نظر قرار دهید.
هنگامی که بحث کسب درآمد پیش می آید، جامعه ارز دیجیتال به ۳ گروه اصلی تقسیم می شود. گروه اول تریدرها (Trader) هستند که معتقدند بهترین راه کسب درآمد استفاده از نوسان بازار از طریق ترید کردن است. گروه دوم سرمایه گذاران بلند مدت هستند که با عنوان هودل کنندگان نیز شناخته می شوند. آنها معتقدند که ارزش یک ارز دیجیتال (معمولا بیت کوین) طی چند سال به طور قابل توجهی افزایش خواهد داشت، بنابراین آنها این ارز را ترید نمی کنند و فقط آن را نگهداری می کنند. سومین گروه ماینرها هستند. آنها افرادی هستند که پول زیادی در سخت افزار سرمایه گذاری می کنند تا یک ارز خاص را استخراج کنند.
ماینرهای بیت کوین از کامپیوترهای قدرتمندی برای حل مسائل محاسباتی ریاضیاتی استفاده می کنند که کل این فرایند الگوریتم اجماع گواه اثبات کار نامیده می شود. این تلاش دو نتیجه دارد: اول اینکه بیت کوین های جدید تولید می شوند و دوم اینکه آنها صحت هر تراکنش تائید می کنند که این کار شبکه پرداخت را ایمن و قابل اعتماد می کند.
گزینه دوم هنگامی اتفاق می افتد که ماینرها تراکنش ها را در بلاک ها جمع کرده و سپس آنها را به یک بایگانی عمومی به نام ”بلاک چین” اضافه می کنند. با انجام این کار آنها صحت تراکنش ها را تضمین می کنند و دوبار خرج کردن اتفاق نمی افتد.
در عوض ماینرها بیت کوین هایی به عنوان پاداشی برای تکمیل هر تراکنش دریافت می کنند که به مقدار کوین جدید صادر شده در هر بلاک ماین شده، ”پاداش بلاک” می گویند. هر چهار سال این پاداش در فرآیندی به نام halving نصف می شود.
جیهان چو (Jehan Chu)، تحلیل‌گر شرکت سرمایه‌گذاری Kenetic Capital»، معتقد است که با توجه به نزدیک شدن به هاوینگ، ممکن استقیمت بیتکوین خیلی سریع دوباره وارد روند صعودی شود.
به گزارش یوتودی، بزرگیِ سقوط اخیر قیمت بیت کوین حتی برخی از معامله‌گران با تجربه را هم غافل‌گیر کرد. با این حال، جیهان چو، این تحلیل‌گر حرفه‌ای معتقد است که پادشاه ارزهای دیجیتال برای پاسخ‌گویی به کاهش عرضه در زمان نصف شدن بیت کوین‌های تولیدشده، میتواند یک چرخش سریع» به سمت سطوح بالا داشته باشد.
اینجا یک سوال بزرگ مطرح می شود که پاسخ دقیقی برای آن وجود ندارد. پیش از نتیجه گیری مسائل پیچیده ای هستند که نیاز به توضیح دارند. بگذارید با ۴ فاکتور اصلی شروع کنیم که نیاز به شناخت دارند.
مورد اول تا حدودی فردی است و عمدتا به مکان آن بستگی دارد زیرا هزینه برق مصرفی بسته به مکانی دستگاه ماینینگ متفاوت است. همچنین هزینه ها در فصول مختلف فرق می کند و در اکثر مکان ها قیمت برق در شب کمتر است.
فاکتور سختی شبکه به شدت به هش ریت بیت کوین وابسته است؛ زیرا صحت تراکنش را در هش بر ثانیه اندازه گیری می کند. شبکه به گونه ای طراحی می شود که تعداد مشخصی بیت کوین در هر ثانیه تولید کند و هنگامی که ماینرهای فعال بیشتری وجود دارد، سختی شبکه افزایش می یابد تا اطمینان حاصل شود که سطح توزیع تغییر نمی کند.
اگر چه به نظر می رسد که در دسترس بودن توان محاسباتی مشکلی ایجاد نمی کند اما همیشه اینگونه نیست. طی افزایش سهمی وار(پارابولیک) قیمت در سال ۲۰۱۷ و افزایش توجه رسانه ها، ماینینگ بیت کوین به شدت محبوب شد و بسیاری از مردم سعی کردند وارد این جریان شوند. سخت افزارها به سرعت کمیاب شدند که همچنین قیمت ها را منفجر کرد و تعداد زیادی از ماینرها بالقوه را بلاتکلیف گذاشت. هرچند این روزها همان تجهیزات به راحتی و ارزانتر پیدا می شوند.
چنانکه در بالا ذکر شد، رقابت مهمترین فاکتور است. همانطور که در پاراگراف قبلی می بینیم، شرکت های بزرگ ماینینگ وارد میدان شده اند و اجناس کمتری برای فرد به جای می گذارند.
حالا متوجه می شویم که چرا آن سوال تنها یک پاسخ ”بله” یا ”خیر” ندارد. در واقع با نگاهی به تمام فاکتورهای ذکر شده، هر ماینر در آینده باید از خود این سوال را بپرسد که آیا ماینینگ برای او به صرفه هست یا نه. اما پیش از آنکه با ایده ماینینگ بیت کوین و برای خرید های بزرگ به فروشگاه سخت افزار بروید، اطمینان حاصل کنید که تمام محاسبات لازم را انجام داده اید.
اگر بخواهیم نیمه پر لیوان را ببینیم، بیت کوین با وجود سقوط ۲۵ درصدی طی دو هفته وحشتناک، هنوز هم از ابتدای ۲۰۲۰ تاکنون بیش از ۸ درصد افزایش قیمت را تجربه میکند.
در مورد بیت کوین، تاریخ نشان داده است که احساسات موجود در بازار خیلی سریع میتواند تغییر کند. بنابراین، چو اشاره کرد که قبل از هاوینگ پیش‌بینی‌شده در ماه می ۲۰۲۰ (اردیبهشت ۹۹) که حدود ۶۱ روز با آن فاصله داریم، ممکن است شاهد بازگشت سریع گاوها به بازار باشیم.
برای درک امکان‌پذیر بودن این اتفاق، در سه ماهه دوم سال ۲۰۱۹، بیت کوین برای رشد ۲۵۰ درصدی فقط ۱۲ هفته زمان نیاز داشت. در پایان سال ۲۰۱۷ هم فقط یک ماهِ جنون‌آمیز طول کشید تا بیت کوین با همین مقدار رشد به بالاترین قیمت تاریخش برسد.
البته باید در نظر داشته باشیم این مساله باعث افزایش
قیمت دستگاه ماینر هم خواهد شد
امروزه وای فای عمومی (Public WiFi) و رایگان در بسیاری از مکان ها در دسترس می باشد. هتل ها، فرودگاه ها، رستوران ها و غیره برای جذب بیشتر مشتری اقدام به ارائه اینترنت مجانی برای افراد می کنند. این امر ممکن است برای بسیاری از مردم جذاب باشد و مخصوصا مسافران بتوانند در حین سفر ارتباط خود را با فضای مجازی حفظ کنند، اما فراموش نکنید که این وای فای های عمومی بسیار خطرناک هستند. حمله شخص ثالث (Man in the Middle Attacks) یکی از این ریسک ها می باشد و این گونه ریسک ها باید بسیار مورد توجه تریدرهای (trader) ارز های دیجیتال قرار بگیرند. این افراد هرگز نباید برای ترید از وای فای های عمومی استفاده کنند.
حمله شخص ثالث به حمله ای گفته می شود که عامل مخرب اقدام به قطع ارتباط بین دو نفر می کند. این حمله انواع مختلفی دارد که یکی از شایع ترین آنها، قطع کردن درخواست یک فرد برای دسترسی به یک وبسایت می باشد. در این حالت، یک صفحه متقلب که ظاهری قانونی دارد، در جواب این درخواست فرستاده می شود. این امر در هر زمینه ای می تواند اتفاق بیافتد، چه وبسایت های مالی باشد و یا وبسایت های اشتراک فایل یا
ماینر و غیره.
بنابراین در این نوع حمله ها، یک عامل مخرب اقدام به قطع ارتباط بین دو طرف می کند و فرد را متقاعد می کند تا اطلاعات حساس خود را وارد کند و به این ترتیب این اطلاعات در اختیار این عامل مخرب قرار می گیرند و این عامل مخرب می تواند از این داده های حساس سوء استفاده کند. گاهی هدف از این حمله ها تنها قطع کردن ارتباط خصوصی بین دو طرف می باشد.
امروزه استفاده از اینترنت به یک نیاز ضروری تبدیل شده و اینترنت رایگان به یک فرصت استثنایی! در بسیاری از مکان های عمومی، از جمله کافی شاپ ها و مراکز خرید، خدماتی مانند وای فای رایگان به مشتری ارائه می شود.
ما هر روز از اینترنت استفاده می کنیم، از یک سایت به سایت دیگر می رویم، اما بیشتر ما نمی دانیم که وقتی به سایت های مختلف وارد و خارجی می شویم چه اتفاقی برای داده ها و اطلاعاتمان می افتد.
مونب علی، از مقامات ارشد شرکت Blockstack، مرورگر جدید خود را معرفی می کند که واسطه ها را از بین می برد و قدرت وب را به به مردم می دهد .مونب علی دارای دکترای کامپیوتر است که با استفاده از بلاک چین به کاربران مالکیت واقعی در اینترنت را خواهد داد. او از توسعه گران نرم افزار سورس باز Blockstack است.
اگر تاکنون از هر یک از سرویس های رمزنگاری حتی به طور سطحی (تا حدی که مشکلات اولیه شما برطرف شده باشد)، استفاده کرده باشید برای این کار هم مجبور خواهید بود از یک سری تدابیر امنیتی خسته کننده پیروی کنید که شامل عبارات و کدهای پیچیده و طولانی است که باید آن ها را به خاطر داشته باشید یا در مکانی امن حفظشان کنید(هرچند مکان امن برای ذخیره ی کد، در واقع بی معنی است).
بله، شما کنترل دارایی هایتان را به دست دارید اما هزینه ای که باید برای آن بپردازید این است که خود شما مسئول تأمین امنیت خودتان هستید و از آنجا که اکثر مردم، کارشناسان امنیتی نیستند، غالباً بدون آن که بدانند، بسیار زیاد در معرض خطر قرار می گیرند. من همیشه از مشاهده ی این که چگونه بسیاری از افراد، حتی افراد متبحر، اقدامات امنیتی اولیه را رعایت نمی کنند شگفت زده می شوم.
حتی در صورت که شما از یک کیف پول سخت افزاری فوق العاده امن استفاده کنید که استانداردی طلایی برای امنیت امروزی محسوب می شود، باز هم در معرض خطر قرار دارید. در واقع بیشتر مشکلات، در مراحل اتصال و ارتباط” با کیف پول شما به وجود می آیند، نه در خود کیف پول.
آنچه در معرض خطر قرار دارد، وماً تنظیمات شما نیست بلکه دقت و مراقبت شماست
در این مقاله، برخی از ترفندهایی که هکرها به استفاده از آن ها برای به سرقت بردن کلیدهای خصوصی(private keys) شما علاقه دارند یا حتی روش هایی که به وسیله آن به شما حقه می زنند تا شما سکه ها/ توکن ها را به مقصدی اشتباه را ارسال کنید، شرح داده می شوند.
شما آدرسی که می خواهید برای آن بیتکوین ارسال کنید را مشاهده می کنید. این آدرس را کپی کرده و سپس در کیف پول خودتان Paste می کنید. این روال به صورت عادی انجام می شود به جز در مواردی که چیزهایی نظیر تروجان کریپتوشافلر وجود داشته باشند، کریپتوشافلر برنامه ی کوچکی است که آدرسی که شما کپی کردید را با آدرس دیگری که هیچ ربطی به آدرس اصلی ندارد، جابه جا می کند. این تروجان با هر نوع رمز عبوری از جمله کپی کردن رمز عبور اصلی شما برای مدیر رمز عبور(مثلاً آخرین رمز عبور) کار می کند.
نکته: این کار پر دردسر است اما(حتماً) آدرس را قبل از paste کردن آن، بررسی کنید(5 رقم اول و آخر). اگر نحوه ی استفاده از کد QR را می دانید از آن استفاده کنید.
هکرها می توانند برنامه های تجاری جعلی واقعی منتشر کنند که دارایی ها را از یک صرافی ارز رمزنگاری شده(مانند صرافی Poloniex) خریداری کنند، اما در واقع شما در هیچ مکانی مبادله نمی کنید بلکه پول را به حساب هکر جعلی ارسال می کنید.
به طور کلی، اندروید واقعاً مستعد هک شدن است(بیشتر از iOS). شما باید مراقب آنچه نصب می کنید باشید و اطمینان حاصل کنید که دستگاه شما به طور منظم از داده های ناخواسته(junk) پاک سازی می شود.
نکته: زیاد تخیل پردازی نکنید. واضح است(البته نه برای همه) که شما باید از دستگاه خودتان با استفاده از پین (PIN)، حسگر اثر انگشت (Touch ID) یا قابلیت تشخیص چهره (FaceID) حفاظت کنید، احراز هویت دو مرحله ای را برای تمام برنامه هایی که آن را به شما پیشنهاد می دهند، اضافه کنید و از دانلود موارد ناخواسته بپرهیزید.
ربات هایی که بر روی Slack مستقر می شوند، مثل یک آفت هستند.
آن ها خطرات امنیتی بر روی کیف پول شما را هشدار می دهند(که البته ممکن است مورد خطرناکی وجود نداشته باشد) و شما را به URL ای متصل می کنند که آن ها از شما کلید خصوصیتان را مطالبه می کنند. این کار را انجام ندهید.
نکته: ربات های بر روی کانال slack را نادیده بگیرید. هنگامی که با شما ارتباط برقرار می کنند، آن ها را گزارش دهید. همچنین از metacert برای محافظت از کانال های slack خودتان استفاده کنید.
شنود وای فای یکی از انواع حملات شخص ثالث است که در آن یک عامل شرور به نظارت بر یک وای فای عمومی می پردازد و فعالیت های کاربران را بررسی می کند. هدف این عامل مخرب، دسترسی به اطلاعات حساس و یا الگو های جستجو و ترافیک و بسیاری از چیز های دیگر می باشد.
این کار با ایجاد شبکه وای فای عمومی جعلی ایجاد می شود که بسیار شبیه به شبکه وای فای عمومی اصلی رستوران، فرودگاه و غیره است. به عنوان مثال، فردی وارد رستورانی می شود و مشاهده می کند که سه شبکه وای فای عمومی در دسترس می باشند. احتمال این می رود که یکی از این شبکه ها باشد. هکر ها در انتظار ابزارهایی هستند که به این شبکه های جعلی متصل می شوند و سپس اقدام به یدن اطلاعات حساس و غیره از آنها می کنند.
شنود وای فای تنها یکی از خطرات وای فای های عمومی است و بنابراین توصیه می شود که از این شبکه های عمومی دوری شود. اگر مجبور به استفاده از این شبکه ها بودید، حتما با یکی از کارمندان آن محل در مورد امنیت و اعتبار شبکه صحبت کنید.
گاهی اوقات مجرمان از برنامه هایی کامپیوتری استفاده می کنند که برنامه های پاکت اسنیفینگ نام دارند و توسط متخصصین قانونی و برای ثبت ترافیک شبکه و تحلیل مشکلات موجود طراحی شده اند. این برنامه ها برای نظارت بر الگو های جستجو در اینترنت نیز توسط سازمان های خصوصی مورد استفاده قرار می گیرند.
مجرمان به گونه ای مناسب از این ابزار ها برای فعالیت های غیر قانونی استفاده می کنند. قربانیان اغلب خیلی دیر متوجه ماجرا می شوند و می فهمند که ی هویت و یا غیره در مورد آنها صورت گرفته است.
مجرمان سایبری (cybercriminals) هر روز از روش های جدیدی برای دسترسی به اطلاعات افراد استفاده می کنند. بنابراین همواره باید مراقب باشید و اقدامات لازم را به عمل بیاورید. داشتن اطلاعات در مورد این نوع حملات و نحوه کار کردن آنها بسیار مفید است و باعث می شود که به دام این مجرمان نیافتید. نظر شما چیست؟ آیا از وای فای های عمومی برای
دستگاه ماینر استفاده می کنید؟
در زمان نگارش این مقاله، دستگاه +Bitmain Antminer S17» به عنوان بهترین دستگاه استخراج بیت کوین شناخته میشود که در ادامه درباره آن می‌خوانید.
البته بهترین بودنِ یک دستگاه ماینینگ مسئله‌ای کاملا نسبی است و شاید در بعضی از مناطق و شرایط، دستگاه‌هایی مورد استفاده قرار گیرند که در مناطق و شرایط دیگر سودآوری نداشته باشند.
طبق یک قاعده کلی میتوان گفت بهترین دستگاه استخراج دستگاهی است که علاوه بر طول عمر بالا، بازگشت سرمایه سریع‌تری داشته باشد. زمان بازگشت سرمایه به مدت زمانی که گفته میشود که پول خرید دستگاه و هزینه‌های جانبی آن بر میگردد.
بر اساس قاعده بالا، بهترین و جدیدترین دستگاه استخراج، همیشه محبوب‌ترین نیست. به عنوان مثال اگر چه دستگاه +Bitmain Antminer S17 بهترین دستگاه استخراج بیت کوین در بازار است اما همچنان بسیاری از فارم‌های بزرگ از دستگاه قدیمی S9 و S11 و مدل‌های مشابه استفاده میکنند.
مهمترین عواملی که بر سودآوری و بازگشت سرمایه یک دستگاه تاثیرگذار هستند، عبارتند از:
قیمت دستگاه ماینر میزان پولی که برای خرید دستگاه استخراج پرداخت میشود که هر چقدر بیشتر باشد ماینر باید مدت بیشتری فعالیت کند تا سرمایه خرید برگردد و بنابراین زمان بازگشت سرمایه افزایش می‌یابد.
به جز موارد فوق، عوامل زیاد دیگری مثل قیمت بیتکوین تعرفه برق، سختی شبکه بیت کوین و … در بازگشت سرمایه تاثیرگذار هستند اما سه مورد بالا فقط مربوط به دستگاه بودند.
۱- پاور: پاور دستگاه انت ماینر S9 با قدرت ۱۶۰۰ وات و مصرف ۱۳۷۵ وات و معمولا خرابی نسبی کمتر در مقایسه با واتس ماینر M3 با قدرت ۲۴۰۰ وات و مصرف ۲۱۰۰ وات دارد ، همچنین فن پاور M3 صدای به مراتب بیشتری از فن پاور S9 دارد.
پس یک نمره فنی منفی را به حساب M3 منظور میکنیم.
۲- کنترل برد: کنترل برد هر دو دستگاه از نظر کیفیت و کارایی تقریباً مشابه یکدیگر بوده خرابی خیلی کمی را در این قسمت شاهد هستیم.
۳- هش بردها: هر دو دستگاه از هش بردهایی با چیپهای ۱۴ نانو متری استفاده میکنند، هر هش برد دستگاهها دارای ۶۳ چیپ(اسیک) می باشد ولی هیدسینکهای(خنک کننده های) چیپها در دو دستگاه متفاوت میباشد. بدین گونه که هیدسینکهای دستگاه S9 بصورت هر چیپ یک هیدسینک رویی و یک هیدسینک زیری و فاصله چیپها زیاد و خنک کنندگی بیشتر ولی در دستگاه M3 از ۲ هیدسینک پیوسته رویی و دو هیدسینک پیوسته زیری که بر روی برد پیچ میشوند تشکیل شده که در این حالت با وجود اینکه گرمای بیشتری به سبب نزدیکی چیپها داریم ولی مزیت نسبی را نیز شاهد هستیم و آن اینکه در انت ماینر S9 هر هیدسینک فقط با چسپ سیلی بر روی چیپها توسط حرارت اولیه چسپیده میشوند و معمولاً شاهد هستیم که یکی یا چند تا از هیدسینکها در دماهای بالا(مخصوصاً در حالت اورکلاک) جدا شده و باعث خرابی هش برد میگردند که این مورد را در هیدسینکهای پیوسته واتس ماینر M3 شاهد نیستیم، با همه مزایا و معایب فوق تقریبا درصد خرابی هش برد در دو دستگاه مشابه یکدیگر میباشد، اما تعمیرات هش برد در کشور ما بواسطه اینکه دستگاه Tester انت ماینر S9 موجود میباشد ولی دستگاه Tester واتس ماینر M3 در حال حاضر موجود نمی باشد در S9 راحت تر از M3 است.
پس دومین نمره فنی منفی را به دستگاه واتس ماینر M3 به دلیل نبود دستگاه تستر جهت تعمیر آن میدهیم.
مقایسه توجیه مالی دو دستگاه انت ماینر S9 و دستگاه واتس ماینر M3 :
۱- قدرت دستگاهها: قدرت دستگاه انت ماینر S9 معادل ۱۳.۵ الی ۱۴.۵ تراهش و قدرت واتس ماینر M3 معادل ۱۱.۵ الی ۱۲.۵ تراهش است. یعنی میزان درآمد دستگاه واتس ماینر M3 معادل ۸۵ درصد درآمد انت ماینر S9 است.
۲- هزینه برق: مصرف برق M3 معادل ۲۱۰۰ وات و مصرف برق S9 معادل ۱۳۷۵ وات است. یعنی هزینه برق S9 معادل ۶۵ درصد هزینه برق M3 است.
۳- هزینه خرید دستگاه: در حال حاضر هر دستگاه M3 نو در بازار ایران حدود ۳ میلیون تومان و هر دستگاه M3 استوک حدود ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان قیمت دارد. هر دستگاه S9 نو در بازار ایران ۶ میلیون تومان و هر دستگاه استوک حدود ۴ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان قیمت دارد. یعنی هزینه خرید هر دستگاه M3 نصف قیمت S9 میباشد که این مورد به تنهایی توجیه مالی دستگاه M3 را بالا برده.
نتیجه گیری:
چنانچه از برق خانگی استفاده میکنید توصیه میشود دستگاه S9 تهیه کنید ولی چنانچه از برق صنعتی یا کشاورزی استفاده میکنید توصیه میشود دستگاه واتس ماینر M3 تهیه کنید، چون سرعت بازگشت سرمایه با فرض استفاده از برق صنعتی یا کشاورزی در دستگاه M3 استوک حدود ۴ ماه و در دستگاه M3 نو حدود ۶ ماه میباشد ولی بازگشت سرمایه در دستگاه S9 استوک حدود ۶ ماه و در دستگاه S9 نو حدود ۹ ماه میباشد.
همیشه دستگاهی را خریداری نمایید که سریعترین بازگشت سرمایه را داشته باشید.
در اینجا قصد داریم هشت دستگاه برتر برای استخراج بیت کوین در سال ۲۰۲۰ را معرفی کنیم.
به این نکته توجه داشته باشید که بالاتر بودن قدرت دستگاه به معنای بهتر بودن دستگاه نیست. عواملی مانند مصرف برق، طول عمر، وزن، صدا، اندازه و … نقش اساسی در ماینینگ دارند. همچنین در فهرست زیر فاکتورهایی مثل سودآوری، قیمت، اندازه، وزن و مقبولیت در میان مصرف‌کنندگان لحاظ شده است.
انت‌ماینرهای سری ۱۷، در حال حاضر پرچمدار شرکت بیت مین هستند. بیت مین بزرگترین تولیدکننده دستگاههای استخراج است.
انت‌ماینر اس ۱۷ پلاس که در دسامبر ۲۰۱۹ به بازار عرضه شد، با قدرت ۷۳ تراهش (TH/S) و مصرف برق حدود ۲,۹۲۰ وات، در حال حاضر لقب بهترین دستگاه استخراج بیت کوین را یدک میکشد. قیمت این دستگاه بین ۲,۴۰۰ تا ۲,۶۰۰ دلار متغیر است.
در این ماینر با بهره‌گیری از فناوری انتقال گرمای دوگانه، فضای بین ورودی و خروجی هوا ۵۰ درصد کاهش یافته است که دمای دستگاه و صدای آن را تا حد زیادی بهبود داده است. همچنین در این مدل جدید مکانیستم‌های تحمل دما و خنک‌کنندگی توسعه پیدا کرده‌اند تا شاهد کمترین نوسان در کارکرد آن باشیم.
تا قبل از عرضه اس ۱۷ پلاس، اس ۱۷ پرو بهترین دستگاه استخراج بیت کوین بود و حالا در رده دوم سودآورترین ماینرهای بیت کوین قرار دارد. با این حال، با توجه به اینکه مدل اس ۱۷ پلاس هنوز به صورت عمده عرضه نشده است، در بسیاری از فارم‌ها از اس ۱۷ پرو استفاده میشود.
انت‌ماینر اس ۱۷ پرو که در آوریل ۲۰۱۹ به بازار عرضه شد، با قدرت ۵۳ تراهش (TH/S) و مصرف برق حدود ۲۰۹۰ وات دومین دستگاه کارآمد جهان برای استخراج بیت کوین است.
اس ۱۷ پرو مثل اس ۱۷ پلاس در سه حالت قابل راه‌اندازی است: کم مصرف – معمولی و توربو که هر کدامشان قدرت هش و مصرف برق مختلفی دارند.
نسل جدید ماینرهای بیت کوین شرکت اینوسیلی به معنای واقعی کلمه یک ترمیناتور در میان ماینرها هستند. پس از موفقیت دستگاه تی ۳، مدل بعدی یعنی تی ۳ پلاس در می ۲۰۱۹ عرضه شد.
قدرت هش ۵۲ تراهش و مصرف برق ۲۱۰۰ وات، این دستگاه را در لیست خرید استخراج‌کنندگان زیادی قرار داده است. شرکت اینوسیلی هم خود یک شرکت بسیار معتبر بوده و از این جهت هم مزیت محسوب میشود.
وزن بسیار مناسب نسبت به قدرت هش (ده کیلوگرم) و ابعاد تقریبا جمع‌وجور باعث شده است تا از این ماینر در مقایس صنعتی و در سطح بالایی استفاده شود.
تی ۳ پلاس مدل دیگری هم دارد که قدرت آن به ۵۷ تراهش می‌رسد. قیمت Innosilicon T3+ 52T در بازارهای جهانی حدود ۱,۷۰۰ دلار است.
شرکت MicroBT اخیرا با عرضه دستگاه قدرتمند واتس‌ماینر ام ۲۰ اس نشان داده که میتواند رقیبی جدی برای شرکت‌های بزرگ ماینینگ باشد.
چیپهای ۱۲ نانومتری ام۲۰ اس به پای چیپهای ۷ نانومتری انت‌ماینرهای جدید نمی‌رسند اما قیمت پایین و قدرت بالای این دستگاه در مقایسه با رقبای خود امیدوارکننده است.
وزن ام۲۰ حدود ۱۲ کیلوگرم است که نسبت به بقیه‌ی دستگاههای ماینر خیلی بالا نیست. از این ماینر در سطح صنعتی و خرد تا حد زیادی استفاده میشود اما به پای انت‌ماینرها نمی‌رسد.
ماینر M20S با ۶۸ تراهش قدرت، مصرف برقی در حدود ۳,۳۶۰ دارد و در آگوست ۲۰۱۹ عرضه شد. ماینر Whatsminer M20S با قیمت حدود ۱,۸۹۰ دلار در سایت‌های خارجی به فروش می‌رسد.
شرکت ای‌بنگ با ماینرهای سری E خود توانسته است که بخش بزرگی از بازار دستگاههای ماینینگ را بدست بگیرد. دستگاه Ebit E12+ آخرین و قدرتمندترین دستگاه تولیدیِ این شرکت است.
دستگاه Ebit E11++ در اکتبر ۲۰۱۸ عرضه شد و با قدرت هش فوق‌العاده بالای ۴۴ تراهش توجهات زیادی را به خود جلب کرد. حالا پرچمدار جدید ای‌بنگ یعنی مدل +E12 با قدرت هش ۵۰ تراهش و مصرف برق حدود ۲۵۰۰ در میان دستگاههای پرقدرت استخراج می‌درخشد.
وزن دستگاه E12 حدود ۱۰ کیلوگرم است که نسبت به رقبای خود یک وزن عالی محسوب میشود. اندازه کوچک این دستگاه نسبت به سایر دستگاههای مشابه باعث میشود که به راحتی بتوان آنها را در فارم جای داد.
این ماینر در سپتامبر ۲۰۱۹ عرضه شد. قیمت ای‌بیت ای۱۲ پلاس حدود ۲,۳۰۰ دلار است.
شرکت کنان که دومین شرکت بزرگ تولیدکننده دستگاههای استخراج است، قصد دارد با دستگاههای ماینر خود بازار را در اختیار بگیرد. مدل ۱۰۶۶ از سری آوالون‌ماینر جدیدترین دستگاه این شرکت است که در بازار به فروش می‌رسد.
دستگاه AvalonMiner 1066 با قدرت ۵۰ تراهش و مصرف برق ۳,۲۵۰ وات، یکی از کارآمدترین دستگاههای استخراج بیت کوین است، مخصوصا در مناطقی که هزینه برق پایین باشد.
کیفیت بالای دستگاههای کنان و قیمت پایین‌تر آنها باعث شده است تا ماینرهای زیادی از این دستگاهها در فارم‌های خود استفاده کنند. قیمت آوالون ماینر ۱۰۶۶ در فروشگاه‌های اینترنتی حدود ۱,۴۰۰ دلار است.
بعد از سری اس ۱۷ که بیشترین سودآوری را در میان دستگاههای شرکت بیت مین دارند، سری تی ۱۷ سودآورترین انت‌ماینرهای این شرکت هستند.
دستگاه انت ماینر تی ۱۷ پلاس با قدرت حدود ۶۴ تراهش و مصرف برق ۳,۲۰۰ وات، در دسامبر ۲۰۱۹ عرضه شده است و هنوز به صورت انبوه در بازار وجود ندارد.
علیرغم تفاوت فاحش در هش ریت و مصرف برق، انت‌ماینرهای تی ۱۷ از تمام امکانات موجود در اس ۱۷ برخوردار هستند.
انت ماینر تی ۱۷ پلاس با قیمت حدود ۱,۸۹۰ دلار در فروشگاه‌های اینترنتی به فروش می‌رسد.
یکی دیگر از دستگاههای پرقدرت و البته بسیار محبوب شرکت MicroBT، واتس‌ماینر ام۲۱ اس است. ام۲۱ اس قبل از مدل قدرتمندتر ام۲۱ اس در جولای ۲۰۱۹ عرضه شد.
مدل ام۲۱ اس با قدرت هش ۵۶ تراهش و مصرف برق ۳,۳۶۰ وات، این روزها در فارم‌های زیادی مورد استفاده قرار می‌گیرد و سود خوبی به صاحبانش می‌رساند. قیمت این ماینر حدود ۱,۳۰۰ دلار است.
شرکت Bitmain از معروف ترین این شرکت ها در عرصه ماینینگ و ساخت دستگاه ماینر با برند Antminer می باشد. با این حال محصولات شرکت What’s miner نیز بازار را پر کرده و در بعضی مواقع گوی سبقت را ربوده است. بعد از سقوط ارزش بیت کوین و تعطیل شدن بسیاری از فارم ها، دستگاه های دست دوم ساخت این شرکت به طور عمده وارد کشور شد و سهمی از بازار را به خود اختصاص داد. از طرفی این روز ها نام شرکت دیگری نیز بر سر زبان ها افتاده. محصولات AvalonMiner سعی در تخصیص قسمتی از بازار ماینر ها دارند. اما جای این سوال همیشه باقی است که محصولات کدام شرکت مناسب تر هستند.
به طور کلی این شرکت ها دو نوع بازار را هدف قرار داده اند. اول کشور های با تعرفه برق ارزان و دوم کشورهای با تعرفه برق گران تر ولی دارای واحد پول با ارزش بیشتر. برای بازار اول این شرکت ها سعی کرده اند که محصولات با قیمت کمتر و البته مصرف برق بیشتر یا به عبارتی بازده کمتر تولید کنند. چرا که با قیمت پایین تر و هزینه برق پایین، بازگشت سرمایه سریعتر اتفاق می افتد.
در مورد بازار دوم باید توجه داشت که هزینه مصرف برق به قدری حایز اهمیت است که ممکن است بعضی از دستگاه های ماینر صرفه ی اقتصادی نداشته باشند. در واقع در این مورد سعی شده با بالا بردن بازدهی دستگاه و میزان ماینینگ به ازای مصرف کمتر، ماینینگ توجیه پذیر باشد.
هش ریت در دستگاه ماینر
هش ریت به معنای تعداد محاسبه‌های پیچیده‌ای است که سخت‌افزار میتواند در یک ثانیه کامل کند. هش ریت شانس حل محاسبات پیشرفته را افزایش میدهد که این قضیه برای به دست آوردن بیت کوین به عنوان یک جایزه اامی است. هش ریت با مگاهش یا گیگاهش یا تراهش در هر ثانیه اندازهگیری میشود. اولین سخت‌افزار استخراج بیت کوین هش ریت بیت ۳۳۶ مگاهش در ثانیه و ۱۴ میلیون مگاهش در ثانیه داشت.
با توجه به اینکه خرید ماینر بیتکوین یک سرمایه‌گذاری است، باید برای تکمیل مؤثر فرآیند ماینینگ یک هزینه خاص را در نظر بگیرید که جزو آن هزینه برق است. هرچه سخت‌افزار استخراج قوی‌تر باشد، برق بیشتری مصرف میکند. پیش از خرید هر گونه سخت‌افزار ماینینگ، باید نرخ مصرف برق را به وات در نظر بگیرید.
اعداد مربوط به مصرف برق و هش ریت به شما کمک میکند تعداد هش‌هایی را که می‌توانید از هر وات برق از طریق سخت‌افزار استخراج به دست آورید را محاسبه کنید. پس از آن، هش ریت را بخش بر مصرف برق دستگاه به وات کنید تا نتیجه را به دست آورید.
سختی استخراج یا ماینینگ چیست؟
سنجش میزان سختی پیدا کردن یک هش زیر ارزش هدف (یک عدد ۲۵۶ بیتی) در طول اثبات کار است. سختی استخراج بالا به معنای ارزش هدف پایین و برعکس است. ارزش هدف هر ۲۰۱۶ بلاک (تقریباً هر دو هفته یک مرتبه) مجدداً محاسبه میشود. میانگین زمان ایده‌آل استخراج ۱۰ دقیقه به ازای هر بلاک است.
ر حال حاضر صدها مدل مختلف از دستگاه استخراج بیت کوین وجود دارد که هر کدام از آنها می‌توانند قدرت هش و مصرف برق متفاوتی داشته باشند. به عنوان مثال سری ۱۷ انت‌ماینرهای شرکت بیت کوین خودش شامل شش مدل مختلف میشود که هش‌ریت و مصرف برق متفاوتی دارند. بنابراین قبل از تهیه یک دستگاه ماینینگ حتما مطمئن شوید که همان مدلی را که می‌خواهید خریداری کنید.
روز به روز به تعداد مدل‌های دستگاه
ماینر افزوده میشود و رقابت بین شرکت‌های تولیدکننده ماینر شدت می‌یابد. با ورود دستگاههای جدید، دستگاههای قدیمی‌تر آرام آرام از دور رقابت و سودآوری خارج میشوند.
همانطور که گفتیم، از دید کلی بهترین دستگاه استخراج دستگاهی است که طول عمر مناسبی داشته باشد و بتواند بازگشت سرمایه سریع‌تری را رقم بزند. بنابراین معیارِ بهترین بود میتواند برای هر کسی متفاوت باشد.
قدرتمندترین دستگاه همیشه محبوب‌ترین دستگاه نیست. فارم‌های زیادی همچنان از دستگاههای قدیمی استفاده میکنند چون بازگشت سرمایه سریع‌تری دارند و از نظر طول عمر امتحان خود را پس داده‌اند.
هفت دستگاهی که در بالا از آنها نام بردیم در مقایس جهانی به عنوان بهترین دستگاههای استخراج بیت کوین شناخته میشوند اما در برخی از مناطق و شرایط ممکن است کارآمدی لازم را نداشته باشند. به این ترتیب، اگر قصد تهیه دستگاه استخراج را دارید به این مطلب اکتفا نکنید و حتما خودتان نسبت به شرایطی که دارید، تحقیقات لازم را انجام دهید.
برای استخراج بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال، اصلی‌ترین موضوع، تهیهٔ یک دستگاه یا سخت‌افزار مناسب است که بتواند بیشترین بازده را به فرد ماینر برساند. در این مقاله ضمن توضیحات مختصر درباره‌ی سخت‌افزارهای ماینینگ، برخی نکات مهم قبل از خرید دستگاه استخراج را بازگو میکنیم و در پایان نحوه تست این دستگاهها را توضیح میدهیم.
دستگاه های استخراج ASIC ( ای سیک ) :
از هر سخت‌افزار کامپیوتر که توان پردازشی داشته باشد، میتوان برای استخراج یا همان ماینینگ استفاده کرد. به طور کلی مهمترین سخت‌افزارها و دستگاههای مورد استفاده برای استخراج عبارتند از:
با گسترش شبکه بیت کوین و ماینرهای آن، امروزه استخراج به‌صرفه آن فقط با تراشه‌های مخصوصی تحت عنوان ای‌سیک (ASIC) امکان پذیر است.
لایت کوین، بیت کوین کش، بیت کوین اس وی و زی‌کش از جمله دیگر ارزهای مطرحی هستند که استخراج آنها فقط با دستگاه ای‌سیک انجام میشود.
کلمه ای‌سیک مخفف عبارت مدار مجتمع با کاربرد خاص» است، به این معنی که سخت‌افزارهای آن فقط برای یک کاربرد مخصوص ساخته میشوند. بنابراین دستگاه ای‌سیک ماینر فقط برای ماینینگ طراحی میشود، نه کار دیگری.
۱. هر دستگاه اسیک برق زیادی استفاده می کنند و حدود 7 الی 10 آمپر برق مصرف می کنند.
۲. برق مسی حدود 25 آمپر است که به تنهایی و بدون استفاده از سایر دستگاه های برقی تا ۲ دستگاه اسیک را پشتیبانی می کند به شرطی که لوازم برقی دیگری روشن نباشد. در غیر اینصورت یک دستگاه برای منزل مسی کافی است.
۳. تعرفه برق کشاورزی و صنعتی کارخانه بسیار مناسب تر از برق مسی بوده و برق تجاری نیز تعرفه بسیار گران تری دارد.
۴. برای اتصال دستگاه به برق حتما از محافظ برق های با کیفیت و خارجی استفاده نمایید.
۵. جهت اتصال دستگاه به برق نیاز به کابل برق همانند کابل برق کیس کامپوترهای خانگی دارید که بهتر است نوع آن بسیار ضخیم و با کیفیت باشد وگرنه باعث آب شدن سیم می شود. نوع سیم کابل بهتر از از نوع ۱۶ آمپر باشد.
۶. میزان سود دهی هر دستگاه لحظه ای است و بستگی به مواردی مثل سختی شبکه، قیمت آن ارز، میزان پاداش هر بلاک، قیمت دلار دارد.
۷. دستگاه گرمای زیادی ایجاد می کند که بهتر است دمای اطراف دستگاه توسط کولر گازی خنک شود و توسط فن ها تهویه مطلوبی داشته باشد تا هوای گرم را خارج کند. هر چقدر خنکی محیط دستگاه ها بیشتر باشد قدرت پردازش دستگاه بیشتر و عمر دستگاه بسیار طولانی تر می شود.
۹. دستگاه ها معمولا صدای زیادی دارند و بهتر است در فضاهایی که برای کسی مزاحمت صوتی ایجاد نکند قرار بگیرد و یا داخل اتاق هایی با عایق صوتی و فوم های الاستومری ضخیم قرار بگیرد.
۱۰. می توان در فضاهای کوچک جهت کاهش دما و صدای دستگاه آن را داخل باکسی قرار داد و داخل آن را روغن ماینینگ که نارسانا هستند قرار داد. اما باید فن آن را خارج کرد و چون دستگاه بدون فن روشن نمی شود بجای آن یک مدار مجازی ایجاد کرد و یک فن خنک کننده هم به باکس جهت خنکسازی روغن ماینینگ اویل بایستی متصل شود.اما در کل استفاده از روغن دستگاه را از استاندارد خارج می کند و توصیه نمی شود.
۱۱. دستگاه ها فقط با سیم LAN به اینترنت متصل می شوند و با سرعت و حجم اینترنت معمولی هم ماینینگ انجام می شود ولی هر چقدر سرعت اینترنت بیشتر باشد بهتر است.
۱۲. دستگاه ها کلید روشن و خاموش ندارند و به محض اینکه برق یا اینترنت قطع شود ماین ارز متوقف شده و پس از وصل شدن برق و اینترنت مابقی ماینینگ انجام می شود و پاداش های قبلی از بین نمی رود.
۱۳. هر استخری و هر ارزی بایستی به یک حداقل میزان استخراج برسند تا به ولت شما واریز شود مثلا استخر اسلاش و ارز بیتکوین باید یه مقدار 0.001 برسد تا به ولت شما واریز نماید.
۱۴. درصورت گرم شدن دستگاه بصورت خودکار ماین را متوقف می کند و چراغ قرمز دستگاه چشمک میزند ولی دستگاه خاموش نمی شود.
۱۵. در صورت برخورد با مشکل ارتباط با اینترنت یا ماینینگ ممکن است کابل Lan، مودم ، مشکل داشته باشد . در ضمن مودم حتما باید مودم روتر باشد.
۱۶. دستگاه ها معمولا گارانتی ۶ ماهه شرکت تولید کننده را دارند و هیچ شرکت ایرانی گارانتی آن ها را فعلا برعهده ندارد. درصورت حفظ نکات محافظ برق و خنکسازی و تهویه محیط برای دستگاه مشکلی پیش نمی آید. ولی در صورت مشکل تعمیرات آن در ایران قابل انجام است و دستگاه پیچیده ای نیست.
۱۷. فروش ارزهای ماین شده در ایران قابل انجام است و براحتی می توانید ارزها را به ریال تبدیل نمایید.
۱۸.نصب و تنظیمات دستگاه بسیار راحت و ساده است و در کمتر از ۱۵ دقیقه دستگاه آماده ماینینگ می شود. آموزش گام به گام راه اندازی در سایت قرار داده ایم.
۱۹. محافظ های برق معمولا تا ۱۰ آمپر را پشتیبانی می کنند و برای این محافظ ها تنها یک دستگاه پشتیبانی می شوند.
۲۰. این دستگاه ها نیازی به کامپیوتر جداگانه ای ندارند و خود آن ها دارای نرم افزار اختصاصی لینوکسی هستند که مدیریت دستگاه را می توانید توسط نرم افزار خود دستگاه انجاج دهید. تنها کافیست جهت تنظیم اولیه با یک لپ تاپ یا کامپیوتر به اینترنتی که مشترک به دستگاه وصل است بشوید و توسط IP دستگاه متصل شوید و تنظیمات را انجام دهید.
۲۱. جهت اتصال از راه دور دستگاه کافیست یک سیستم‌کامپیوتر متصل به اینترنت مشترک دستگاه را روشن نگه داشته و بر روی آن نرم افزارهای ریموت مثل Anydesk را نصب کنید و توسط گوشی از راه دور به سیستم کامپیوتری وصل شده و توسط آی پی دستگاه به تنظیم و مدیریت آن بپردازید
۲۲. درصورت بروز مشکل در ماینینگ می توانید توسط سوراخ ریزی که در قسمت جلوی دستگاه وجود دارد سیستم را ریستارت نمایید.
۲۳. اگر در ماینینگ مشکلی توسط دستگاه بود توسط آموزشی که در سایت قرار دادیم می توانید نرم‌افزار خود دستگاه را آپدیت نمایید این آپدیت برخی مشکلات را در سیستم ماینینگ حل می کند.
24. جهت یافتن مقدار آمپری که هر دستگاه مصرف می کند میزان وات دستگاه را تقسیم بر 198 کنید.
دستگاههای استخراج مثل گوشی‌های موبایل، در طرح‌ها و مدل‌های مختلف عرضه میشوند. مانند برندهای گوشی، برندهای تولیدکننده دستگاه استخراج هم از نظر اعتبار و محبوبیت متفاوت هستند. در حال حاضر پنج تولیدکننده برتر برای
خرید دستگاه ماینر به ترتیب عبارتند از:
هر دستگاه ماینر معمولاً فقط از یک الگوریتم رمزنگاری پیشتیبانی میکند (برخی از دستگاههای جدید از چند الگوریتم پشتیبانی میکنند). به این ترتیب، هر دستگاه فقط میتواند به استخراج تعداد معدودی ارز دیجیتال بپردازد. به عنوان مثال دستگاه استخراج Antminer S17» فقط الگوریتم SHA-256 را پشتیبانی میکند که شامل بیت کوین، بیت کوین کش و تعداد انگشت شماری ارز دیجیتال دیگر میشود.
هر دستگاه استخراج دارای قدرت پردازش خاص است که به آن نرخ هش یا هش ریت (hash rate) می‌گویند. هر چقدر مقدار قدرت پردازش دستگاه بالاتر باشد، میزان بیت کوین‌های استخراج شده بالاتر می‌رود. مثال: قدرت دستگاه Antminer S17 حدود ۵۳ تراهش بر ثانیه (53TH/S) است.
دستگاههای ماینر برق زیادی مصرف میکنند، که هر چقدر بالاتر باشد، هزینه برق بیشتری را بر دوش ماینر می‌گذارد.
پیش از هر اقدامی باید نکات زیر را در نظر گرفته و سپس اقدام به خرید ماینر و در نهایت استخراج ارز موردنظر کنید:
مهمترین چالش در بحث خرید ماینر نوع ارزی است که می‌خواهید استخراج‌کنید. زیرا هرکدام از
ماینرها با الگوریتم خاصی و برای استخراج ارز خاصی کار میکنند.
حتما برای شروع کار سعی کنید از ارزهایی استفاده کنید که شناخته‌تر باشند.
در اینجا سؤال پیش می‌آید که برای مثال آیا میتوان از ماینر بیت کوین برای دیگر ارزها هم استفاده کرد؟ باید بگوییم که با توجه به نوع الگوریتم‌ها که برای هر ماینر متفاوت است شما می‌توانید ارزهایی که از یک نوع الگوی خاص پیروی میکنند را با یک دستگاه استخراج‌کنید.
برای مثال بیت کوین از الگوریتم SHA-256 پیروی میکند درنتیجه هر ارزی که از این الگوریتم پیروی کند را می‌توانید با ماینر بیت کوین استخراج‌کنید.
همانطور که می‌دانید برای هر کسب‌وکاری داشتن یک سرمایه و بودجه اولیه اامی است.
در بحث ماینینگ هم به همین صورت است و شما باید با توجه به بودجه‌ای که در اختیار دارید و بررسی تمامی هزینه‌های پیش رو و همچنین پیش‌بینی میزان سودی که قرار است از این راه به دست آوردی اقدام به خرید ماینر مناسب با بیشترین بازدهی کنید.
غیر از قیمت خود دستگاه، باید سایر هزینه‌ها مانند کابل‌کشی، تجهیزات برق و… را در نظر بگیرید.
تخمین میزان درآمد روزانه در استخراج ارزهای دیجیتال بسیار حائز اهمیت است.
برای این کار می‌توانید از ماشین‌حساب‌های ارز دیجیتال استفاده کنید. توجه داشته باشید که برخی از دستگاهها علاوه بر مصرف برق بالا، بازدهی کمی نیز دارند درنتیجه استفاده از چنین دستگاه‌هایی عاقلانه نیست.
توجه به این نکته که هر دستگاه چه میزان برق مصرف میکند و اینکه آیا برقی که در اختیاردارید پاسخگوی دستگاه موردنظر هست یا خیر نیز اهمیت دارد.
به همین علت است که کشور چین به دلیل ارزان بودن برق، تبدیل به قطب استخراج بیت کوین شده است.
مسلماً شما برای عمل ماینینگ به اینترنت نیاز دارید. با توجه به اینکه عمل استخراج فرآیند کوتاهی نیست، اتصال به اینترنتی که حین کار دچار قطعی نشود مهم است.
برای ماینینگ حجم زیادی از اینترنت مصرف نمی‌شود بلکه پایدار ماندن اینترنت مهم است که دچار قطعی نشود.
از دیگر مواردی که برای خرید ماینر باید به آن توجه کنید مشخصات فنی دستگاه است.
این مشخصات میتواند قدرت پردازش، میزان مصرف انرژی، وزن دستگاه و میزان تولید صدا باشد.
از جمله موارد معمول در خرید ماینرها استفاده از دستگاههای تعمیر شده یا به‌اصطلاح Refurbished است.
این نوع دستگاهها همانطور که از نامشان مشخص است ماینرهای مشکل‌داری هستند که پس از جمع‌آوری و تعمیر مجدداً وارد بازار شده‌اند و با این عنوان به فروش میرسند و یکی از دلایلی که مورد استقبال قرار می‌گیرند اختلاف قیمتی است که با دیگر دستگاهها دارند.
باید توجه داشته باشید که این دستگاهها شرایط گارانتی و خدمات پس از فروش را ندارند و عمدتاً عملکرد ضعیفی نسبت به سایر دستگاهها دارند.
دستگاههای استخراج ای‌سیک امروزه بخش بزرگی از صنعت ماینینگ را تشکیل می‌دهند. این دستگاهها از آنجایی که اختصاصی برای ماینینگ هستند، به صورت بهینه تولید میشوند و سودآوری به شدت بالاتری نسبت به دیگر سخت‌افزارهای ماینینگ دارند. ای‌سیک‌ها بلافاصله پس از تولید، آماده به کار هستند و هر کسی با حداقل دانش فنی میتواند آنها را راه‌اندازی کند.
با این حال، در عین مزیت‌های زیاد، خرید و فروش دستگاههای ای‌سیک از چالش‌های اساسی آن است.
به طور کلی و حداقل در این مقطع، خریدن دستگاههای ای‌سیک بسیار مشکل است. این دستگاهها اغلب به تعداد محدود تولید میشوند و تولیدکننده خیلی سریع و حتی در مرحله پیش فروش تمام آنها را می‌فروشد. بنابراین دستگاهها به دست واسطه‌ها میفتند و با قیمت‌های بسیار بالاتر به فروش میرسند.
فروش ماینرهای دست دوم به جای نو هم یکی از مواردی است که باید به آن توجه شود؛ دستگاه‌هایی که عمر خود را کرده‌اند و هر لحظه امکان از کار افتادنشان وجود دارد. همچنین در بعضی از کشورها از جمله ایران، این دستگاهها (در زمان نگارش این مطلب) به صورت قاچاق وارد کشور میشوند و برخی فروشندگان بر تعهدات خود از جمله ضمانت یا زمان تحویل محصول پایبند نیستند.
علاوه‌بر این‌ها، در زمان عرضه یک دستگاه جدید، بازگشت سرمایه آن بسیار سریع است، اما زمانی که بدست مشتری می‌رسد، به دلیل افزایش سختی استخراج، تا حد زیادی بازگشت سرمایه کاهش می‌یابد.
از طرف دیگر قیمت ارز دیجیتال استخراجی هم در سودآوری تاثیر دارد. زمانی که سختی استخراج بالا برود و قیمت متناسب با آن رشد نکند، سودآوری ماینینگ کاهش می‌یابد.
همانطور که در بالا هم گفتیم، دستگاههای ASIC کاربرد دیگری به جز کار ماینینگ ندارند. بنابراین در صورت بلا استفاده شدن (عدم سوددهی در گذر زمان) فروششان به شدت مشکل خواهد بود یا حداقل با قیمت بسیار پایین از شما خریداری خواهند شد.
خرید یک دستگاه استخراج میتواند ریسک‌های زیادی را متوجه خریدار کند که مهم‌ترینش ریسک ی است. امروزه در ایران از یک طرف به دلیل تحریم‌ها و از طرف دیگر به دلیل مشکلات گمرکی، امکان سفارش مستقیم ماینر از تولیدکننده و واردات دستگاههای ماینر، برای اغلب افراد ممکن نیست. به همین دلیل بیشتر استخراج‌کنندگان از واسطه‌ها دستگاه تهیه میکنند. برخی از این واسطه‌ها شرکت و وبسایت فروشگاهی دارند و برخی دیگر افراد حقیقی هستند که معمولا در وبسایتهای درج آگهی مانند دیوار» فعالیت میکنند.
به دلیل عدم قانون‌گذاری درست، نوپا بودن صنعت ماینینگ در کل دنیا و سودآوری ماینینگ، این فضا پر از افراد سودجویی است که سعی در سوءاستفاده از ناآگهی مردم دارند. بنابراین یافتن یک فروشنده معتبر و آگاه بودن از نحوه خرید و تست دستگاه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در ادامه نکات مهمی را بازگو میکنیم که هر ماینر باید قبل از خرید دستگاه به آن توجه داشته باشد.
یکی از دلایل اصلی فروش دستگاههای ماینر، صدای طاقت‌فرسای آن‌هاست. برخی از افراد در ابتدا بدون در نظر گرفتن صدای بالای دستگاه استخراج، اقدام به خرید میکنند و بعد به دلیل نداشتن مکان مناسب و صدای بالای آنها مجبور به فروش میشوند. از طرف دیگر محل نگهداری ماینر باید کاملا بدون رطوبت و خنک باشد، چون دستگاههای استخراج حرارت بالایی تولید میکنند.
همانطور که گفتیم، دستگاههای استخراج تحت برندها و مدل‌های مختلف عرضه میشوند. این نکته را همیشه به یاد داشته باشید که قدرتمندتر بودن یک دستگاه به معنای مناسب بودن آن نیست. طول عمر و امکان استفاده طولانی مدت از دستگاه استخراج بسیار مهم است. برخی از دستگاههای ماینر سود بسیار بالایی را نشان می‌دهند، اما طول عمر پایینی دارند یا وزن و ابعادشان مناسب ماینینگ نیست.
بهتر است همیشه دستگاه استخراجی را انتخاب کنید که تولیدکننده معتبری دارد و امتحان خودش را پس داده است. یک دستگاه با کاربرد صنعتی که فارم‌های استخراج بزرگ از آن استفاده میکنند، بهترین گزینه برای خرید است، چون چنین دستگاه‌هایی عمر مناسب، وزن کم و طول عمر بالا دارند. هر چقدر که برند ضعیف‌تری را انتخاب کنید، ریسک شما بیشتر میشود.
همچنین مصرف برق دستگاه استخراج میتواند در مناسب بودن آن تاثیرگذار باشد. در جایی که هزینه برق پایین است، شما می‌توانید دستگاه پرمصرف‌تر اما ارزان‌تری را تهیه کنید و بالعکس در محل‌هایی که هزینه برق بسیار بالاست، بهتر است که دستگاههای ضعیف‌تر اما کم‌مصرف‌تر را برای ماینینگ در نظر بگیرید. به عنوان نمونه در حالت عادی دستگاه Antminer S17 Pro» از Whatsminer M20S» سودآوری بیشتری دارد، اما با تعرفه برق صنعتی یعنی زیر ۲۰۰ تومان، بازگشت سرمایه ام۲۰ بیشتر از اس ۱۷ پرو میشود.
در زمان انتخاب دستگاه استخراج، در مورد مدل مورد نظرتان به خوبی تحقیق کنید. مهمترین مواردی که باید درباره‌ی یک دستگاه ماینینگ بدانید عبارتند از:
دستگاههای ماینر مانند هر دستگاه دیگری می‌توانند خراب شوند که نیاز به تعمیرات دارند. اصلی‌ترین قطعه در یک ماینر هش برد» است. حتما قبل از خرید دستگاه این موضوع را در نظر داشته باشید که کدام ماینر موجودی قطعات و تعمیرکار بیشتری در ایران دارد. در زمان نگارش این مطلب، دستگاههای انت‌ماینر و واتس‌ماینر بیشترین قطعات و تعمیرکار را در داخل کشور به خود اختصاص می‌دهند.
گاهی اوقات برای یک مدل خاص، چندین دستگاه استخراج با هش ریت‌های مختلف عرضه میشود. مثلا برای دستگاه Innosilicon T3» سه مدل مختلف با قدرت‌های مختلف (۳۹، ۵۰ و ۵۴ تراهشی) در بازار وجود دارد. بعضی فروشندگان سودجو از ناآگاهی خریداران سوءاستفاده میکنند و دستگاههای ضعیف‌تر را که قیمت کمتری دارند با قیمت مدل قدرتمندتر به فروش می‌رسانند. بنابراین حتما از قدرت هش مورد نظرتان اطمینان حاصل کنید.
قدرت هش و مدل یک دستگاه استخراج معمولا با برچسب بر روی آن حک شده است. همچنین می‌توانید شماره سریال درج شده روی دستگاه را با شماره سریال درج شده روی کارتن دستگاه تطابق دهید.
هش ریت قدرت پردازش بیت کوین ماینر است که واحد آن هش بر ثانیه است.
حالا سؤال پیش می‌آید که هش چیست؟
هش در واقع تعداد حدس‌های ماینر است که برای حل توابع موجود میزند. هر چه هش ریت یک بیت کوین ماینر بیشتر باشد قوی تر کار میکند و در نتیجه استخراج بهتری نیز خواهد داشت.
همانطور که در بالا گفتیم برای تمامی ماینرها توجه به میزان مصرف برق و انرژی حائز اهمیت است.
بیت کوین ماینرها مصرف انرژی بالایی دارند اما در کنار آن باید به میزان بازده نیز توجه کرد. توان بیت کوین ماینرها از چند وات تا چند هزار کیلووات متغیر است.
همچنین میزان تولید صدای بیت کوین ماینرها گاهی به‌اندازه صدایی است که یک جاروبرقی تولید میکند. با این تفاوت که جارو برقی نهایتا 20 دقیقه روشن است اما ماینر باید 24 ساعته روشن باشد.
خرید ماینر دست دوم مثل هر کالای دیگری ریسک بسیار بیشتری نسبت به خرید دستگاه نو دارد. فراموش نکنید که ماینر معمولا ۲۴ ساعته روشن است و طبیعتا هر چه زمان کارکرد دستگاه دست دوم بالاتر باشد، طول عمر مفید آن دستگاه کمتر است.
از آنجایی که ماینر دست دوم میتواند خراب یا فاقد کارکرد واقعی خود باشد، حتما ۲۴ الی ۴۸ ساعت مهلت تست از فروشنده بگیرید. ظاهر فیزیکی دستگاه و منبع تغذیه آن را هم به خوبی بررسی کنید. درباره‌ی قیمت دستگاه دست دوم در وبسایتهای درج آگهی جستجو کنید تا به یک قیمت میانگین برسید. حتما دستگاه دست دوم را به صورت حضوری و در مکانی مناسب (مثل خانه یا مغازه فروشنده) تحویل بگیرید.
معمولا با نگاه کردن به داخل دستگاه از لا به لای فن می‌توانید حدس نزدیکی نسبت به شرایط نگهداری بزنید. یعنی اگر گرد و قبار کمی روی هش‌بردها نشسته بود، نشان‌دهنده وضعیت مناسب نگهداری است. در صورتی که ظاهر دستگاه نامناسب بود، بهتر است دستگاه را نخرید چون به احتمال زیاد مالک قبلی در شرایط نامناسبی از دستگاه نگهداری کرده است.
برخی از استخراج‌کنندگان با استفاده از فریم‌ور غیررسمی، ماینر خود را به اصطلاح اورکلاک» میکنند. یعنی با شکستن محدودیت‌هایی که توسط شرکت روی ماینر اعمال شده است، قدرت آن را تا حد زیادی افزایش می‌دهند. این کار بسیار پر ریسک است چون مصرف برق و دمای دستگاه را افزایش میدهد و میتواند باعث سوختن پاور یا آسیب به خود دستگاه شود. بنابراین سعی کنید ماینر اورکلاک شده نخرید یا در صورت خرید، جوانب احتیاط را بسنجید.
حتما دستگاه استخراج را از نظر فیزیکی به خوبی بررسی کنید. بدنه، پاور، چراغ‌ها، فن‌ها، پورت‌ها، کانکتورها و تمام موارد ظاهری دستگاه را به خوبی چک کنید. دستگاهی که از نظر فیزیکی ضربه خورده باشد، عمر بسیار کمتری خواهد داشت. همچنین می‌توانید برای اطمینان بیشتر، دستگاه استخراج را محکم در دست‌هایتان بگیرید و چند بار تکان دهید تا از عدم جدا شدن قطعات داخل آن اطمینان حاصل کنید. فراموش نکنید که دستگاههای ماینر ممکن است از داخل کارخانه یا در زمان ارسال دچار آسیب فیزیکی شوند، بنابراین قبل از راه‌اندازی، خوب ظاهر آن را بررسی کنید.
وجود خط و خطش زیادی روی بدنه دستگاه یکی از نشانه‌هایی است که احتمال دست دوم بودن را افزایش میدهد. همچنین معمولا روی فن و قطعات دستگاه دست دوم، رد گرد وغبار باقی می‌ماند. قسمت سفید قطعات کارکرده، معمولا پس از مدتی به رنگ زرد در می‌آید.
اصلی‌ترین تفاوت میان ماینرهای کار کرده و نو، سوکت‌های شش پین برق هشبرد است که به دلیل جریان زیاد بعد از یک مدت کوتاه کار کردن، زرد رنگ میشوند و فرقشان با نو کاملا مشهود است.
با تمام این وجود، باز هم راه قطعی برای تشخیص وجود ندارد و بهتر است دستگاه نو از فروشنده‌های معتبر خریداری شود.
برای تست یک دستگاه استخراج، بهترین کار این است که آن را راه‌اندازی کنید و به مدت ۲۴ الی ۴۸ ساعت به استخر استخراج متصل کنید و طی این مدت بر نحوه کار آن نظارت داشته باشید. برای نظارت بر وضعیت ماینر فقط کافی است در پنل مدیریت دستگاه، قسمت وضعیت (Status) را چک کنید.
هر دستگاه استخراج دارای چند هش برد (در بیشتر دستگاهها سه الی چهار عدد) است و هر هش برد تعدادی چیپ (Chip) دارد. قسمت Status در پنل مدیریت دستگاه استخراج، بهترین منبع برای اطلاع از وضعیت دستگاه است.
در مرحله نظارت و تست ماینر، باید اطلاعات زیر را در نظر داشته باشید که در قسمت Status ماینر قابل مشاهده هستند:
عمل استخراج یا ماینینگ نیازمند دانش فنی در این زمینه است و شناخت دستگاهها، مکان استفاده از دستگاه و شرایط موجود، توجه به مشخصات فنی دستگاه، میزان مصرف انرژی و در کنار آن توان دستگاه مواردی است که در خرید ماینر باید مورد توجه قرار گیرد.
در واقع دستگاهی برای استخراج مناسب‌تر است که در کنار هش بیشتر مصرف انرژی کمتری نیز داشته باشد و دوره بازگشت سرمایه آن کوتاه‌تر باشد. زیرا هدف از ماینینگ در نهایت کسب درآمد بیشتر است.
همچنین توجه داشته باشید که در عمل ماینینگ دوره بازگشت سرمایه در بهترین حالت 8 ماه است و نباید انتظار درآمد زیاد در ماه‌های اولیه را داشت.
مقدمه :
بلاک چین (blockchain) چیست، چگونه کار می کند و چه کاربردهایی دارد؟ این‌ها سوالات متداولی هستند که در مورد این فناوریِ انقلابی پرسیده میشوند و احتمالا درک آن برای تازه‌کاران و حتی برای حرفه‌ای‌ها چندان ساده نباشد. با ما همراه باشید تا به تمام این سوالات به زبان ساده پاسخ بدهیم.
به طور کلی بلاک چین یک نوع سیستم ثبت اطلاعات و گزارش است. تفاوت آن با سیستم‌های دیگر این است که اطلاعات ذخیره شده روی این نوع سیستم، میان همه اعضای شبکه به اشتراک گذاشته میشوند و با استفاده از رمزنگاری امکان حذف و دستکاری اطلاعات ثبت شده تقریبا غیرممکن است.
مفهوم بلاک چین اولین بار با پیدایش بیت کوین به وجود آمد و پادشاه ارزهای دیجیتال از این راهکار برای ذخیره اطلاعات دارایی کاربران بهره برد.
برای درک بهتر بلاک چین به مثال زیر توجه کنید:
من در یک جمع ۱۰۰ نفری، برگه‌ای از اطلاعات را بالا می‌گیرم و همه با تلفن همراهشان از آن برگه عکس می‌گیرند. حالا اگر من آن اطلاعات را نابود کنم یا تغییری در آن دهم دیگر برای آن جمع قابل پذیرش نیست، چون آنها یک کپی از نسخه اصلی را دارند، مگر اینکه من موبایل همه را بگیرم و آن را حذف کنم.
این جمعی که از آن صحبت کردیم میتواند چندین میلیون نفر باشد که در بیت کوین و اتریوم و سایر ارزهای بلاک چینی شاهد آن هستیم و یا به صورت خصوصی برای یک گروه خاص استفاده شود.
بلاک چین‌ها می‌توانند به صورت خصوصی و برای اهداف خاص در یک نهاد یا سازمان مورد استفاده قرار گیرند که به آن بلاک چین سازمانی (Enterprise blockchain) هم می‌گویند. البته به عقیده بسیاری از کارشناسان، بلاک چین‌های سازمانی نمی‌توانند هدف اصلی این فناوری یعنی غیرمتمرکزسازی را به ارمغان آورند.
بلاکچین چگونه کار می کند؟
واژه بلاک چین (Blockchain) ترکیبی از دو کلمه Block (بلوک) و Chain (زنجیره) است. این فناوری در حقیقت زنجیره‌ای از بلوک‌هاست.
در هر بلاک، هر اطلاعاتی میتواند ثبت شود؛ از جرم و جنایت‌های یک فرد تا نمایش اطلاعات حساب برای دارایی‌ها مانند بیت کوین.
اطلاعات در بلاک‌ها قرار می‌گیرند و با هم به صورت زنجیره‌ای مرتبط میشوند. این زنجیره، بلاک چین را تشکیل میدهد.
یک چیز دیگر هم وجود دارد. هر کدام از این بلاک‌ها چیزی به نام هش دارند. یک هش رشته‌ای از کارکترهاست که با توابع خاصی ساخته میشود. هش یک داده یا ورودی همیشه ثابت است. این باعث میشود تا از تقلب و تغییر اطلاعات ثبت شده روی بلاک چین جلوگیری به عمل آید.
در بلاک چین، بلاک‌ها علاوه بر اینکه خودشان یک هش دارند، حاوی هش بلاک قبلی هم هستند.
هش در هر بلاک چین با یک تابع ریاضی خاص به‌دست می‌آید که توسعه دهندگان آن را مشخص میکنند. کوچک‌ترین تغییر در اطلاعات یک بلاک، هش آن را به طور کلی تغییر میدهد.
مثلاً اگر یک کاراکتر به اطلاعات اسم شهرهای ایران اضافه شود، هش بلاک تغییر میکند و در نتیجه بلاک‌های بعدی هم غیر معتبر خواهند شد.
اگر کسی محتوای یک بلاک را تغییر دهد و هش بلاک‌های بعدی را به روز رسانی کند، چه میشود؟ این امکان وجود دارد اما شما توزیع را در نظر نگرفته‌اید.
داده‌های بلاک چین در یک کامپیوتر یا سرور خاص ذخیره نمی‌شوند. هر کامپیوتر یا سیستمی که به شبکه وصل شود، یک نسخه از اطلاعات را دریافت میکند. به هر کامپیوتری که به شبکه متصل میشود و یک کپی از بلاک چین را دریافت میکند، نود (Node) می‌گویند.
وقتی شما به یک بلاک چین متصل می‌شوید، یک نسخه از کل داده‌های آن را دریافت میکنید. هیچ تغییری در اطلاعت امکان پذیر نیست مگر اینکه بیش از ۵۰ درصد از داده‌های رایانه‌های متصل به شبکه تغییر کند.
فناوری بلاک چین به خودی خود یک فناوری بنیادی نیست بلکه مجموعه‌ای از فرایندهای هش گذاری و رمزنگاری، توزیع جمعی و … است که باعث ایجاد این ایده شده‌اند
اگر بخواهیم کمی پیچیده‌تر توضیح دهیم، بلاک چین زنجیره‌ای از بلاک‌های به هم پیوسته است که توسط رمزنگاری از دستکاری شدن در امان هستند. از بلاک چین میتوان به جز فعالیت‌های مالی و اقتصادی، در صنایع دیگر نیز استفاده کرد. مورد استفاده بلاک چین در ارزهای دیجیتال، نگهداری سوابق تراکنش‌ها و تمامی پرداخت‌های تاییدشده است.
منظور از توزیع شده و غیرمتمرکز در توصیف یک بلاک چین، نحوه پیاده کردن و ساختار آن است. برای بهتر متوجه شدن غیرمتمرکز بودن، به نحوه نگهداری سوابق خانه‌های فروخته شده یا اجاره رفته در مشاور املاکی‌ها توجه کنید. صاحب مشاور املاک کسی است که این دفتر را کنترل میکند و میتواند اطلاعات آن را تغییر دهد. برای اینکه توزیع شده را هم بهتر درک کنید، تصور کنید که برای مغازه اتفاقی افتاده و برای مثال آتش گرفته است، در این صورت سوابق معاملات نیز به دلیل آنکه تنها یکجا ثبت و نگهداری شده در خطر خواهند بود.
اما در صورت غیرمتمرکز بودن و توزیع شدن سوابق معاملات، علاوه بر اینکه مالک دفتر نمی‌تواند اطلاعات را دستکاری کرده و تغییر دهد، این اطلاعات در اختیار هر فرد دیگری هم میتواند قرار بگیرد که از بین رفتن سوابق را تقریبا ناممکن میکند.
نحوه کارکرد بلاکچین :
به ساده ترین شکل ممکن میتوان گفت که بلاک چین بیت کوین، دیتابیس یا دفتر کلی است که سابقه تراکنش های بیت کوین در آن ثبت و نگهداری میشود. البته، این دیتابیس به نوعی توزیع شده است و از طریق یک شبکه همتا به همتا در اختیار همه قرار می‌گیرد. پس به این دلیل که نظارت واحدی روی آن وجود ندارد، لازم است همه افرادی که از آن استفاده میکنند پیش از ثبت، اعتبار تراکنش‌ها را تایید کنند. این توافق جمعی یا اتفاق نظر»، از طریق فرایندی به نام ماینینگ» محقق میشود.
هر زمان کسی از بیت کوین استفاده کند، ماینرها به معادلات محاسباتی پیچیده و زمان‌بری می‌پردازند تا درستی تراکنش ها را تایید کنند. فرایند ماینینگ که در واقع از آن با نام اثبات کار نیز یاد میشود، برای جلوگیری از عدم دستکاری تراکنش‌ها و اطلاعات ثبت شده قبلی و همچنین افزایش امنیت در برابر حملات مختلف انجام میشود. با این طرح، نمی‌توان در سابقه تراکنش ها دست برد یا آنها را پس از اضافه شدن به بلاک چین تغییر داد.
تفاوت ارز دیجیتال و بلاکچین:
ارزهای دیجیتال نوعی از پول‌های دیجیتالی هستند که در شبکه‌ای توزیع‌شده از کاربران مورد استفاده قرار می‌گیرند.
برای استخراج ارز های دیجیتال ابتدا باید اقدام به
خرید دستگاه ماینر کرد . بر خلاف سیستم‌های بانکی، تراکنش آنها برای همه قابل مشاهده و رهگیری است. انتقالاتی که در ارزهای دیجیتال صورت می‌گیرد به واسطه‌ها نیازی ندارد. این ارزها که از رمزنگاری برای امن کردن مبادلات سیستم اقتصادی خود استفاده میکنند، یکی از کاربردهای بلاک چین در زمینه اقتصادی و مالی به حساب می‌آیند.
معرفی بیت کوین به عنوان اولین ارز دیجیتال واقعی موجب شد تا سال‌ها بعد مفهوم بلاک چین از دل آن استخراج شود و پس از آن مفهوم جامع‌تری به نام دفترکل توزیع شده به وجود آید.
موضوع استخراج "بیتکوین" به بحث داغ این روزها در کشورمان تبدیل شده است که به دلیل مصرف بالای برق فعلاً از جانب مقامات قضائی ممنوع اعلام شده است، اما ما در این گزارش سعی داریم شما را با نحوه شکل‌گیری و فلسفه وجودی این ارز رمزنگاری شده و فناوری بلاکچین که حکم "مادر بیتکوین" را دارد، آشنا کنیم.
بیتکوین(Bitcoin) یک ارز رمزنگاری شده یا اصطلاحاً "رمز ارز" است که هنوز مانند پول‌های فیزیکی در بسیاری از کشورها به رسمیت شناخته نمی‌شود اما همان کارکرد را دارد. این رمز ارز یک ارز دیجیتالی است که روشی خاص برای استخراج دارد و ما در ادامه این روش را مفصل توضیح میدهیم.
اگر طی ۱۰ سال اخیر بانکداری، سرمایه‌گذاری و یا ارز رمزنگاری شده (رمز ارز) را دنبال کرده باشید، ممکن است با واژه و مفهوم بلاکچین که فناوری ثبت تراکنش‌ها و فناوری پشتیبان بیتکوین است، آشنا شده باشید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بلاکچین باید دانست که بلاکچین یک دفتر کل توزیع شده، غیر متمرکز و عمومی است. البته فهمیدن نحوه کارایی بلاکچین به پیچیدگی فهمیدن جمله قبل نیست.
اگر این فناوری بسیار پیچیده است، چرا آن را بلاکچین می‌نامند؟ بلاکچین در پایین‌ترین سطح خود، به معنای واقعی کلمه یک زنجیره از بلوک‌های دیجیتالی است. وقتی ما از کلمات "بلوک" و "زنجیره" در این زمینه صحبت میکنیم، در واقع درباره اطلاعات دیجیتال (بلوک) ذخیره شده در پایگاه داده عمومی (زنجیره) صحبت میکنیم.
بلوک‌ها در زنجیره بلوکی از قطعات دیجیتالی اطلاعات تشکیل شده‌اند. به طور مشخص آنها سه بخش دارند:
۱. بلوک‌ها اطلاعات مربوط به معاملات مانند تاریخ، زمان و مقدار دلاری خرید اخیر کاربران از سایت‌های خرده‌فروش اینترنتی مانند آمازون را ذخیره میکند.
۲. بلوک‌ها اطلاعات مربوط به اینکه چه کسی در تراکنش‌ها دخیل است را ذخیره میکند. مثلاً یک بلوک برای خرید شما از آمازون، بلوک نام مستعار منحصر به فرد شما را همراه با سایت آمازون ثبت میکند. بنابراین به جای استفاده از نام واقعی شما، خرید شما بدون هیچ اطلاعات شناسایی هویت و با استفاده از یک امضای دیجیتال منحصر به فرد مانند یک نام کاربری ثبت میشود.
۳. بلوک‌ها اطلاعاتی را ذخیره میکنند که آنها را از بلوک‌های دیگر متمایز میکند. مثل اینکه دو نفر نام‌های متفاوتی دارند تا از یکدیگر تشخیص داده شوند، هر بلوک هم یک کد منحصر به فرد به نام "هش"(hash) ذخیره میکند که به ما اجازه میدهد آن را از هر بلوک دیگر متمایز بدانیم.
بلاکچین چگونه کار میکند؟
هنگامی که یک بلوک داده‌های جدید را ذخیره میکند، در انتها به زنجیره بلوکی اضافه میشود. زنجیره بلوکی همانطور که از نامش پیداست، متشکل از چند بلوک متصل شده است و برای اینکه یک بلوک به بلاکچین اضافه شود، باید چهار چیز اتفاق بیافتد: معامله باید رخ دهد، باید تأیید شود، باید در یک بلوک ذخیره شود و در نهایت باید یک "هش" به آن بلوک اختصاص داده شود.
هنگامی که یک بلوک جدید به بلاکچین اضافه میشود، در معرض دید همگان قرار می‌گیرد و به صورت عمومی در دسترس است. اگر نگاهی به بلاکچین بیتکوین بیاندازید، خواهید دید که شما به داده‌های تراکنش، همراه با اطلاعات در مورد زمان، مکان و کسی که بلوک را به بلاکچین اضافه کرده، دسترسی دارید.
آیا بلاکچین خصوصی است؟
همه می‌توانند محتویات بلاکچین را مشاهده کنند، اما کاربران همچنین می‌توانند رایانه خود را به شبکه بلاکچین وصل کنند. با انجام این کار، رایانه یک کپی از بلاکچین را دریافت میکند که به طور خودکار هر زمان که یک بلوک جدید اضافه شود به‌روزرسانی میشود.
هر رایانه در شبکه بلاکچین، یک کپی از بلاکچین دارد، به این معنی که هزاران یا در مورد بیتکوین، میلیون‌ها نسخه از یک بلاکچین وجود دارد. اگرچه که کپی‌های بلاکچین یکسان هستند، اما انتشار اطلاعات در یک شبکه از رایانه‌ها باعث میشود که دستکاری اطلاعات خیلی دشوار باشد. در واقع یک هکر برای هک اطلاعات بلاکچین نیاز به دستکاری هر کپی از بلاکچین در شبکه دارد!
بلاکچین از نظر فنی:
با استفاده از یک بلاکچین، افراد زیادی می توانند گزارشات مختلفی را به یک نوع بایگانی اطلاعات وارد کنند و همچنین کاربران می‌توانند چگونگی ثبت و به روز رسانی اطلاعات را کنترل کنند.
ساختار و نوع کار این فناوری خیلی با نوع کار وبسایت ویکیپدیا تفاوت ندارد. مقالات ویکیپدیا هم محصول یک ناشر نیستند. بنابراین در ویکیپدیا هم فقط یک فرد اطلاعات را کنترل نمی‌کند.
با این حال، با بررسی‌های عمیق‌تر، تفاوت‌هایی که باعث میشود فناوری بلاک چین منحصر به فرد باشد، روشن‌تر میشود. در حالی که هر دو در شبکه‌های توزیع شده (اینترنت) اجرا میشوند، ویکیپدیا در شبکه جهانی وب (WWW)، با استفاده از یک مدل کلاینت سرور، طراحی شده است.
یعنی در ویکیپدیا، داده‌ها روی سرور متمرکز ذخیره میشوند. این یعنی حتی اگر کاربران هم نخواهند، یک یا چند نفر به تمام داده‌ها کنترل دارند و می‌توانند آنها را تغییر دهند یا به طور کامل پاک کنند.
در ویکیپدیا، یک کاربر(کلاینت)، با مجوزهایی که در حساب کاربری خود توسط سیستم برایش تعیین میشود، قادر است همه یا برخی از ورودی های ویکیپدیا را که در یک سرور متمرکز ذخیره شده‌اند، تغییر دهد.
هر زمان که یک کاربر به صفحه ویکیپدیا دسترسی پیدا کند، نسخه به روز شده دیتابیس (مسترکپی) را دریافت میکند. اما تفات اصلی این است که کنترل پایگاه داده همچنان با مدیران ویکیپدیا باقی می‌ماند و کنترل دسترسی‌ها و مجوزها توسط یک مقام مرکزی حفظ میشود. به نوعی مدیران ویکیپدیا می‌توانند یک مقاله را هر زمان که بخواهند حذف کنند.
اما در بلاکچین، مالک اطلاعات پایگاه داده همان کاربران شبکه هستند و اطلاعات ثبت شده روی آن پاک نمی‌شود.
آیا بلاکچین امن است؟
فناوری بلاکچین با چندین روش حافظ مسائل امنیتی است. اول اینکه بلوک‌های جدید همیشه به صورت خطی و با زمان‌بندی ذخیره میشوند. به عبارت دیگر آنها همیشه به انتهای بلاکچین اضافه میشوند. اگر نگاهی به بلاکچین بیتکوین بیاندازید، می‌بینید که هر بلوک موقعیتی را در زنجیره دارد به نام "هِیت" به معنی ارتفاع. در فوریه ۲۰۱۹ ارتفاع بلوک‌ها به ۵۶۲ هزار رسیده بود.
پس از اینکه یک بلوک به انتهای بلاکچین اضافه شد، به عقب برگشتن و تغییر محتویات بلوک بسیار دشوار است، چرا که هر بلوک حاوی "هش" مخصوص خود همراه با "هش" بلوک قبل از خود است.
کدهای "هش" توسط یک تابع ریاضی ایجاد میشوند که اطلاعات دیجیتال را به یک رشته از اعداد و حروف تبدیل میکند. اگر اطلاعات بلوک به هر نحوی ویرایش شود، کد "هش" نیز تغییر میکند.
به همین دلیل است که بلاکچین امنیت بالایی دارد. بنابراین اگر یک هکر بخواهد یکی از تراکنش‌ها در یکی از از بلوک‌ها را دستکاری کند مجبور خواهد بود تمام بلوک‌های بعد از آن را نیز دستکاری کند و برای این کار باید ابتدا کدهای هش هر بلوک را پیدا کند که چیزی در حد غیرممکن است.
برای حل مسئله اعتماد، شبکه‌های بلاکچین مسائل ریاضی را برای رایانه‌هایی که می‌خواهند به شبکه بپیوندند و بلوک به آن اضافه کنند، طراحی میکند. این مسائل که "مدل‌های اجماع" نامیده میشوند از کاربران می‌خواهند که خود را قبل از اینکه بتوانند به شبکه بلاکچین بپیوندند، اثبات کنند. یکی از رایج‌ترین نمونه‌های آن "اثبات کارکرد"(proof of work) نامیده میشود که توسط بیتکوین به خدمت گرفته شده است.
در استخراج بیتکوین، وقتی که
ماینر در حال کار کردن است این رایانه‌ها برای "اثبات کارکرد" باید خود را با حل یک مسئله ریاضی محاسباتی پیچیده ثابت کنند. اگر یک رایانه یکی از این مسائل را حل کند، برای اضافه کردن یک بلوک به بلاکچین واجد شرایط میشود.
اما فرآیند اضافه کردن بلوک به بلاکچین که جهان رمزنگاری آن را "استخراج"(mining) می‌نامد، آسان نیست. در واقع احتمال حل یکی از این مسائل ریاضی در شبکه بیتکوین در فوریه ۲۰۱۹ حدود ۱ در ۵.۸ تریلیون بود! برای حل مسائل پیچیده ریاضی با این میزان شانس، رایانه‌ها باید برنامه‌هایی را اجرا کنند که به مقدار هنگفتی انرژی (شما بخوانید پول) نیاز دارند.
"اثبات کارکرد" حمله هکرها را غیرممکن نمی‌کند، اما این کار را تا حدودی بی‌فایده میکند. اگر یک هکر بخواهد به بلاکچین حمله کند، باید مسائل پیچیده محاسباتی ریاضی را حل کند که مثل بقیه تنها ۱ در ۵.۸ تریلیون شانس دارد.
ارتباط بلاکچین با بیتکوین
هدف بلاکچین فراهم کردن امکان ثبت و توزیع اطلاعات دیجیتال اما بدون امکان ویرایش است. فهم این مفهوم میتواند بدون اینکه این فناوری را در عمل ببینیم، دشوار باشد.
فناوری بلاکچین برای اولین بار در سال ۱۹۹۱ توسط "استوارت هابر" و دبلیو.اسکات استورنتا" معرفی شد که دو محقق بودند که در پی پیاده‌سازی سیستم‌هایی بودند که زمان نشانه‌گذاری اسناد را نتوان در آنها تغییر داد. اما تقریباً تا دو دهه بعد و قبل از ظهور بیتکوین در ژانویه ۲۰۰۹ محقق نشد. در واقع اولین ظهور بلاکچین و کاربرد آن در دنیای واقعی با بیتکوین رقم خورد.
پروتکل بیتکوین روی بلاکچین ساخته شده است. در یک مقاله پژوهشی که در مورد ارز دیجیتال منتشر شده است، "ساتوشی ناکاموتو" خالق اسطوره‌ای بیتکوین، آن را به عنوان یک سیستم نقدی الکترونیک جدید و همتا به همتا معرفی کرد که به هیچ شخص یا سیستم ثالثی اعتماد ندارد.
بر اساس یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ توسط مرکز کمبریج، تعداد کل دارندگان بیتکوین حدود ۵.۹ میلیون نفر بوده است. فرض کنید یکی از این ۵.۹ میلیون نفر می‌خواهد بیتکوین خود را در بازار خرج کند. این جایی است که بلاکچین وارد میشود.
هنگامی که پای پول چاپی وسط باشد، استفاده از آن توسط یک سازمان مرکزی، معمولاً یک بانک مرکزی یا دولت تأیید میشود، اما بیتکوین توسط هیچ کسی کنترل نمی‌شود. در عوض، تراکنش‌های انجام شده در بیتکوین توسط شبکه‌ای از رایانه‌ها تأیید میشوند.
هنگامی که یک شخص برای کالاهای خریداری کرده خود از حساب بیتکوین خود پرداخت انجام دهد، رایانه‌ها در شبکه بیتکوین رقابت میکنند تا تراکنش را تأیید کنند. به منظور انجام این کار، کاربران بر روی رایانه خود یک برنامه اجرا میکنند و سعی میکنند یک مسئله پیچیده ریاضی به نام هش» را حل کنند. هنگامی که یک رایانه مسئله را حل کند، بلوک را تأیید کرده است و معامله کامل به طور عمومی به عنوان یک بلوک در بلاکچین ضبط و ذخیره میشود که در این نقطه غیر قابل تغییر میشود.
در مورد بیتکوین و اکثر بلاک‌چین‌های دیگر، رایانه‌هایی که بلوک‌ها را با موفقیت تأیید و به بلاکچین اضافه میکنند، برای کار خود، رمز ارز پاداش می‌گیرند که فرآیند این کار و نحوه استحصال پاداش در روش استخراج بیتکوین را در ادامه توضیح خواهیم داد.
اگرچه تراکنش‌ها بصورت عمومی در یک بلوک ثبت میشوند، اما اطلاعات کاربر یا ثبت نمی‌شود یا حداقل کامل ثبت نمی‌شود. برای انجام معاملات در شبکه بیتکوین، شرکت کنندگان باید یک برنامه را به نام "والت"(wallet) اجرا کنند. هر والت شامل دو کلید رمزنگاری منحصر به فرد و متمایز است: یک کلید عمومی و یک کلید خصوصی. کلید عمومی، محلی است که در آن تراکنش‌ها به آن سپرده و از آن خارج میشوند. همچنین کلیدی است که به عنوان امضای دیجیتال کاربر بر روی دفتر توزیع بلاکچین ظاهر میشود.
کلید عمومی کاربر یک نسخه کوتاه از کلید خصوصی وی است که از طریق یک الگوریتم پیچیده ریاضی ایجاد شده است. با این حال، با توجه به پیچیدگی این معادله، تقریباً غیرممکن است که روند را مع کرده و یک کلید خصوصی را از یک کلید عمومی تولید کرد. به همین دلیل، فناوری بلاکچین محرمانه محسوب میشود.
در نهایت فناوری بلاکچین به دلیل ایمنی فوق العاده و غیر قابل هک بودن میتواند در موارد قابل توجه بسیاری به کار گرفته شود و اول از همه بانکداری را متحول کند. همچنین میتوان از این فناوری در مواردی از قبیل پزشکی و سلامت عمومی، ثبت اسناد و دارایی، صنایع غذایی و انتخابات بهره جست. چرا که امکان تقلب و ی در هر یک از این موارد را از بین خواهد برد.
معایب بلاکچین
در حالی که پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای برای بلاکچین وجود دارد، این فناوری با چالش‌های مهمی نیز روبروست. موانع برای استفاده از فناوری بلاکچین فقط فنی نیست. چالش‌های اصلی، ی و نظارتی است. زیرا هزینه زیادی برای طراحی نرم‌افزارهای مناسب و برنامه نویسی متناسب با این فناوری نیاز است و نظام مالی و زیرساخت‌های کشورها برای استفاده از این فناوری باید دگرگون شود.
در اینجا برخی از چالش‌هایی که در راه پذیرش گسترده بلاکچین وجود دارد را ذکر میکنیم.
هزینه فناوری بلاکچین
اگرچه بلاکچین میتواند در هزینه کاربران صرفه‌جویی کند، اما این فناوری تا رایگان شدن راه زیادی دارد. برای مثال، سیستم "اثبات کارکرد" که بیتکوین برای تأیید اعتبار تراکنش‌ها از آن استفاده میکند، مقدار زیادی انرژی و توان محاسباتی را مصرف میکند. مثلاً قدرتی که میلیون‌ها رایانه در شبکه بیتکوین مصرف میکنند نزدیک به مصرف انرژی سالانه کشور دانمارک است.
با توجه به مطالعات اخیر شرکت تحقیقاتی "الایت فیکسچرز"(Elite Fixtures)، هزینه استخراج یک بیتکوین با توجه به مناطق مختلف جهان، بین ۵۳۱ دلار تا ۲۶ هزار و ۱۷۰ دلار است که همانطور که می‌بینید به طور چشمگیری متفاوت است و موجب میشود در برخی نقاط دنیا از ارزان بودن برق سوءاستفاده شود. این هزینه در ایالات متحده نزدیک به ۴۷۵۸ دلار است.
با وجود هزینه‌های گزاف استخراج بیتکوین، کاربران با وجود هزینه برق مصرفی، همچنان به تأیید تراکنش‌ها در بلاکچین ادامه می‌دهند، چرا که درآمد استخراج بیتکوین از هزینه برق مصرفی بیشتر میشود.
کاربرد های بلاکچین :
همانطور که گفتیم بیت کوین و ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز، مهمترین موفق‌ترین کاربرد فناوری بلاک چین هستند. به عنوان مثال در بیت کوین با استفاده از این تکنولوژی امکان تقلب، دوبار خرج کردن پول و برگشت تراکنش‌ها از بین می‌رود.
اما این فناوری میتواند به جز ارزهای دیجیتال، کاربردهای زیاد دیگری هم داشته باشد و هر کجا نیاز به فضایی برای ذخیره داده و از بین بردن نیاز به اعتماد باشد، امکان استفاده از آن وجود دارد.
به عنوان نمونه انتخابات الکترونیکی و بدون تقلب میتواند یکی از کاربردهای بلاک چین باشد. با استفاده از این نوآوری میتوان تا حد زیادی خطر تقلب در انتخابات و نیاز به نیروی انسانی را کاهش داد.
یا برای یک نمونه دیگر میتوان به استفاده از بلاک چین در زنجیره تامین و حمل و نقل اشاره کرد. کارخانه‌جات و شرکت‌های تولیدکننده می‌توانند اطلاعات کالاها و حمل و نقل خود را از ابتدا تا رسیدن به دست مشتری روی پایگاه داده ثبت میکنند که این کار اصالت کالاها و کیفیت مواد اولیه را برای مشتری تضمین میکند.
با این فناوری میتوان درست مثل یک جامعه یا سازمان، نوعی حاکمیت را در یک سیستم به وجود آورد که همه بتوانند نسبت به سهامشان و اختیاراتی که دارند در جلو بردن آن سیستم سهیم باشند.
همچنین با این فناوری میشود دارایی‌ها را به توکن‌های دیجیتال تبدیل کرد و آنها را به صورت یک دارایی قابل انتقال عرضه کرد. به عنوان مثال، ارزش یک خانه را به هزاران توکن دیجیتال تبدیل میکنند و آنها را نسبت به بودجه متقاضیان به فروش رساند تا افراد زیادی (حتی از کشورهای دیگر) بتوانند در آن خانه سرمایه‌گذاری کنند.
البته هنوز در دنیای واقعی به صورت گسترده بلاک چین مورد استفاده قرار نمی‌گیرد و با اینکه این فناوری غیرمتمرکز است، در بسیاری از کارها با وجود آن باز هم مجبور به تکیه کردن به نهادها و سازمان‌های متمرکز هستیم. اما با فراهم شدن زیرساخت‌های لازم مثل توسعه هوش مصنوعی یا اینترنت اشیاء میتوان به کاربردهای بیشتر این فناوری امیدوار بود.
استخراج بیتکوین
بحث استخراج بیتکوین(mining bitcoin) این روزها در ایران خیلی داغ شده است.
استخراج بیتکوین با استفاده از رایانه‌های پرقدرت که قدرت حل مسائل پیچیده محاسباتی ریاضی را دارند، انجام میشود. به این دلیل به آن استخراج گفته میشود که به همان میزان شانس و زحمت زیادی نیاز دارد که برای پیدا کردن طلا در معدن طلا نیاز است.
استخراج بیتکوین یک کار دو سر سود است. اول اینکه وقتی رایانه‌ها این مسائل پیچیده ریاضی را در شبکه بیتکوین حل میکنند، بیتکوین جدید تولید میکنند و در واقع به آنها بیتکوین پاداش داده میشود. دوم اینکه با حل این مسائل ریاضی، ماینرها اطلاعات مربوط به تراکنش‌ها را در شبکه پرداخت بیتکوین تأیید میکنند و این شبکه را قابل اعتماد می‌سازند.
مردم تمایل به استفاده از ارزهای چاپی مانند دلار دارند و به آنها اعتماد دارند، چرا که پول‌های چاپی توسط بانک‌های مرکزی و دولت‌ها حمایت میشوند. علاوه بر اینکه بانک مرکزی تولید پول جدید را مدیریت میکند و استفاده از پول جعلی را محاکمه میکند.
حتی پرداخت‌های دیجیتال با استفاده از پول‌های چاپی نیز توسط یک مقام مرکزی حمایت میشود. برای مثال، هنگام خرید آنلاین با استفاده از کارت اعتباری، این تراکنش توسط یک شرکت پردازش پرداخت پردازش میشود و علاوه بر ضبط سابقه تراکنش، این شرکت‌ها تأیید میکنند که تراکنش جعلی نیست.
کلام آخر و جمع بندی :
بلاک چین یک فناوری است که امکان ثبت اطلاعات به صورت دائمی و بدون امکان تغییر را فراهم میکند.
این فناوری در حقیقت نوعی دیتابیس یا پایگاه داده است که روی یک یا چند سرور خاص قرار ندارد بلکه روی تمام کامپیوترهایی که به شبکه متصل میشوند، توزیع شده است. به دلیل بهره بردن از رمزنگاری و ثبت آن در همه کامپیوترهای شبکه، گزارشات ثبت شده قابل هک یا حذف نیستند.
بیت کوین اولین کاربرد این فناوری بود اما از این سیستم انقلابی برای هر سیستمی که نیاز به ثبت گزارش داشته باشد میتوان بهره برد.
این روزها ماینینگ تبدیل به کار سختی شده.» ماینری که دوستم استفاده می‌کنه قدرت پردازش خیلی بالایی داره.» من یه ماینر خریدم ولی خیلی زود خراب شد.» می‌خوام ماینرم رو به یه استخر وصل کنم.»
اگر شما هم جزء آن دسته از افرادی باشید که با دنیای ارزهای دیجیتال سر و کار دارند، حتما جملاتی مشابه عبارات بالا زیاد به گوشتان می‌خورد. حرف چگونگی ماینینگ و انتخاب ماینر مناسب این روزها حسابی بر سر زبان‌ها افتاده؛ ولی ماینر دقیقا چه چیزی است و چطور منجر به استخراج ارزهای دیجیتال میشود؟
ماینر چیست ؟
یک مدار مجتمع با کاربری مشخص (ASIC) دستگاهی است که تنها برای هدف استخراج ارزهای دیجیتال طراحی شده است. این محاسبه‌گر کوچک، شامل سری تراشه‌هایی است که یک سیستم را تشکیل می‌دهند. به طور کلی هر ماینر برای استخراج یک ارز دیجیتال به خصوص یا یک سری ارزهای دیجیتال از پیش تعیین شده، طراحی شده است. بنابراین یک اسیک ماینر بیت کوین، فقط قادر به استخراج بیت کوین است.
به وجود آورنده بیت کوین در نظر داشت بیت کوین با استفاده از CPUهای معمولی روی لپتاپ‌ها و کامپیوترهای شخصی استخراج شود. در روزهای اولیه پیدایش بیت کوین، ماینرها (افرادی که بیت کوین استخراج میکنند) با استفاده از کامپیوترهای شخصی به کسب درآمد از استخراج می‌پرداختند. این فرآیند کار راحتی بود؛ چون ارزش بیت کوین‌های استخراج شده نه تنها کفاف هزینه برق و استهلاک کامپیوتر آنها را میداد، بلکه در آخر سود چشمگیری هم برایشان به همراه داشت. با گذر زمان و همراه با پیچیده‌تر شدن بلاک چین‌ها، کامپیوترهای خانگی دیگر مثل قبل از پس این فرآیند برنمی‌آمدند و یک جورهایی دخل و خرج فرآیند استخراج با اختلاف شدیدی مواجه شد. در اواسط سال ۲۰۱۳، سخت‌افزارهای خانگی در فرآیند استخراج در تنگنا قرار گرفتند و به دستگاههای ماینر اجازه پیشی گرفتن دادند.
هر روز تراکنش‌های بیشتر و بیشتری به وجود می‌آمدند و منابع محاسباتی مورد نیاز برای ایمن‌سازی و تائید این تراکنش‌ها به طور نمایی در حال افزایش بودند. سازمان‌های استخراج برای کاهش هزینه‌ها دست به هر کاری در دفاتر کل زدند؛ از نقل مکان به نزدیکی منابع برق ارزان قیمت حوالی سدها تا سرمایه‌گذاری در انبارهایی پر از اسیک ماینر. تحقیقات گسترده‌تر در حوزه علوم کامپیوتر و مهندسی کامپیوتر باعث به وجود آمدن پیشرفت‌هایی در بهره‌وری الگوریتم، بهره‌وری نرم‌افزار و بهره‌وری سخت‌افزار شد. اگر سرعت پیشرفت قابل دسترس در سخت‌افزار و نرم‌افزار نتواند از سرعت محاسباتی پیچیده بلاک چین پیشی بگیرد، استراتژی‌های کاهش هزینه و حداکثرسازی منفعت باید خودی نشان بدهند. فرقی نمی‌کند که ساتوشی ناکاموتو در تصور اولیه‌اش از بلاک چین این مسئله را پیش‌بینی کرده باشد یا نه، ولی استخراج ارزهای دیجیتال در مسیر توسعه با موانع عظیمی مواجه شده است.
استخراج ارز دیجیتال با سرعت بالا و مصرف برق پایین. ای‌سیک‌ها در نتیجه توسعه و پیشرفت بلاک چین‌ها و افزایش سختی شبکه و به دنبال آن عدم سودآوری کارت‌های گرافیک برای استخراج برخی ارزها ایجاد شدند.
هر ارز دیجیتالی، الگوریتم رمزنگاری هش مخصوص خود را دارد و ماینرهای ای‌سیک‌ها به گونه‌ای طراحی میشوند که بتوانند با استفاده از آن الگوریتم خاص کار استخراج را انجام دهند.
به عنوان مثال ماینرهای ای‌سیک بیت کوین به گونه‌ای طراحی میشوند که بتوانند الگوریتم هش SHA-256 را محاسبه کنند. این بدان معناست که این دستگاهها قادر خواهند بود که هر ارز دیگری مانند بیت کوین کش، که مبتنی بر الگوریتم مشابهی است را نیز استخراج کنند.
موانع در حال افزایش برای ورود به حوزه استخراج مربوط به مسئله دوباره متمرکز سازی بعد از غیرمتمرکز سازی میشوند. در حالی که هدف بلاک چین غیرمتمرکز سازی امنیت و پردازش در برقراری یک سیستم همتا به همتا است، استخراج مبتنی بر گواه اثبات کار و اسیک ماینرها به طور فزاینده‌ای به یک مسئله متمرکز تبدیل شده‌اند. به عبارت دیگر، تنها اشخاص و شرکت‌هایی با جیب‌های بزرگ قادر هستند وارد عرصه استخراج شوند و همچنان سود کنند. در حالی که کاربران بلاک چین‌های مبتنی بر گواه اثبات کار هنوز می‌توانند قدردان امنیت و گمنامی استفاده از این شبکه‌ها باشند، دانستن این مسئله ناراحت‌کننده است که بزرگترین بخش برق اداره کننده این شبکه و همچنین مجموعه توکن‌ها و کوین‌های جدید هر دو به سمت گروه خاصی از مردم می‌روند که سازمان‌ها و شرکت‌های مرکزی نام دارند.
خوشبختانه، سازندگان آلتکوین‌های جدید به هنگام طراحی بلاک‌ها و طراح‌های استخراج غیرمتمرکزتر، این نگرانی‌ها را در نظر گرفته‌اند. در حالی که بعضی توسعه‌دهندگان بلاک چین برای بازداشتن تجهیزات اسیک از الگوریتم‌های جایگزین استخراج استفاده میکنند، بقیه ایستم‌های بلاک چین به دلیل استفاده از طرح‌های گواه جایگزین، مثل گواه اثبات سهام (POS) در حال کسب محبوبیت بیشتری هستند. در حال حاضر، در دورانی به سر می‌بریم که جوامع بلاک چین با هدف پیدا کردن تاثیرگذارترین و قابل دسترس‌ترین طرح‌های اجماع و غیرمتمرکزترین شبکه‌ها، در حال تست شدن هستند. تاثیری که سرمایه‌گذاری ماینر اسیک روی ایستم‌های ارزهای دیجیتال داشت، تکنولوژی بلاک چین را وارد مسیر جدیدی کرد؛ و قطعا مباحث لازم برای تجدیدنظر بر الگوریتم‌های بلاک چین، استخراج و طرح‌های ایجاد بلاک را آغاز کرد.
طی سال های اخیر استخراج ارز های دیجیتال بوسیله کامپیوتر های استاندارد که شامل همان cpu های استاندارد اینتل یا AMD و کارت گرافیک های متداول بود صورت میگرفت اما به مرور شبکه بیت کوین و همینطور دستگاه های ماین آن افزایش یافت و pc ها کاربرد خود را در این زمینه از دست داد.
با از رده خارج شدن pc ها در زمینه ماینیگ استخراج فقط با پردازنده های خاصی که Asic ماینر نامیده میشوند ممکن است اما این به آن معنا نیست که pc ها توانایی استخراج نداشته باشند ، بلکه با توجه به گسترش و سختی شبکه استخراج در حال حاضر نیاز به pc هایی فوق العاده قدرتمند میباشد که عملا از نظر اقتصادی بصرفه نیست.
همانطور که گفتیم در ابتدا بیت کوین در سازگار cpu های استاندارد بود . با گذر زمان اشخاصی که در فرآیند استخراج فعالیت میکردند متوجه شدند که استفاده از GPU های کارت گرافیک استخراج آن ها را افزایش میدهد و بعد ها بعد ها پردازنده های گرافیکی بکار رفته در ASIC استفاده شد.
در کل پروسه استخراج بیت کوین شامل موارد زیر است :
ماینر متناسب با نیاز و بودجه خود
شبکه بیتکوین غیرمتمرکز است و هزاران کامپیوتر و دستگاه استخراج در سرتاسر دنیا، وظیفه پردازش تراکنش‌ها و تولید بیت‌کوین‌های جدید را بر عهده دارند.
بنابراین زمانی که یک نفر به شخص دیگری بیتکوین ارسال میکند، باید این تراکنش‌ها به روشی تایید شوند و تغییرات لازم در شبکه صورت بگیرد. باید صحت این تراکنش بررسی شود و موجودی کیف پول‌‌ها در بلاکچین به روزرسانی شود.
کار استخراج‌کنندگان بیتکوین دقیقا همین است. آنها با دستگاههای خودشان کار تایید تراکنش‌ها را انجام می‌دهند.
بخشی از کارمزد تراکنش‌ها نیز به عنوان دستمزد به استخراج‌کننده می‌رسد. البته با استخراج یک بلاک، مقداری بیتکوین نیز تولید میشود که بین استخراج‌کنندگان آن بلاک تقسیم میشود.
این فرایند بطور خودکار انجام می‌گیرد و استخراج‌کننده دخالتی در انتخاب تراکنش ندارد. تراکنش‌ها صرفا براساس میزان کارمزد اولویت‌بندی میشوند.
در ایران خرید بیتکوین هر ساله طرفداران جدیدی پیدا میکند و از این رمزارز به عنوان وسیله پرداخت، انتقال وجه و سرمایه‌گذاری استفاده میشود.
در این بین برخی هم به این فکر افتادند که خودشان بیتکوین تولید کنند و بعد از تحقیق و بررسی به این نتیجه رسیدند که بیتکوین مثل طلا از معدن استخراج میشود؛ با این تفاوت که این معدن در فضای وب است و دستگاه استخراج هم با آنچه در معادن طلا به‌کار می‌رود متفاوت است و اول باید بفهمند دستگاه ماینر چیست؟
چند سال اول که درجه سختی استخراج بالا نرفته بود، استخراج ارزهای رمزنگاری شده با کامپیوترهای استانداردی که شامل cpu های استاندارد اینتل یا AMD و کارت گرافیک‌های معمولی بود امکان پذیر بود؛ اما این روزها استخراج با این ابزار تقریباً غیر ممکن شده است و به دستگاه ماینر پیشرفته و مخصوص نیاز داریم.
ماینر ها تلاش میکنند با استفاده از ابزارهای متنوع استخراج به تعداد بیشتری از رمزارزهای استخراج نشده دست یابند و با فروش آنها به سود و درآمدزایی دست پیدا کنند.
به طور کلی ماینینگ فرآیند تأیید تراکنش‌های رمزارزها و ثبت آنها در دفتر کل توزیع استخراج است. این فرآیند به غیرمتمرکز سازی شبکه رمزارزها و افزایش امنیت شبکه کمک میکند و در نهایت رمزارز جدید ایجاد میکند.
به شکل کاملاً ساده تراکنش‌های تأیید شده در بلوک‌ها جمع میشوند و برای اضافه شدن این بلوک‌های تازه به زنجیره بلوک‌های موجود یک پازل کدگذاری وجود دارد که از پیچیدگی‌های بالایی برخوردار است و باید حل شود. هر سیستمی که این پازل را حل کند پاداش می‌گیرد.
یکی از عوامل تاثیرگذار در ماینینگ (Nodes) یا همان نودها هستند، این گره‌ها تراکنش‌ها را در سراسر شبکه پراکنده میکنند. داده‌ها بین نودها در جریان هستند و این شما هستید با شناساندن نودهای جدید به شبکه رمزارزها فرآیند استخراج را تسریع میکنید. برخی از گره‌ها استخراج کننده هستند و معمولاً به آنها ماینر گفته میشود.
با حل کردن مسائل پیچیده ریاضی و قرار دادن آن در پاسخ بلاک به یک هش دسترسی پیدا میکند. وقتی اولین ماینر توانست به جواب هش دست پیدا کند، موفقیت آن به سایر نودهای شبکه اطلاع داده میشود.
با انتشار این خبر تمام ماینرهای دیگر، بلافاصله کار کردن روی آن بلاک را رها کرده و تلاششان را متوجه پیدا کردن آن در بلاک بعدی میکنند. ماینری که پیروز شده به عنوان پاداش چند پاداش جدید به دست می‌آورد. این یک فرآیند ریاضی بسیار پیچیده است که حل آن هر روز دشوارتر از قبل میشود.
برای انجام فرآیند ماینینگ به چه چیزهایی نیاز است؟
اگر دشواری استخراج و هزینه‌های استخراج بیتکوین برای شما مشکلی ایجاد نمی‌کند، برای ورود به دنیای ماینرها سه مرحله قابل اجرا وجود دارد:
۱. خرید دستگاه استخراج
۲. بکارگیری یک کیف پول امن و مناسب
۳. پیوستن به یک استخر برای انجام فرآیند استخراج
استخراج بیت کوین یکی از کارهای دشوار و البته هزینه‌بر است ولی شرکت‌های بزرگی هستند که با سرمایه‌گذاری مبالغ بالا، به اصلی‌ترین استخراج‌کنندگان بیتکوین تبدیل شده‌اند.
اگر شما به بیتکوین علاقه‌مند شدید، پس لازم است درباره ی استخراج بیت کوین نیز اطلاعات بیشتری کسب کنید.
استخراج بیت کوین یا همان Mining برای افرادی که سرمایه گذاری در بیت کوین را سودآور می‌دانند، جذاب است.
قبلا در سری مطالب آموزشی ارزهای دیجیتال،
میزان سودآوری استخراج بیتکوین را بررسی کردیم و یک
نرم افزار برای استخراج ارزهای دیجیتال معرفی نمودیم.
در صورتی که در زمینه ارزهای دیجیتال اطلاعات کمی دارید، توصیه میکنیم این صفحه را بخوانید: ارز دیجیتال دقیقا چیست؟
در این مطلب قصد داریم به مباحث مقدماتی‌تر استخراج بیتکوین بپردازیم.
برای دریافت بهترین محتوای مرتبط با ارزهای دیجیتال در کانال تلگرام عضو شوید: عضویت در کانال ارز 101
.
نگاهی به استخراج بیتکوین
چرا بیت کوین استخراج میکنند؟
ماینر چیست؟
درآمد حاصل از استخراج بیت کوین برای ماینرها چقدر است؟
چرا ماینرها به خاطر استخراج بلاک‌های بیت کوین، پول می‌گیرند؟
فرایند استخراج (ماین) بیتکوین
برای ماینینگ به چه تجهیزاتی نیاز دارم؟
ماینرها دقیقا چه کاری انجام می‌دهند؟
آیا استخراج بیت کوین کار سودآوری است؟
استخراج بیتکوین چیست؟ به فرایند تولید بیتکوین و پردازش تراکنش‌های بیتکوین، استخراج یا ماینینگ گفته میشود.
البته این تعریف بسیار ساده و پیش پا افتاده‌ای از استخراج است.
بیتکوین یک ارز دیجیتال است و انتشار آن در دست یک سازمان، شرکت یا دولت خاص نیست.
شبکه بیتکوین غیرمتمرکز است و هزاران کامپیوتر و دستگاه استخراج در سرتاسر دنیا، وظیفه پردازش تراکنش‌ها و تولید بیت‌کوین‌های جدید را بر عهده دارند.
بنابراین زمانی که یک نفر به شخص دیگری بیتکوین ارسال میکند، باید این تراکنش‌ها به روشی تایید شوند و تغییرات لازم در شبکه صورت بگیرد. باید صحت این تراکنش بررسی شود و موجودی کیف پول‌‌ها در بلاکچین به روزرسانی شود.
کار استخراج‌کنندگان بیتکوین دقیقا همین است. آنها با دستگاههای خودشان کار تایید تراکنش‌ها را انجام می‌دهند.
بخشی از کارمزد تراکنش‌ها نیز به عنوان دستمزد به استخراج‌کننده می‌رسد. البته با استخراج یک بلاک، مقداری بیتکوین نیز تولید میشود که بین استخراج‌کنندگان آن بلاک تقسیم میشود.
این فرایند بطور خودکار انجام می‌گیرد و استخراج‌کننده دخالتی در انتخاب تراکنش ندارد. تراکنش‌ها صرفا براساس میزان کارمزد اولویت‌بندی میشوند.
پس اگر یک تراکنش دارای کارمزد بالاتری باشد، زودتر تایید میشود زیرا استخراج‌کنندگان آنرا در اولویت پردازش قرار می‌دهند.
استخراج بیت کوین یکی از کارهای دشوار و البته هزینه‌بر است ولی شرکت‌های بزرگی هستند که با سرمایه‌گذاری مبالغ بالا، به اصلی‌ترین استخراج‌کنندگان بیتکوین تبدیل شده‌اند.
اگر شما به بیتکوین علاقه‌مند شدید، پس لازم است درباره ی استخراج بیت کوین نیز اطلاعات بیشتری کسب کنید.
استخراج بیت کوین یا همان Mining برای افرادی که سرمایه گذاری در بیت کوین را سودآور می‌دانند، جذاب است.
اما قبل از اینکه زمان و پول خود را صرف استخراج کنید توصیه میکنیم، راهنمای جامعی که ما درباره ی استخراج بیت کوین ایجاد کرده‌ایم را کامل مطالعه کنید. با ما همراه باشید.
تصویر نمادین از استخراج بیتکوین – استخراج بیتکوین صرفا از طریق کامپیوترها و سخت‌افزارهای مخصوص انجام میشود.
اینجا هم بحث پول در میان است.
بیتکوین یک ارز دیجیتال است که ارزش مشخصی دارد. افراد زیادی بیتکوین را در سرتاسر دنیا خرید و فروش میکنند.
استخراج‌کنندگان با استخراج بیتکوین، مقداری بیتکوین بدست می‌آورند و می‌توانند آنرا بفروشند و پول رایج کشورشان را دریافت کنند.
برخی تصور میکنند استخراج بیتکوین هزینه‌ای ندارد یا اینکه بسیار ساده و راحت انجام میشود. با وجودیکه در استخراج بیتکوین بصورت مستقیم مبلغی بابت خرید بیتکوین خرج نمی‌شود ولی استخراج‌کننده پول زیادی را صرف خرید ماینرها (تجهیرات استخراج بیتکوین) میکند.
پس برای استخراج بیتکوین هزینه‌های دیگر نیز مانند هزینه خرید سخت‌افزارهای جانبی، هزینه برق و… را خواهید داشت.
اگر نخواهید از طریق استخراج، بیتکوین بدست آورید، راه دیگر این است که می‌توانید با پرداخت پول و بدون درگیر بودن در فرایند پیچیده استخراج، این ارز دیجیتال خریداری کنید.
البته یکسری فعالیت‌های دیگر نیز برای بدست آورن ارزهای دیجیتال وجود دارد و سایت‌هایی هستند که در آنها میتوان با سرمایه‌گذاری یا صرف وقت، مقداری بیتکوین بدست آورد.
ماینر ها یا استخراج کنندگان ارز دیجیتال، هم جیب خوشان را پر پول میکنند و هم وظیفه حیاتی سرپا نگه داشتن شبکه ارز دیجیتال در بازار ارز دیجیتال را بر عهده دارند.
بنابراین، در حالت کلی؛ ماینرها، ارز دیجیتال را خریداری نمی‌کنند یا اینکه آنرا از شخص دیگری بدست نمی‌آورند، بلکه با صرف هزینه و انرژی آنها را تولید میکنند.
برای افزایش اطلاعات شما در زمینه ارزهای دیجیتال، باید به عرض برسانیم جمعا تعداد 21 میلیون بیت کوین میتواند ماین شود که بیش از 17.7 میلیون از آن استخراج شده است.
به غیر از بلاک اولیه بیت کوین به نام (genesis block) که توسط سازنده‌ی بیت کوین به نام ساتوشی ناکاموتو ایجاده شده است، بقیه بیت کوین‌ها توسط ماینرها تولید شده‌اند.
فرایند استخراج بیت کوین هم جذاب و هم جالب است.
با نبود ماینرها، بیت کوین تمام نخواهد شد و همچنان قابل استفاده خواهد ماند ولی دیگر بیت کوین جدیدی تولیدی نخواهد شد.
اما بر اساس پروتکل اصلی بیت کوین، روزی خواهد رسید که استخراج بیت کوین به پایان خواهد رسید. یعنی بعد از 21 میلیون بیت کوین دیگر بیت کوینی برای استخراج وجود نخواهد داشت تا ایجاد شود.
پس از اینکه بیتکوین دیگری برای استخراج وجود نداشت، ماینرها همچنان وظیفه تایید تراکنش‌های شبکه بیتکوین را بر عهده خواهند داشت.
بیت کوین‌ها در واحد هایی به نام بلاک توسط ماینر ها استخراج میشوند.
در حال حاضر پاداش استخراج هر بلاک، 12.5 بیتکوین است. بنابراین وقتی تراکنش‌ها در یک بلاک جای می‌گیرند و بلاک استخراج میشوند، به استخراج‌کنندگانی که در استخراج آن بلاک نقش داشتند 12.5 بیتکوین می‌رسد.
این 12.5 بیتکوین بین ماینرها تقسیم میشود.
با توجه به قدرت پردازش بسیار زیادی که برای استخراج یک بلاک از بلاکچین بیتکوین نیاز است، ماینرها به گروه‌های استخراج ارز می‌پیوندند تا با مشارکت همدیگر، بتوانند بلاک‌های بیشتری استخراج کنند. به این گروه‌های استخراج، اصطلاحا استخر (به انگلیسی Pool) گفته میشود.
درسال 2009 میلادی که استخراج بیت کوین تازه شروع میشد، پاداش هر بلاک در حدود 50 بیت کوین بود. و در سال 2012 این پاداش به 25 بیتکوین کاهش یافت. با این وجود هر 4 سال یکبار پاداش استخراج هر بلاک بیت کوین به نصف خواهد رسید و تا در سال 2020 به 6.25 بیتکوین می رسد.
حال که متوجه شدیم ماینر چیست به بررسی تولید کنندگان این محصول میپردازیم. تولید کنندگان مختلفی که در تولید دستگاه ماینر فعالیت میکنند ، بدون جرات میتوان گفت کمپانی Bitmain از پیشگامان این صنعت میباشد ، ماینر های این شرکت موسوم به Antminer در سرتاسر دنیا به فروش میرسند ، با این تفاسیر شرکت های زیادی نیز وارد این صنعت شده اند که برخی از آن ها به هیچ وجه از کیفیت مطلوبی برخوردار نیستند.
این نکته را فراموش نکنید که تولید ماینرها بسیار محدود است پس هنگامی که قصد خرید Asic ماینر داشتید دقت کنید چه مدلی بروز است تا دچار خطا در استخراج سود و یا حتی زیان دهی نشوید.
مثال ساده آن ماینر S9 است که با الگوریتم SAH-256 بیت کوین و تمام ارزهایی که با این الگوریتم نوشته شده اند را استخراج میکند ، این مدل از سال ۲۰۱۶ تولید میشوند اما هرسال دچار تغییرات شده بطوری که سری ۲۰۱۸ آن توان پردازشی بالاتری نسبت به مدل پایه آن دارد.
نکته دیگری که بسیار مورد توجه است این است که هر مدل جدیدی که تولید میشود اغلب بصورت پیش فروش توسط تولید کننده در بازار با قیمت پایین تر عرضه میگردد و بعد از عرضه رسمی قیمت به مراتب بالاتری دارا میباشند. متسفانه خرید مستقیم با توجه به تحریم ایران ممکن پذیر نیست و برای خرید ماینر باید به واسطه مراجعه کنید.
حالا که فهمیدیم ماینر چیست و دانستیم نوع مناسب را چطور انتخاب کنیم میخواهیم به بررسی نکات قابل توجه در
خرید ماینر بپردازیم. مهمترین عواملی که در خرید Asic ماینر باید به آن ها توجه کنیم شامل موارد زیر میباشد :
هش واحد پردازش بیت کوین است ، اگر بخواهیم از بحث های پیچیده و تخصصی دوری کنیم ، میتوانیم بگوییم هرچه رقم هش بالاتر باشد در آمد خروجی شما نیز بیشتر میشود.
کار آمدی یعنی در نظر گرفتن مقدار در آمد و هزینه ای که دارید صرف میکنید به عبارت دیگر ، باید نوعی توازن بین این دو برقرار شود تا سرمایه گذاری شما در زمینه ماینینگ یا استخراج ارز دیجیتال به سود دهی برسد. مثلا در کشوری مثل کشور خود ما که هزینه برق خانگی بالاست به هیچ وجه صرفه اقتصادی ندارد حتما باید به فکر تهیه برق صنعتی باشید.
عامل قیمت ، عاملیست که بشدت تحت تاثیر بودجه شما میباشد ، همینطور باید به این نکته توجه کنید که چه مدت طول میکشد سرمایه اولیه شما تامین شود و به سود دهی برسید. دقت کنید که هیچ کدام از عوامل قیمت یا میزان پردازش نباید به تنهایی مبنای خرید شما باشد. بطور جامع بهترین دستگاه از نظر کارآمدی دستگاهی است که هش بیشتر در ازای برق مصرفی کمتر ارایه کند.
شرکت بیتمین الگوریتم‌های مختلفی را برای انت ماینرهای خود در نظر گرفته است. پرکاربردترین دستگاههای ای‌سیک عرضه شده به بازار از الگوریتم‌های زیر پشتیبانی میکنند:
اولین دستگاه استخراج ای‌سیک بر مبنای این الگوریتم و برای استخراج بیت کوین طراحی شد و در واقع شناخته‌شده‌ترین الگوریتم در دنیای ارزهای دیجیتال به شمار می‌آید. استخراج ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین، بیت کوین کش، کرون، پیرکوین، سیس‌کوین و … بر اساس این الگوریتم صورت می‌گیرد. دستگاههای Anminer S15، Antminer S11، Antminer S9 و Antminer S17 از جمله ماینرهای بیت مین هستند که با این الگوریتم کار میکنند.
اکوئی‌هش یک الگوریتم بر مبنای اثبات کار است که توسط گروه تحقیقاتی دانشگاه لوگزامبورگ معرفی و توسعه داده شد. آنها این الگوریتم را به منظور مقابله با مشکل سلطه دستگاههای ای‌سیک مختص استخراج بیت کوین و سکه‌های مشابه و تمرکززدایی در این صنعت طراحی کردند. از این الگوریتم برای استخراج ارزهایی مانند زی‌کش، زن‌کش، کومودو و … استفاده میشود. شرکت بیت مین دستگاههای انت‌ماینر Z9 mini، انت ماینر Z9 و انت ماینر Z11 را برای این الگوریتم تولید کرده است.
این الگوریتم در زمان ایجاد ارز دیجیتال دش (Dash) پیشنهاد و ارائه شد. این الگوریتم 11 تابع هش را برای اثبات کار مورد استفاده قرار میدهد. ارزهایی از قبیل دش، مانیتری‌یونیت، اونیکس و … از این الگوریتم بهره می‌برند. انت ماینر D3 برای این الگوریتم ساخته شده است.
الگوریتم اسکریپت عملکردی امن برای تولید کلید بر مبنای رمز عبور است. برای هک کردن این الگوریتم، شما نیاز به حجم زیادی از حافظه با دسترسی تصادفی دارید. از این الگوریتم برای استخراج ارزهایی مانند لایت کوین، دوج کوین، ورج و … مورد استفاده قرار می‌گیرد. از جمله ماینرهایی که این الگوریتم را استخراج میکنند، انت ماینر L3 و ++L3 است.
الگوریتم‌هایی که در بالا به آنها اشاره شد از رایج‌ترین الگوریتم‌های دستگاههای انت ماینر هستند. از دیگر الگوریتم‌ها میتوان به تنسوریتی (Tensority)، بلیک 256آر14 (Blake256R14) و بلیک 2بی (Blake2B) اشاره کرد. ذکر این نکته ضروری است که در حال حاضر شرکت بیت مین تنها به تولید دستگاههای استخراج مبتنی بر الگوریتم SHA-256 و Equihash می‌پردازد و عرضه سایر دستگاهها را متوقف کرده است.
اولین چیزی که باید به آن توجه کنید قدرت دستگاه و یا نرخ هش است که به تراهش بر ثانیه (Th/s)، گیگاهش بر ثانیه (Gh/s) و واحدهای این‌چنینی بیان میشود. هر چه عدد این شاخص بزرگ‌تر باشد، محاسبات با سرعت بیشتری صورت می‌پذیرد و در نتیجه شانس دریافت پاداش استخراج بیشتر افزایش می‌یابد.
مصرف برق دومین ویژگی مهم دستگاههای ای‌سیک است. در نظر گرفتن این فاکتور در صورت استفاده از چند دستگاه به طور همزمان و پاسخ‌گویی قدرت شبکه برق از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
کارایی انرژی و میزان بازده دستگاه از دیگر ویژگی‌های مهم و پیچیده است. فروشندگان این دستگاهها معمولا این پارامتر را با نسبت انرژی مصرف شده به هش پردازشی (J/Th) بیان میکنند. هر چه این نسبت کوچک‌تر باشد، کارایی دستگاه بیشتر است.
ویژگی مورد بررسی دیگر قیمت دستگاه است. این فاکتور همیشه در هنگام محاسبه دوره بازگشت سرمایه مورد توجه قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر شما باید این نکته را در نظر بگیرید که زمانی که شما فرآیند استخراج را آغاز میکنید، درآمد چند ماه اول شما در واقع هزینه تجهیزاتی که خریداری کردید را پوشش میدهد و پس از آن به سوددهی خواهید رسید.
ویژگی‌های که شاید در مقابل دیگر موارد خیلی حائز اهمیت نباشد اما ارزش اشاره کردن را دارد، سروصدا و تولید گرمای این دستگاهها است. همانطور که می‌دانید صدا و گرمای ایجاد شده توسط دستگاههای ای‌سیک زیاد است و اگر این موضوع برای شما اهمیت دارد، در هنگام خرید باید به آن توجه کنید و آن را مد نظر قرار دهید.
زمانی که اولین محموله انت ماینر S9 به دست استخراج‌کنندگان مشتاق رسید، میزان رضایت آنها از این دستگاه باعث همه‌گیر شدن و معروف شدن آن شد. انت ماینر S9 خیلی زود به کارآمدترین ماینر ای‌سیک در بازار تبدیل شد و بسیاری از استخراج‌کنندگان آن را به عنوان استاندارد طلایی این صنعت می‌شناختند.
این دستگاه بر مبنای الگوریتم SHA-256 طراحی شده و برای استخراج بیتکوین کش نیز مورد استفاده قرار میگرفت. انت ماینر S9 در واقع نسخه جدید S7 است و بسته به نوع آن توانایی انجام محاسبات تا قدرت 18 تراهش بر ثانیه (Th/s) را دارد.
شرکت بیت مین در معرفی این دستگاه مدعی شد که علاوه بر نصب آسان، دارای نرخ بازگشت سرمایه بالا نیز است. در بورد تامین برق انت ماینر S9 از 189 تراشه 16 نانومتری که از فناوری FinFET بهره گرفته، استفاده شده است.
از مزایای دیگر این دستگاه میتوان به ریزپزدازنده‌های سریع مورد استفاده در کنترل پنل، سیستم خنک‌کننده خوب و ابعاد کوچک آن اشاره کرد. زمان تنظیم و راه‌اندازی دستگاه بسیار پایین است و پس از روشن کردن و وارد کردن پارامترهای اصلی در بخش تنظیمات، ماینر شما آماده استفاده است.
پس از توقف تولید انت ماینر S9 و هم‌زمانی آن با زمستان ارز دیجیتال و در نتیجه آن رکود بازار استخراج ارزهای دیجیتال، شرکت بیتمین با تولید و عرضه انت ماینر S11 توانست اوضاع را کمی بهبود بخشد. الگوریتم پردازشی این دستگاه SHA-256 است و برای استخراج ارزهای مبتنی بر این الگوریتم مناسب است. در بورد این دستگاه از 252 عدد تراشه هش 16 نانومتری استفاده شده است.
این دستگاه مجهز به دو حالت معمولی و حالت ذخیره انرژی است که با توجه به آن نرخ هش و مصرف انرژی آن متفاوت است:
دستگاه انت ماینر S11 دارای یک پاور 12 ولتی متصل به دستگاه است که این ویژگی شرایط حمل و نقل، نگهداری و راه‌اندازی را برای کاربران راحت‌تر کرده است. علاوه بر این انت ماینر S11 به 2 عدد فن خنک‌کننده پرقدرت مجهز است که عمل تهویه هوا و خنک نگه داشتن دستگاه را به خوبی انجام میدهد.
در حال حاضر سود‌ده‌ترین ماینر ای‌سیک شرکت بیتمین، انت ماینر سری 17 (S17, S17 Pro, T17) است. در مارس 2019، بزرگترین تولیدکننده سخت‌افزار ماینینگ دنیا، خبر از آغاز فروش جدیدترین و پرقدرت‌ترین محصول خود یعنی Antminer S17 داد. این ماینرها بر مبنای الگوریتم SHA-256 طراحی شده‌اند و برای استخراج بیت کوین، بیت کوین کش و غیره میتوان از آنها استفاده کرد.
ویژگی خاص انت ماینر S17 قابلیت تغییر تنظیمات و استخراج در چند حالت متفاوت است که با توجه به انتخاب هر حالت کارایی دستگاه نیز به تبع آن تغییر میکند. برای مثال انت ماینر S17 Pro در 3 حالت مختلف استخراج به بازار عرضه شده است. این ماینر در حالت توربو دارای توان مصرفی ۴۵J/TH ، تحت حالت معمولی با توان ۳۹.۵ J/TH و در حالت کم قدرت نیز با ۳۶ J/TH عمل میکند.
در ساخت این سری از انت ماینرها، نسل دوم تراشه‌های استخراج 7 نانومتری به کار گرفته شد که در مقایسه با نسل پیشین خود یعنی انت ماینرهای S15، بین 26 تا 36 درصد صرفه‌جویی در مصرف انرژی را به همراه داشت.
سه ویژگی مصرف انرژی پایین، عملکرد پیشرفته و سیستم خنک‌کننده کارآمد را میتوان از مزیت‌های مهم این دستگاه برشمرد.
اگر بخواهیم به صورت خلاصه به بیان مزایا و معایب دستگاههای استخراج انت ماینر بپردازیم، میتوانیم به نکات زیر اشاره کنیم:
• تجهیزات این دستگاهها عملکرد مناسب و خوبی دارند.
• به بروزرسانی مکرر نرم‌افزار نیاز ندارد.
• منبع تامین انرژی آن توان بالایی دارد.
• سیستم نیازی به اجزای اضافی ندارد.
• معمولا از نظر مصرف انرژی نسبت به سایر دستگاهها بهینه‌تر هستند.
• راه‌اندازی آسان دستگاه
• حمل آسان
• در صورت خرابی دستگاه، تعمیر آن مشکل است.
• محدودیت در الگوریتم‌هایی که پشتیبانی میکند.
• سر و صدا و گرمای تولیدی زیاد است.
در ادامه قصد داریم برخی سوالات رایج کاربران درباره اسیک ماینر را مطرح کرده و به آنها پاسخ دهیم:
ساختن اسیک ماینر امکان‌پذیر است ولی در نظر داشته باشید که برای این کار نه تنها باید با نرم‌افزارهای برنامه‌نویسی سر و کله بزنید بلکه باید سخت‌افزارهای مورد نیاز را هم به طور مناسب در کنار هم نصب کنید.
بله می‌توانید؛ ولی این کار بستگی به تعداد کوین‌هایی که در طول زمان استخراج میکنید، قیمت سخت‌افزار مورد استفاده، هزینه برق و سایر فاکتورهایی از این قبیل دارد.
برای فهمیدن این مسئله باید بدانید قدرت هش (هشت ریت) ماینر مورد نظر برای یک ارز دیجیتال خاص چقدر است و بعد با توجه به هزینه‌های برق، این مقدار را محاسبه کنید.
دستگاههای خاص برای ارزهای دیجیتال خاص طراحی میشوند. به زبان ساده، هر ماینری که برای استخراج بیت کوین ساخته شده باشد، میتواند هر چیزی که از رمزگذاری مورد استفاده در بیت کوین استفاده کرده باشد را استخراج کند.
نرخ هش به زبان ساده یعنی دستگاه یا سخت‌افزار موردنظر، با چه سرعتی میتواند مسائل ریاضی را حل کند.
بنابراین نرخ هش که به ازای ثانیه محاسبه میشود، هرچقدر بالاتر باشد، درآمد بیشتری از استخراج ارز دیجیتال می‌توانید بدست آورید.
برخی از واحدهای شمارش نرخ هش:
KH/s: محاسبه کیلوهش در ثانیه یا یک هزارم هش در ثانیه
MH/s: محاسبه مگاهش در ثانیه یا یک میلیون هش در ثانیه
GH/s: محاسبه گیگاهش در ثانیه یا یک بیلیون هش در ثانیه
TH/s: محاسبه تتراهش در ثانیه یا یک تریلیون هش در ثانیه
PH/s: محاسبه پتاهش در ثانیه یا یک کوادریلیون در ثانیه
شما برای انجام ماینینگ برخی از ارزهای دیجیتال می‌توانید از کارت گرافیک (GPU) استفاده کنید اما در حال حاضر برای استخراج بیتکوین، سیستم‌های خانگی و حتی سیستم‌های گرانقیمت و پیشرفته که برای کارهای گرافیکی و بازی کامپیوتری است صرفه اقتصادی ندارد.
فقط دستگاه‌هایی مخصوص که با نام ASIC شناخته میشوند قابلیت استخراج سودآور بیتکوین را دارا هستند.
قیمت دستگاههای ماینر بسیار متغیر است و معمولا برای دستگاه‌هایی که هش ریت بالاتری دارند قیمت بیشتری باید بپردازید. به خاطر وارداتی بودن این دستگاهها، قیمت دلار نیز تاثیر زیادی در قیمت داخلی این دستگاهها دارد.
ماینرها علاوه بر بیتکوین، گاهی به استخراج ارزهای دیگر که الگوریتم استخراج آنها اجازه استفاده از کارت گرافیک را میدهد نیز می‌پردازند.
بعضی از ماینرها به خصوص در استخراج ارز اتریوم، مبادرت به تجمیع چند کارت گرافیکی ارزان برای انجام ماینینگ میکنند.به این دستگاهها ریگ استخراج (Mining Rig) گفته میشود.
یک مثال برای توضیح اقدامات ماینر ها : من به 3 نفر از دوستانم، پاکت‌های نامه ای داده‌ام و برگه‌ای که حاوی یک عدد بین 1 تا 100 است، در درون این پاکت نامه‌ها وجود دارد. دوستان من مجاز هستند عددی برابر یا کمتر از آنچه من در نظر گرفته‌ام، حدس بزنند. بعلاوه ی اینکه دوستان من مختارند هر چند بار که دوست دارند حدس بزنند.
شما فرض کنید عددی که من در نظر دارم عدد 19 است. یکی از دوستانم عدد 21 را حدس میزند ولی چون این عدد بیشتر از 19 است، او برنده نیست. اما دو نفر از دوستان دیگرم یکی عدد 16 و دیگری عدد 12 را حدس زده اند. هر دوی این دوستان برنده هستند و بین آنها بر حسب اینکه به عدد 19 نزدیک باشند یا خیر، برتری وجود ندارد.
اگر در این فرض، دو نفر از دوستان من به طور همزمان به پاسخ صحیح برسند، منظق کار ما زیر سوال خواهد رفت. رسیدن دو نفر به پاسخ درست در استخراج بیت کوین اغلب اوقات اتفاق می‌افتد. ولی در انتها باید یک برنده وجود داشته باشد.
رمانی که چندین ماینر به پاسخ درست همزان برسند، شبکه بیت کوین از قانون 51 درصد پشتیبانی میکند. اغلب اوقات ماینری برنده میشود که تراکنش‌های بیشتری تایید کرده باشد.
حالا تصور کنید که این سوال را به جای اینکه از ۳ نفر بپرسم از میلیون‌ها نفر بپرسم و عددی که به آن اشاره می‌کنم بین ۱ تا ۱۰۰ نیست بلکه یک عدد ۶۴ رقمی هگزادسیمال است.
چگونه محصولات کسپرسکی از شما در برابر ماینر های وب حفاظت می کنند.
بحث در مورد ارز دیجیتال، ICO ها و BlockChain اسرار آمیز بر سر زبان ها ست. اما اگر شما فکر می کنید که این مسائل به شما هیچ ارتباطی ندارد، سخت در اشتباهید. در واقع امسال سال اوج گرفتن ارز دیجیتال بوده است. و در حالیکه مجرمان سایبری قبلاً علاقه کمی به آنها داشتند، اما حالا عاشق این روش هستند.
در حقیقت، کلمه " ماینر" به افرادی که ارز دیجیتال را استخراج می کنند و نرم افزارهایی که اینکار را انجام می دهند، بر می گردد. شما می توانید این نرم افزار ها را خودتان نصب کنید و به نفع خودتان از آن استفاده کنید.
اما ممکن است ماینری روی دستگاه شما باشد، بدون اینکه خودتان از آن با خبر باشید. این ماینر ممکن است توسط یک حمله کننده که به طریقی به کامپیوتر یا اسمارتفون شما دسترسی داشته است، نصب شده باشد. اگر این اتفاق بیافتد، ماینر ارز دیجیتال را از طریق دستگاه تان برای کسب درآمد استفاده می کند. به اینکار ماینینگ پنهان می گویند.
چرا AV ها ماینر ها را شناسایی می کنند؟
شما ممکن است بگویید: خب که چی؟ اینکار که به من ضرر نمی رساند. سرقتی که اتفاق نمی افتد. بگذاریم ماینر کارش را بکند" اما استخراج ارز دیجیتال برای فرد دیگر به دلایل زیر به نفع شما و کامپیوتر تان نیست:
استخراج ارز دیجیتال فرآیندی انرژی بری است. قدرت پردازنده و ویدئو کارت را به خود اختصاص می دهد و سرعت دستگاه را پایین می آورد، بنابراین شما ممکن است در حال انجام تکالیف هر روزه دچار مشکلاتی از قبیل کندی و قفل شدن سیستم شوید.
بار روی پردازنده و ویدئو کارت نه تنها بر عملکرد تاثیر می گذارد، مصرف انرژی را هم بسیار بالا می برد. وقتی ماینر در حال انجام است، کامپیوتر پنج برابر بیشتر از زمانیکه یک کار آفیس ساده انجام می دهد، برق مصرف می کند. در اینصورت قبض برق هم زیاد خواهد آمد.
بار اضافی به مدار الکتریکی هم فشار وارد می کند. و ممکن است به دستگاه آسیب دائمی بزند.
ماینر های پنهان اساساً از کامپیوتر شما تغذیه می کنند و مثل پارازیت می مانند. بنابراین شما باید از آنتی ویروس خود برای مسدود کردن ماینر ها سپاسگزار باشید. برای مثال،محصولات Kaspersky Internet Security و Kaspersky Lab ابتدا مطمئن می شود که استخراج یا ماینیگ کار شما نیست، سپس ماینر را به عنوان یک تروجان شناسایی می کند و مانع از عملکرد آن می شود. اگر اطمینان کافی نداشته باشد، باز هم ماینر را شناسایی می کند اما به عنوان یک Not-a-virus و توجه شما را به حضور ماینر در سیستم جلب می کند ولی آن را به طور قطع در دسته بدافزارهای خطرناک قرار نمی دهد.
اگر شما خودتان ماینر نصب کرده باشید و نیاز به اطلاع رسانی آنتی ویروس در مورد آن نداشته باشید، می توانید آن را غیرفعال کنید. برای اینکار در تنظیمات نرم افزار Kaspersky Internet Security ، گزینه Additional و سپس گزینه Threats and Exclusions را انتخاب کرده و چک باکس Detect other software را غیر فعال کنید. آنتی ویروس جستجوی ماینرهای غیر مخرب را غیرفعال می کند. اتفاقاً این چک باکس به صورت پیش فرض هم غیر فعال است.
ماینر وب چیست و تفاوت آن با ماینرهای معمولی چیست؟
مشکل ماینرها کم بود، حالا باید در مورد وب ماینر ها هم بدانید. یک وب ماینر در اصل اسکریپتی ست که روی هاست یک وب سایت قرار می گیرد. وقتی کسی سایت را بازدید می کند، اسکریپت روی مرورگر اجرا می شود و شروع به استخراج ارز دیجیتال می کند.
این اسکریپت ها ممکن است در وب مستر سایت قرار بگیرند، ( برای کسب درآمد) یا توسط یک حمله کننده که دسترسی به ادمین سایت پیدا کرده است، به هاست سایت نفوذ کرده باشد. در هر دو مورد، هر کسی که وب ماینر را نصب کرده باشد، پول دریافت می کند و آنهائیکه ماینر را تولید کرده اند، درصدی از درآمد را کسب می کنند.
تفاوت اصلی بین وب ماینرها و ماینرها در این است که وب ماینر ها نیاز به نصب هیچ برنامه اضافی را در کامپیوتر ندارند، همه چیز در پنجره مرورگر اتفاق می افتد. از نظر آنتی ویروس، ممکن است ماینر شبیه تب یک مرورگر عادی باشد که منابع زیادی را مصرف می کند.
اما کامپیوتر کند می شود و صدای فن کامپیوتر زیاد می شود و قبض برق بعدی شوک آور خواهد بود. وب ماینرها همچنین در اسمارتفون ها و تبلت ها کار می کنند و خطر اصلی آنجا ظاهر می شود. بار اضافی روی دستگاه ممکن است آن را به طرز برگشت ناپذیری داغ کند و به بعضی از قسمت های دستگاه آسیب برساند.
محققان Kaspersky Lab معتقدند که وب ماینرها رایج ترین تهدید سال 2018 خواهند بود. در سال 2017، راهکارهای امنیتی کسپرسکی اجرای وب ماینر ها را بیش از 70 میلیون بار متوقف کردند، و استفاده از چنین اسکریپت هایی تازه در حال اوج گرفتن است. رایج ترین وب ماینر که در اکثر موارد استفاده می شود، CoinHive است.
چگونه محصولات Kaspersky Lab از شما در برابر وب ماینر ها محفاظت می کنند؟
برای شناسایی یک وب ماینر ، راهکار امنیتی که روی کامپیوتر نصب شده است باید بدانید که در مرورگر چه اتفاقی در حال افتادن است. این ویژگی تا حدودی توسط Kaspersky Internet Security 2017 بکار گرفته شد، اما در Kaspersky Internet Security 2018 و محصولات نسل بعدی کسپرسکی از جمله آخرین نسخه Kaspersky Free نیز وجود دارد.
بنابراین اگر شما آخرین نسخه های راهکارهای امنیتی را نصب شده دارید، خیالتان راحت باشد که آنتی ویروس وب ماینرها را پیدا کرده و متوقف می کند.
با اینکه در بعضی موارد ماینر ها بصورت عمدی در توسط کاربر نصب می شوند، اما وب ماینرها قطعا تهاجمی هستند و باید مسدود شوند. بنابراین، Kaspersky Internet Security 2018 وب ماینرها را به عنوان بدافزار می شناسد و در اکثر موارد آنها را مسدود می کند، بدون توجه به اینکه چک باکس Detect other software انتخاب شده باشد یا خیر.
برخی به دنبال مفهوم عبارت دستگاه ماینینگ چیست» در موتورهای جستجو هستند و به این فکر افتاده‌اند تا از این طریق درآمدی کسب کنند.
اگر به دنبال استخراج بیت کوین یا سایر رمزارزها هستید، باید تمام هزینه‌ها را محاسبه کنید و نسبت به سودی که به‌دست آورید بررسی کنید که آیا این سرمایه‌گذاری برای شما به‌صرفه خواهد بود یا خیر. در غیر این صورت ممکن است با دشواری‌هایی در راه سرمایه‌گذاری مواجه شوید.
اتریوم چیست؟ اولین پرسشی است که افراد نا آشنا با ارزهای دیجیتال از خودشان می‌پرسند. در واقع اتریوم یا (Ethereum)، نسل دوم ارزهای دیجیتال است. این ارز تازه نفس، با هدف هوشمندسازی فرایندها و ایجاد فضایی برای اجرای برنامه‌های غیر متمرکز و خودکار ایجاد شد. اتریوم در تاریخ ۳۰ جولای ۲۰۱۵ و به سرپرستی جوان ۲۳ ساله روسی، ویتالیک بوترین» پا به عرصه ارزهای دیجیتال گذاشت.
میتوان به گونه‌ای دیگر و زبانی ساده‌تر به پرسش اتریوم چیست؟» پاسخ داد و آن را تعریف کرد. مثلا میتوانیم بگوییم: اتریوم یک پلتفرم آزاد مبتنی بر فن آوری بلاک چین است که توسعه دهندگان را قادر می‌سازد تا برنامه‌های غیر متمرکز خود را روی آن پیاده سازی کنند.» شاید این پرسش هم برایتان پیش بیاید که: آیا اتریوم شبیه بیتکوین است؟» در پاسخ باید بگوییم که هم بله و هم نه. در واقع اتریوم هم مانند بیت کوین میتواند به عنوان ارز دسته‌بندی شود اما کاربردهای اتریوم بسیار متفاوت‌تر از بیت کوین است. برای درک بهتر اتریوم ابتدا بهتر است کمی با بلاک چین و نحوه کار آن آشنا شوید.
اتریوم یک پلتفرم غیرمتمرکز است که قراردادهای هوشمند را اجرا میکند: هیچگونه احتمال از کارافتادگی، سانسور، تقلب یا دخالت افراد شخص ثالث برای برنامه‌هایی که روی اتریوم اجرا میشوند، وجود ندارد.
در ساده ترین جمله، اتریوم یک پلتفرم آزاد مبتنی بر فناوری بلاک چین است که توسعه دهندگان را قادر می سازد تا برنامه های غیرمتمرکز خود را روی آن پیاده سازی کنند. این برنامه‌ها تحت کنترل و نظارت هیچ سازمان و نهادی نخواهند بود و تراکنش‌ها و معاملات روی اتریوم به صورت کاملا مستقل از بانک‌ها یا نهادهای دیگر پولی انجام میشوند. ارز دیجیتال این شبکه هم اتر نام دارد و واحد اختصاری آن ETH است.
قیمت دستگاه ماینر برای استخراج اتریوم متفوت و وابسته به میزان قدرت هش آن است.
هر کسی قادر است با استفاده از اتریوم برنامه غیرمتمرکز خود را توسعه دهد. همچنین توسعه دهندگان می‌توانند بدون نیاز به ساخت بلاک چین جدید، با استفاده از اتریوم برای برنامه‌های خود ارز دیجیتال مستقل بسازند که به آنها توکن می‌گویند. در واقع توکن، ارز برنامه‌های غیرمتمرکزی هستند که خودشان بلاک چین خصوصی ندارند و از بلاک چین های دیگر مثل اتریوم استفاده میکنند.
تا قبل از پیدایش اتریوم، برنامه‌نویسان بلاک چین برای ساخت ارز دیجیتال خود از ابتدا مجبور به ساخت یک بلاک چین جداگانه بودند اما امروزه بلاک چین اتریوم میزبان هزاران هزار توکن است.
تیم اتریوم دلیل ساخت این شبکه را اینگونه عنوان میکنند:
اتریوم ایجاد شد تا ما برای انجام کارهایمان به هیچ بانک، شرکت و نهاد دیگری به جز خودمان نیاز نداشته باشیم.
هدف اتریوم تبدیل شدن به یک کامپیوتر جهانی است. یک کامپیوتر برای همه کارها
یک رویکرد متمرکز به معنای تحت کنترل یک قدرت متمرکز بودن است، اما به معنای یک نقطه شکست نیز می تواند باشد. این رویکرد باعث می شود که برنامه های کاربردی و سرورها نسبت به حملات هکرها و حتی قطع برق آسیب پذیر باشند. علاوه بر این اکثر شبکه های اجتماعی و سایر سرورهای آنلاین شرکت ها نیازمند بروزرسانی اطلاعات شخصی کاربران خود هستند، که این اطلاعات را در سرورهای خود ذخیره می کنند. این اطلاعات به راحتی می توانند توسط خود شرکت ها، کارمندان و یا هکرها به سرقت رفته ویا مورد سوء استفاده قرار گیرند.
اتریوم یک سیستم غیرمتمرکز و به طور کامل مستقل است که توسط هیچ شخص یا قدرتی کنترل نمی شود. این سیستم مشکلات سیستم متمرکز را ندارد، زیرا توسط هزاران رایانه داوطلب در سراسر جهان اداره شده و مورد استفاده قرار می گیرد، پس به این معنی است که هرگز آفلاین و خاموش نمی شود. علاوه بر این اطلاعات شخصی کاربران در رایانه های شخصیشان امن خواهد ماند و محتواهایی مانند برنامه های کاربردی، ویدئوها و غیره تحت کنترل سازندگان آنها باقی مانده و لازم نیست از قوانین سرویس های میزبانی مانند یوتیوب پیروی کنند.
درک این نکته نیز مهم است که دو ارز رقیب؛ بیتکوین و اتریوم؛ دو پروژه کاملا متفاوت و با اهداف کاملا متفاوت هستند. بیت کوین اولین ارز رمزنگاری بوده و یک سیستم انتقال پول است که توسط فناوری دفتر حساب عمومی توزیع شده، که بلاکچین نام دارد، پشتیبانی می شود.
اتریوم نیز فناوریی که بیت کوین بر مبنای آن است را مورد استفاده قرار داده و در عین حال قابلیت های آن را به میزان قابل توجهی ارتقاء داده است. اتریوم داری یک شبکه کامل با مرورگر، زبان برنامه نویسی و سیستم پرداخت مربوط به خود است. از همه مهمتر این که کاربران خود را قادر می سازد تا برنامه های غیرمتمرکز را بر روی بلاک چین اتریوم ایجاد کنند.
این برنامه ها می توانند ایده های کاملا جدید و یا بازسازی غیرمتمرکزی از طرح های موجود باشند. این سیستم اساسا واسطه ها و تمام هزینه های مرتبط به حضور یک شخص ثالث را حذف خواهد کرد. برای مثال زمانی که طرفداران یک آهنگ، لینک مربوط به آن را در فیس بوک به اشتراک می گذارند، سود حاصل از کلیک کردن مستقیما عاید فیس بوک می شود. در نسخه اتریومیِ چنین شبکه اجتماعی، هم هنرمند و هم طرفدار بخشی از پاداش کلیک کردن را دریافت خواهند کرد. در نهایت باید گفت برنامه های مبتنی بر بلاک چین هر نوع پرداخت به شخص واسطه را حذف می کند.
به طور خلاصه می توان گفت که اتریوم یک پلتفرم عمومی ، متن باز و مبتنی بر دفتر حساب توزیع شده بلاک چین است که به توسعه دهندگان اجازه می دهد برنامه های کاربردی غیرمتمرکز را ایجاد و راه اندازی کنند.
همانطور که قبلا عنوان شد، اتریوم یک سیستم غیرمتمرکز است. به این معنی که از یک رویکرد همتا به همتا استفاده می کند. هر تعاملی که انجام می شود، توسط کاربرانی که در شبکه حضور دارند پشتیبانی شده و تحت کنترل هیچ قدرت متمرکزی نیست.
کل نظام اتریوم توسط یک سیستم که اصطلاحا نود یا گره نام دارد پشتیبانی می شود. این نودها یا گره ها در واقع داوطلبان و شرکت کنندگان در شبکه هستند که کل بلاک چین اتریوم را در سیستم خود ذخیره کرده اند و به طور کامل تمام قوانین مورد توافق شبکه را رعایت کرده و به اجرا درمی آورند، درستی و امنیت شبکه را حفظ کرده و در ازی آن پاداش دریافت می کنند.
این قوانین مورد توافق و بسیاری دیگر از جنبه ها و ویژگی های شبکه، توسط قرارداد های هوشمند دیکته شده اند. این قراردادها به منظور انجام خودکار تراکنش ها و سایر اقدامات خاص در داخل شبکه طراحی شده و به این ترتیب نیازی به نگرانی در مورد درستی تراکنش نیست. شرایط برای انجام هر دو طرف تراکنش از قبل برنامه ریزی شده است. با تکمیل این شرایط، تراکنش یا هر فعالیت ویژه دیگری انجام می شود. بسیاری از افراد معتقدند که قراردادهای هوشمند، آینده هستند و در نهایت جایگزین سایر قراردادهای موقت خواهند شد. زیرا اجرای قراردادهای هوشمند امنیت بیشتری را نسبت به قراردادهای سنتی داشته، سبب کاهش هزینه های تراکنش شده و باعث ایجاد اعتماد بین طرفین خواهد شد.
علاوه بر این، سیستم همچنین برای کاربران ماشین مجازی اتریوم(EVM) را در اختیار قرار می دهد که اساسا به عنوان محیطی برای اجرای قراردادهای هوشمند مبتنی بر اتریوم عمل می کند. به این وسیله کاربران می توانند یک کد را اجرا کنند، با اطمینان از این که برنامه ها با یکدیگر تداخلی نخواهند داشت. EVM کاملا از شبکه اصلی اتریوم جدا شده و این باعث شده تا آن یک ابزار سودمند برای آزمایش و بهبود قراردادهای هوشمند باشد.
این پلتفرم یک توکن ارز رمزنگاری به نام اتریوم نیز ایجاد می کند.
یکی از معروف ترین دستگاه های
ماینر برای استخراج اتریوم E10 می باشد.
در ساده‌ترین حالت، اتریوم (Ethereum) یک نرم‌افزار متن‌باز مبتنی بر بلاکچین است که به توسعه‌دهندگان اجازه ساخت و توسعه اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز را میدهد. اتریوم که پلتفرم قدرتمندی جهت هوشمندسازی فرایندها و فضایی برای اجرا برنامه های غیرمتمرکز و خودکار است، رسماً در تاریخ ۳۰ جولای ۲۰۱۵ معرفی شد.
از آنجاکه اتریوم از نظر میزان ارزش بازار در جایگاه دوم، پس ازبیتکوین قرار دارد، برخی دست به مقایسه میان این دو زده اند. اتریوم همانند بیتکوین، یک شبکه توزیع شده عمومی بر پایه بلاکچین است ولی بین این دو تفاوت‌های فنی اساسی وجود دارد.
مهمترین تمایز بین بیتکوین و اتریوم که باید ذکر شود، کاربرد و توانایی است. بیتکوین فقط یک اپلیکیشن خاص از بلاکچین را عرضه میکند، یک سیستم مالی دیجیتال نقطه به نقطه که اجازه پرداخت‌های آنلاین با بیتکوین را فراهم میکند. بلاکچین بیتکوین برای ردیابی مالکیت ارز دیجیتال استفاده میشود اما بلاکچین اتریوم روی اجرای کد نوشته شده هر اپلیکیشن توزیع شده‌ای تمرکز دارد.
در بلاکچین اتریوم، به جای استخراج بیتکوین، استخراج کنندگان برای تولید اتر کار میکنند، گونه ای ازارز دیجیتال که شبکه را بالا نگه می‌دارد. اتر به جز یک ارز دیجیتال قابل معامله، توسط توسعه‌دهندگان اپلیکیشن‌ها استفاده میشود تا در شبکه برای پرداخت هزینه تراکنش‌ها و خدمات استفاده شود.
خب، اکنون که متوجه شدیم پول دیجیتال چگونه تمرکز زدایی میکند و از گزند تقلب و دستکاری بدور می‌ماند، شاید بد نباشد که این ایده را درباره سایر مسائل روزانه‌ی جامعه نیز به کار بگیریم! برای نمونه، سیستم رای‌گیری که در آنها تقلب های فاحشی رخ میدهد و یا حتی سیستم های قضایی که دستکاری اطلاعات آنها ممکن است جان و مال افراد بیگناهی را به خطر بیاندازد.
اما پیاده سازی این نیاز ها بر روی چهارچوبی که بیت کوین بر روی آن سوار شده، که به آن بلاکچین می‌گویند کار ساده‌ای نیست.
نکته‌ی جالبی که درباره فناوری بلاک چین وجود دارد اینست که بیت کوین آنرا به وجود آورده و حالا بعنوان بستری ایمن برای بسیاری از فعالیت ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در طراحی بلاکچین، برای پیاده سازی سیستمی که بدون نیاز به یک مرکز کنترل متمرکز بتواند هوشمندانه عمل کرده و نظم ساختار را باپرجا نگهدارد مهمترین ویژگی های یک شبکه‌ی غیرمتمرکز که در پایین لیست شده اند را با یکدیگر آمیخته شده:
شماهم متوجه شدید؟ ظاهرا بیت کوین تنها چیزی نیست که امکان استفاده از آن بر روی تکنولوژی بلاکچین فراهم است، اما همانگونه که پیشتر هم گفتیم این کار خیلی ساده نیست.
آیا اتریوم شبیه بیت کوین است؟ هم بله هم نه. اتریوم هم مانند بیت کوین میتواند به عنوان ارز دیجیتال دسته‌بندی شود، مورد معامله قرار بگیرد و آن را به عنوان روش پرداخت پذیرفت اما اتریوم تفاوت‌های زیادی با بیت کوین دارد.
مانند بیت کوین، اتریوم هم یک بلاک چین توزیع شده عمومی دارد. اگر چه تفاوت های فنی زیادی بین این دو وجود دارد اما مهمترین تفاوت، اهداف و قابلیت هاست.
در واقع بیت کوین برای اولین بار با هدف یک سیستم پرداخت جهانی، همتا به همتا و غیرمتمرکز خلق شد اما اتریوم به دنبال حذف تمرکز از تمام فرایندهاست.
در حالی که بلاک چین بیت کوین برای رهگیری مالکیت پول دیجیتال (بیت کوین) استفاده میشود، بلاک چین اتریوم برای اجرای کد برنامه‌های غیرمتمرکز طراحی شده است.
اتریوم هم مانند بیت کوین مبتنی بر الگوریتم اجماع اثبات کار یا همان ماینینگ (استخراج) بوده اما قرار است که سمت به اثبات سهام حرکت کند. در اثبات سهام ماینینگ صورت نمی‌گیرد و افراد بر اساس میزان دارایی خود در شبکه، به تایید تراکنش‌های می‌پردازند و پاداش دریافت میکنند.
در حالی که تعداد واحدهای بیت کوین محدود به 21 میلیون واحد است برای اتریوم هنوز سقف مشخصی تعیین نشده است اما احتمالا در ادامه مسیر سقف تعداد کوین تعیین خواهد شد یا حداقل برای آن حد تولید سالانه در نظر گرفته میشود تا تورم آن کنترل شود. سرعت تراکنش‌های اتریوم به مراتب سریعتر از بیت کوین است و به مراتب کارمزد کمتری نسبت به بیت کوین دارد.
نمی‌توان به طور دقیق گفت که بیت کوین بهتر است یا اتریوم زیرا این دو شبکه اهداف یکسان ندارند و هر کدام کاربرد و ویژگی منحصر به فرد خاص خودش را دارد.
از آنجا که برنامه های غیرمتمرکز در بلاک چین اجرا می شوند، لذا از تمام ویژگی های بلاک چین نیز می توانند استفاده کنند.
غیر قابل تغییر بودن – واسطه ها و افراد ثالث نمی تواند هیچ تغییری در داده ها ایجاد کنند.
غیرقابل دستکاری و نفوذ – برنامه ها بر اساس اجماع شبکه فعالیت می کنند. بنابراین امکان سانسور، نفوذ به شبکه یا حذف داده ها نیست.
امن – بدون نهاد مرکزی و تضمین شده توسط رمزنگاری.
همیشه فعال – برنامه‌های غیرمتمرکز هرگز متوقف نمی شوند و هیچ کس قادر به جلوگیری از فعالیت آن ها نیست.
هر خدمت متمرکزی می تواند توسط اتریوم غیرمتمرکز شود. خدمات بزرگی مثل پرداخت ها، بیمه، رای گیری و بسیاری از خدماتی که اکنون توسط واسطه ها انجام می شوند، با بلاک چین غیرمتمرکز خواهند شد.
با استفاده از پلتفرم‌هایی مانند اتریوم، شرکت‌ها و خدمات گوناگون می‌توانند اعتمادسازی در کار خود را به حداکثر برسانند و به کسب و کار خود اعتبار ببخشند. در دنیایی که داده‌ها بسیار ارزشمند هستند، تمرکززدایی اجتناب‌ناپذیر خواهد بود
بلاک چین بیت کوین برای پیگیری مالکیت پول دیجیتال – بیت کوین – استفاده میشود. اما بلاک چین اتریوم برای اجرای کدهای برنامه نویسی برنامه‌های غیرمتمرکز طراحی شده است. مانند بیت کوین، اتریوم نیز یک بلاک چین توزیع شده عمومی است. اگر چه تفاوت‌های فنی زیادی بین این دو وجود دارد اما مهمترین تفاوت این دو اهداف و قابلیت‌هایشان است. بیت کوین یک برنامه کاربردی خاص از فناوری بلاکچین است. در واقع بیت کوین با هدف ایجاد یک سیستم پرداخت جهانی، همتا به همتا و غیرمتمرکز ایجاد شده است.
برای درک بیشتر این موضوع، بلاک چین بیت کوین را سیستم عاملی در نظر بگیرید که فقط یک نرم افزار به نام بیت کوین روی آن اجرا میشود. در نقطه مقابل، بلاک چین اتریوم را سیستم عاملی در نظر بگیرید که هزاران نرم افزار و سرویس مختلف می‌توانند روی آن فعالیت کنند. با این حساب، درک مفهوم توکن» برایتان آسان‌تر خواهد شد. در واقع یک توکن، ارز برنامه‌‌ای غیرمتمرکز است که خودش بلاک چین خصوصی ندارد و از بلاک چین‌های دیگر مثل اتریوم استفاده میکند.
در بلاک چین اتریوم، به جای کار برای استخراج بیت کوین، ماینرها برای یک ارز دیجیتال رمزنگاری شده به نام اتر» که شبکه را تامین میکند، کار میکنند. اتر یک ارز دیجیتال تجاری و قابل حمل است که برای پرداخت هزینه‌های تراکنش نرم افراز مورد نظر، توسط توسعه دهندگان نرم افزار، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
بیت کوین پیشگام ارزهای دیجیتال است؛ این شبکه نوعی نرم افزار روی یک بلاک چین است. با این حال، بیت کوین فقط یک نرم افزار است. مثلا ایمیل یکی از کاربردهای اینترنت است اما فقط یکی از هزاران کاربرد این فناوری است. دکتر گاوین وود» از بنیان‌گذاران اتریوم در این باره می‌گوید: تصور کنید در خیابان هستید و می‌خواهید تاکسی بگیرید. از اسنپ درخواست خودرو میکنید و یک ماشین خودران – بدون راننده – شما را سوار میکند. تاکسی شما را به یک پمپ بنزین می‌برد و هزینه سوخت را از پول مسافرهای قبلی‌اش پرداخت میکند. سپس شما را به مقصدتان می‌رساند و کرایه سفرتان هم از کیف پول الکترونیکی شما پرداخت میشود. در زمانی که تاکسی در حال رساندن شما به مقصد است، به صورت خودکار هزینه بیمه سالیانه و بدهی ماهانه مالک خود را هم می‌پردازد. بعد از پیاده کردن شما هم به یک تعمیرگاه می‌رود تا عیب‌های احتمالی اتومبیل را تعمیر کند.» شاید با خودتان فکر کنید که این‌ها صحنه‌ای از یک فیلم علمی و تخیلی باشند، اما این آینده جهان است. قراردادهای هوشمند می‌توانند آینده جهان را بسازند.
چه کسی اتریوم را ساخته است؟
در اواخر سال 2013، ویتالیک بوترین ایده خود را در قالب یک وایت پیپر، که آن را به چند نفر از دوستانش فرستاده بود، اعلام کرد. سپس آن را برای افراد بیشتری ارسال کرد. در نتیجه در حدود 30 نفر در جریان ایده ویتالیک قرار گرفتند. وی منتظر بررسی های انتقادی و نقطه نظرات افراد در مورد اشتباهات ایده خود بود. اما هرگز این اتفاق رخ نداد.
این پروژه در ژانویه سال 2014 رسما عمومی شد. تیم اصلی این پروژه شامل ویتالیک بوترین، میهای آلیسی، آنتونی دیلوریو، چار هاسکینسون، جو لوبین و گاوین وود بود. بوترین، اتریوم را در یک کنفرانس بیت کوین در میامی نیز معرفی کرد. چند ماه بعد تیم تصمیم گرفت که برای ایجاد سرمایه جهت توسعه پروژه خود از توکن بومی شبکه اتریوم استفاده کند.
یا اتریوم یک ارز رمزنگاری است؟
در تعریف باید گفت که اتریوم یک پلتفرم نرم افزاری است، با هدف فعالیت به عنوان یک اینترنت غیرمتمرکز و همچنین یک اَپ استور غیرمتمرکز. سیستمی مانند این نیاز به ارزی جهت پرداخت برای منابع و برنامه های مورد نیاز جهت انجام پروژه ها و برنامه های کاربردی دارد. اینجاست که اتر وارد می شود.
اتر یک دارایی دیجیتال است و به شخص ثالثی برای پردازش پرداخت نیاز ندارد. با این حال اتر نه تنها به عنوان یک ارز دیجیتال استفاده می شود، بلکه مانند سوخت” برای برنامه های غیر متمرکز داخل شبکه عمل می کند. اگر کاربری بخواهد چیزی را در برنامه های کاربردی اتریوم تغییر دهد، باید کارمزد تراکنش را پرداخت کند تا شبکه بتواند فرایند را تغییر دهد.
کارمزد تراکنش به طور خودکار بر اساس مقدار به اصطلاح گاز” مورد نیاز محاسبه می شود. مقدار سوخت مورد نیاز بر اساس مقدار قدرت محاسباتی مورد نیاز و مدت زمان لازم برای اجرای آن محاسبه می شود.
کاربرد های اتریوم چیست ؟
اتریوم به توسعه دهندگان اجازه میدهد اپلیکیشین‌های غیرمتمرکز یا توزیع شده بسازند و اجرا کنند. یک اپلیکیشن غیرمتمرکز به کاربران خدمات خاصی ارائه میدهد. مثلاً بیتکوین یک اپلیکیشن غیرمتمرکز است که برای کاربرانش یک سیستم پرداخت آنلاین شخص به شخص ارائه میدهد که اجازه پرداخت با بیتکوین را فراهم میکند. از آنجایی که اپلیکیشن‌های توزیع شده از کدی ساخته شده است که روی شبکه بلاکچین کار میکند، توسط هیچ شخصی یا نهاد مرکزی قابل کنترل نیست.
با استفاده از اتریوم میتوان هر سرویس متمرکزی را به حالت غیرمتمرکز در آورد. به خدمات میانی‌ای که در صدها صنعت مختلف فعلی وجود دارد فکر کنید. از خدمات اولیه بدیهی مانند وام بانکی گرفته تا خدماتی که کمتر به آنها فکر میشود مانند ثبت عنوان، سیستم رای‌گیری، تطبیق قوانین و غیره.
از اتریوم برای ساخت نهادهای توزیع شده خودگردان (DAO) هم میتوان استفاده کرد. چنین نهادی کاملاً توزیع شده و خودگردان است و هیچگونه رهبر واحدی ندارد. این نهادها با اجرا کردن کد روی مجموعه‌ای از قراردادهای هوشمندی روی بلاکچین اتریوم اداره میشوند.
این کدها طوری طراحی شده‌اند که جایگزین قوانین و ساختارهای سنتی نهادها باشند و نیاز به نیروی انسانی و کنترل متمرکز را از بین ببرند. مالکیت یک نهاد توزیع شده خودگردان در دست هر کسی است که ژتون‌هایش را خریداری کند. ولی به جای آنکه هر ژتون مساوی یک سهم یا حق مالکیت باشد، به عنوان یک حق رای برای افراد عمل میکند.
یک نهاد غیرمتمرکز خودگردان از یک یا چند قرارداد تشکیل شده و میتواند توسط گروهی از اشخاص همفکر حمایت مالی شود. چنین نهادی کاملاً شفاف و مستقل از دخالت‌های انسانی، مانند سازندگانش، عمل میکند. این نهاد تا وقتی هزینه‌های بالا ماندنش را تامین کند و خدمات مفیدی به مصرف کنندگان ارائه بدهد، روی شبکه باقی خواهد ماند.
هدف اصلی آن غیرمتمرکز سازی کل اینترنت و سرویس های جهانی است!
بله درست خواندید، بسیاری نیز بر این باور هستند که اینترنت متمرکز نیست اما در حقیقت امر چیز دیگری نهفته است، شرکت هایی مانند فیس بوک، گوگل، آمازون، اوبر و . تمامی فعالیت های ما بر روی اینترنت را ردیابی و رصد میکنند و هرکاری که ما انجام دهیم به گونه‌ای با سرویس های آنها ارتباط دارد.
اما با وجود سیستم های غیرمتمرکز، امکان حذف واسطه ها وجود دارد، برای مثال رانندگان اوبر خواهند توانست مستقیما با مسافر در تماس باشند و کارمزدی که اوبر از آنها می‌گیرد را کنار بزنند.
همچنین افراد می‌توانند بدون نیاز به یک صرافی واسط، با یک دیگر ارز دیجیتال خرید و فروش کنند و نیازی به ذخیره‌ی ارز خود در صرافی هایی که هیچوقت ایمنی صد درصدی ندارند نخواهند داشت.
این شبکه متشکل از هزاران کامپیوتر در جای‌جای جهان است که با استفاده از فناوری بلاک چین به یکدیگر متصل شده و بمانند یک کامپیوتر بسیار قدرتمند عمل میکنند.
برای ساخت یک برنامه در این چهارچوب، فرد باید زبان برنامه نویسی اختصاصی این شبکه که سالیدیتی یا Solidity نام دارد را فراگرفته و سپس شروع به ساخت آن کند.
این زبان برای ساختن قرارداد های هوشمند استفاده میشود و این قراردها نیز برای اجرای برنامه ها (DAPPS) به کار گرفته میشوند.
اما قراردهای هوشمند دقیقا مشابه قرارداد های معمولی هستند با این تفاوت که یک داور عادل و راستگو با نام اتریوم و بلاک چین میان طرفین قضاوت میکنند.
در دنیای واقعی قرارداد ها به شکل شروط هستند، مثلا اگر فردی بموقع بدهی خود را پرداخت نکند، طلبکار میتواند از او شکایت کرده و اموال اورا مصادره کند، این ساختار شروطی دقیقا چیزی است که برنامه نویسان با استفاده از زبان سالیدیتی پیاده سازی میکنند و شبکه آنرا اجرا میکند.
برای فهم بهتر یک نمونه‌ی دیگر را با هم می‌بینیم، برای نمونه:
اگر من سر ماه اجاره خانه ام را نپردازم، صاحب خانه از من درخواست خواهد کرد که خانه‌ی او را ترک کنم و برعکس.
در این مورد، اگر قراردادی هوشمند در بستر این شبکه میان من و صاحب خانه ثبت شده باشد، صاحب خانه می‌بایست هرماه سرموقع پول خود را دریافت کند وگرنه شبکه به دلیل نقض در آن، دیگر اجازه‌ی ماندن در خانه را به من نمی‌دهد.
پس از اینکه قرارداد ثبت شود، هیچگونه تغییر و دستکاری در آن قابل اعمال نبوده، تنها گزینه ممکن برای دستکاری آن اینست که شبکه‌را نابود کنید.
بابت ثبت یک قرارداد هوشمند، فرد بایستی بوسیله‌ی ارز اختصاصی اتریوم مبلغی را پرداخت کند و از این راه میتوان از اینکه فرد مو به موی برنامه ی خود را بارها بررسی خواهد کرد اطمینان حاصل نمود و همچنین این پرداخت ضمانتی خواهد شد که منابع سخت افزاری برای موارد غیرضروری مورد استفاده قرار نمی‌گیرند.
قرار داد هوشمند (smart contract ) اتریوم چیست ؟
ابتدا باید بدانیم یک قرارداد عادی چیست؟
یک قرارداد عادی، توافقی بین دو یا چند شخص است که آنها را به چیزی در آینده متعهد می‌سازد. مثلاً محمد برای استفاده از خانه علی هر ماه به او مبلغی پرداخت میکند، که به آن اجاره می‌گویند. یا رضا تضمین میکند که در ازای گرفتن مبلغی پول، خسارت‌های احتمالی ماشین سعید در تصادفات را پرداخت کند که به آن بیمه هم می‌گویند.
آنچه که باعث تفاوت قرارداد معمولی و قرارداد هوشمند میشود این است که کدهای کامپیوتری مشکل نیاز به اعتماد را برطرف میکنند. به عنوان مثال علی قرارداد بیمه‌ای با شرکت بیمه تنظیم میکند که طی آن مبلغ ۵۰۰ دلار به بیمه پرداخت کند و بیمه هم خسارت‌های احتمالی ماشینش را طی یک سال آینده را تضمین کند.
حالا اگر این قرارداد هوشمند باشد، کدها به صورت خودکار شرایط را بررسی میکنند مثلاً: آیا علی حق بیمه خود را پرداخت کرده؟ آیا خسارت ماشین علی ثبت شده؟
و در صورت وجود هر کدام از شرایط تصمیم دیگری به صورت خودکار اتخاذ میشود; مثلاً قرارداد را لغو یا ادامه میدهد.
ویژگی اصلی یک قرارداد هوشمند، اجرای بدون نیاز به اعتماد آن است. شما به افراد شخص ثالث برای اجرای شرایط مختلف یک قرارداد نیازی ندارید. به جای متکی بودن به افرادی که عمدی یا غیرعمدی می‌توانند دچار اشتباه شوند، یک قرارداد هوشمند آنچه را که برایش برنامه‌ریزی شده، کاملاً دقیق و در زمان مناسب اجرا میکند.
در واقع قرارداد هوشمند، یک پروتکل ویژه است که برای مشارکت، تأیید یا اجرای مفاد یک قرارداد خاص، فعال میشود. قراردادهای هوشمند، معامله ها و فرایندها را به صورت کاملا تضمینی و بدون حضور اشخاص ثالث انجام می‌دهند. فعالیت و ثبت‌های قرارداد هوشمند، قابل پیگیری و غیر قابل برگشت هستند. این قراردادها به طور خودکار، شامل تمام اطلاعات مربوط به شرایط قرارداد و اجرای تمام اقدامات هدف گذاری شده میشوند.
اجازه بدهید برای درک بهتر قراردادهای هوشمند مثالی ساده بزنیم. قراردادهای هوشمند را میتوان مثل دستگاههای فروش خودکار در نظر گرفت. وقتی شما می‌خواهید از این دستگاهها یک نوشابه بخرید، اول پول را وارد دستگاه میکنید. بعد از آن دستگاه به صورت خودکار پول شما را پردازش میکند و نوشابه را تحویل میدهد. اگر از مسائل فنی فاکتور بگیریم، قراردادهای هوشمند هم تقریبا مانند دستگاههای فروش خودکار کار میکنند. قراردادهای هوشمند، بدون نیاز به افراد یا سازمان‌های واسطه، فرایند پرداخت یا اجرای یک قرارداد را پردازش کرده و در صورت صحیح بودن مفاد قرارداد مشخص شده، فعالیت را انجام می‌دهند. در واقع تنها کاری که این دستگاهها انجام می‌دهند، اجرای خودکار دستورالعمل‌های داده شده به آنها است.
برای درک بهتر می توان اینگونه آن ها را توصیف کرد: آن ها مانند دستگاه های فروش خودکار فعالیت می کنند. وقتی شما قصد خرید یک نوشابه با استفاده از این دستگاه ها را دارید، پول را به دستگاه وارد می کنید و دستگاه به صورت خودکار پول شما را پردازش می کند و نوشابه را تحویل می دهد.
جدا از مسائل فنی، قرارداد های هوشمند هم تقریبا مانند دستگاه های فوق‌الذکر کار می کنند. بدون نیاز به افراد یا سازمان های واسطه فرایند پرداخت یا اجرای یک قرارداد را پردازش می کنند و در صورت صحیح بودن مفاد قرارداد مشخص شده، فعالیت را انجام می دهند.
آن ها تنها دستورالعمل هایی را که به آن ها داده شده را به طور خودکار اجرا می کنند.
در ابتدا، دارایی ها و شرایط قرارداد، کد گذاری می شوند و در بلاک بلاک چین قرار می گیرند. این قرارداد بین نود های پلتفرم توزیع و چندین بار کپی شده است. بعد از پردازش انجام شد، قرارداد مطابق با شرایط مشخص شده اجرا می شود.
شاید بگویید که هوشمند سازی فرایند ها خیلی وقت است که انجام میشود اما تفاوت فرایند قرارداد های هوشمند با فرایند های معمولی در اینترنت، غیرمتمرکز بودن و عدم بازگشت آن است.
مثلا تراکنش های بانکی به صورت هوشمند انجام می گیرند اما مثلا بانک مرکزی میتواند از انجام یک تراکنش جلوگیری کنید. در قرارداد های هوشمند شخص یا نهادی قادر به کنترل یک قرارداد نیست و وقتی مفاد یک قرارداد صحیح باشد، این قرارداد به صورت کاملا خودکار اجرا می شود.
در حالی که تمام بلاک چین ها توانایی پردازش کد را دارند، بیشتر آن ها به شدت محدود هستند. اما بلاک چین اتریوم متفاوت است. اتریوم به جای ارائه مجموعه ای از عملیات های محدود، به توسعه دهندگان اجازه اجرای نرم افزارهای خودکار را روی بلاک چین خود می دهد. بلاک چین اتریوم برای همه کسانی که بتوانند برنامه غیرمتمرکزی ارائه دهند، قابل استفاده است.
در ابتدا، دارایی‌ها و شرایط قرارداد کدگذاری میشوند و در بلاک چین قرار می‌گیرند. این قرارداد بین نودهای پلتفرم توزیع و چندین بار کپی شده است. بعد از اینکه پردازش انجام شد، قرارداد مطابق با شرایط مشخص شده اجرا میشود. از زمان هوشمند سازی فرایندها زمان زیادی می‌گذرد با این وجود، بزرگترین تفاوت فرایند قراردادهای هوشمند با فرایندهای معمولی در اینترنت، غیرمتمرکز بودن و عدم بازگشت آن است. مثلا تراکنش‌های بانکی به صورت هوشمند انجام می‌گیرند اما بانک مرکزی میتواند از انجام یک تراکنش جلوگیری کند. در قراردادهای هوشمند، شخص یا نهادی قادر به کنترل یک قرارداد نیست و وقتی مفاد یک قرارداد صحیح باشد، این قرارداد به صورت کاملا خودکار اجرا میشود.
با وجود این که تمام بلاک چین‌ها توانایی پردازش کد را دارند ولی بیشتر آنها به شدت محدود هستند. اما بلاک چین اتریوم متفاوت است. اتریوم به جای ارائه مجموعه‌ای از عملیات‌های محدود، به توسعه دهندگان اجازه میدهد تا نرم افزارهای خودکار را روی بلاک چین خود اجرا کنند. بلاک چین اتریوم برای همه کسانی که بتوانند برنامه غیرمتمرکزی ارائه دهند، قابل استفاده است.
کاربردهای اتریوم چیست؟
اولین و مهم ترین کاربرد اتریوم این است که به کاربران خود اجازه می دهد تا نرم افزارهای غیرمتمرکز را ایجاد و بکار گیرند. علاوه براین، هر نوع خدمات متمرکزی با استفاده از پلتفرم اتریوم قادر خواهد بود غیرمتمرکز شود. پتانسیل پلتفرم اتریوم برای ساخت نرم افزار، توسط هیچ چیزی جز خلاقیت سازنده ی آن محدود نیست.
نرم افزارهای غیرمتمرکز پتانسیل تغییر نوع روابط بین شرکت ها و مخاطبان خود را به طور کامل دارند. این روزها سرویس های زیادی وجود دارند که با ارائه پلتفرم به کاربران جهت مبادله کالاها و خدمات، کارمزد دریافت می کنند. از سوی دیگر، بلاک چین اتریوم مشتریان را قادر می سازد تا اصالت کالایی را که خریداری می کنند، ردیابی کنند؛ در حالی که اجرای قراردادهای هوشمند می تواند بدون هیچ گونه واسطه یک تجارت سریع و بی خطر را برای هر دو طرف معامله تضمین کند.
فناوری بلاک چین دارای پتانسیل ایجاد انقلاب در خدمات تحت وب و نیز صنایعی است که با شیوه های قراردادی بلند مدت کار می کنند. به عنوان مثال، صنعت بیمه ای که در آمریکا دارای بیش از 7 میلیارد دلار سرمایه گذاری در بیمه عمر است، می تواند با استفاده از فناوری بلاک چین دوباره توزیع شده و به خوبی شفاف سازی شود. علاوه بر این با اجرای قراردادهای هوشمند، مشتریان قادر خواهند بود به راحتی حق بیمه خود را به صورت آنلاین ارسال کرده و یا به صورت اتوماتیک حق بیمه خود را دریافت کنند. البته به شرط آنکه ادعای آنها برای دریافت حق بیمه، با تمام معیارهای مورد نیاز نیز مطابقت داشته باشد.
اساسا، بلاک چین اتریوم قادر به پیاده سازی اصول اصلی خود شامل اعتماد، شفافیت، امنیت و کارایی به هر نوع خدمات، تجارت و یا صنایع دیگر است.
اتریوم نیز می تواند برای ایجاد سازمان های مستقل و نامتمرکز(DAO)، که کاملا به صورت شفاف و مستقل از هر گونه دخالت و بدون رهبری عمل می کنند، مورد استفاده قرار گیرد. سازمان های مستقل و نامتمرکز(DAO) به وسیله ی کدهای برنامه نویسی و مجموعه ای از قراردادهای هوشمند که بر روی بلاک چین نوشته شده اند، اجرا می شوند.
سازمان های مستقل و نامتمرکز(DAO) متعلق به افرادی هستند که توکن خریده اند. هر چند، میزان توکن های خریداری شده با مالکیت سهام برابری نمی کند. در عوض توکن ها، به مردم حق رای می دهند.
مزایای اتریوم
پلتفرم اتریوم از تمام ویژگی های فناوری بلاک چین که بر روی آن اجرا می شود، بهره می برد. این فناوری بدون نیاز به حضور شخص یا نیروی ثالثی انجام می شود، به این معنی که تمام برنامه های غیر متمرکز و دائوهای مستقر در شبکه بدون نیاز به حضور و کنترل شخصی صورت می گیرد.
هر شبکه بلاک چین بر اساس یک سری اصول مورد توافق شکل گرفته است. به این معنی که تمام گره ها در داخل سیستم باید با هر تغییری که درون شبکه ایجاد می شود، موافقت کنند. این ویژگی امکان تقلب، فساد و غیرقابل اعتماد شدن سیستم را از بین می برد.
کل این پلتفرم غیرمتمرکز است. به این معنی که به یک نقطه اتکا ندارد. از این رو تمام برنامه ها همیشه آنلاین باقی خواهند ماند و هرگز خاموش نخواهند شد. علاوه بر این طبیعت غیرمتمرکز و امنیت رمزنگاری شده، شبکه اتریوم را به خوبی از حملات هکرها و فعالیت های ی و جعلی محافظت می کند.
معایب اتریوم
علیرغم این که قراردادهای هوشمند با هدف از بین بردن خطای شبکه ایجاد شده است، اعتبار آنها تنها بستگی به افرادی دارد که آنها را کد نویسی کرده اند. همیشه خطای انسانی وجود دارد و هر اشتباهی در کد نویسی می تواند مورد سوء استفاده قرار گیرد. اگر چنین اتفاقی رخ دهد، هیچ راه مستقیمی برای متوقف کردن حمله هکرها وجود ندارد. تنها راه ممکن برای انجام این کار ایجاد یک توافق و بازنویسی کد است. در هر حال این به طور کامل با ذات و جوهره بلاک چین در تضاد است، زیرا همانطور که گفته شد ذات این دفتر حساب غیرقابل تغییر است.
دایو نام یک سازمان غیرمتمرکز است که در 30 آوریل 2016 راه اندازی شد و مورد حمله قرار گرفت. در این حمله در حدود 3.6میلیون توکن اتر به سرقت رفت. مهاجم از یک اشکال تماس بازگشتی در کد استفاده کرده بود. نتیجه حمله نه تنها از دست رفتن بخش بزرگی از سرمایه و بودجه دائو بود، بلکه اساسا باعث شد اعتماد کاربران به کل شبکه اتریوم تضعیف شود و قیمت اتریوم در آن زمان از 20 دلار به 13 دلار کاهش یابد.
چه برنامه هایی بر روی اتریوم توسعه یافته است؟
اتریوم این پتانسیل را دارد که حتی افرادی که پیش زمینه فنی ندارند بتوانند برنامه های غیر متمرکز را باز کنند. اگر این اتفاق بیافتد، می تواند یک جهش انقلابی برای فناوری بلاک چین باشد که پذیرش عمومی آن را افزایش می دهد. در حال حاضر می توان به راحتی به شبکه از طریق مرورگر خود شبکه(Mist)، که یک رابط کاربر پسند و نیز یک کیف پول برای نگهداری و انجام مبادلات اتر را فراهم می کند، دسترسی پیدا کرد. مهمتر از همه بوسیله آن کاربران قادر هستند برنامه نویسی، مدیریت و گسترش قراردادهای هوشمند را انجام دهند. علاوه بر این، از طریق یک فرمت متاماسک(MetaMask) از گوگل کروم و فایرفاکس می توان به شبکه اتریوم دسترسی داشت.
پلتفرم اتریوم این پتانسیل را دارد تا بسیاری از صنایعی را که در حال حاضر وابسته به یک قدرت مرکزی هستند، متحول کند. از جمله بیمه، موسسات مالی، املاک و غیره. در حال حاضر این پلتفرم برای ایجاد طیف وسیعی از برنامه های غیرمتمرکز از خدمات گرفته تا صنایع مورد استفاده قرار می گیرد. در زیر به لیستی از مهم ترین این موارد اشاره می شود:
در ژانویه سال 2014، به صورت رسمی آغاز به کار توسعه پلتفرم اتریوم اعلام شد. اعضای تیم اولیه توسعه پلتفرم ویتالیک بوترین، میهای آلیسی، آنتونی دیلوریو و چار هاسکینسون بودند.
در ژوئن سال 2014 بنیاد غیرانتفاعی اتریوم برای کمک بیشتر در توسعه پلتفرم تاسیس شد. مقر این بنیاد هم‌اکنون در کشور سوئیس است.
در ماه‌های ژوئن و آگوست 2014، در طول فروش جمعی که اتر در ازای بیت کوین فروخته شد، تیم اتریوم بیش از ۳۱,۰۰۰ بیت کوین از جامعه ارزهای دیجیتال جمع‌آوری کرد. ارزش آن بیت کوین‌ها در آن زمان چیزی نزدیک به ۱۸ میلیون دلار بود. در زمان فروش جمعی بیت کوین در محدوده ۶۵۰ دلار معامله میشد، اما پس از گذشت زمان قیمت بیت کوین سقوط شدیدی تجربه کرد و تیم پروژه باید با زیان از دست دادن میلیون‌ها دلار روبرو میشد.
المپیک (Olympic) نام شبکه آزمایشی اتریوم بود که در ماه مه 2015 راه‌اندازی شد. بسیاری از کاربران تاریخ انتشار اتریوم را به انتشار المپیک نسبت می‌دهند. این شبکه اجازه آشنایی توسعه دهندگان با پلتفرم را میداد.
روند توسعه اتریوم به چهار مرحله تقسیم شد تا توسعه دهندگان بتوانند خود را با آن وفق دهند. فرانتیر (Frontier) اولین مرحله از این روند توسعه شبکه بود و اساس کلی اتریوم در آن ارائه شد. در این نسخه کاربران می‌توانستند اتریوم خرید و فروش کنند، به استخراج اتریوم بپردازند و قرارداد هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز بسازند. فرانتیر رسما در تاریخ 30 جولای 2015 منتشر شد.
هوم‌استد اولین نسخه پایدار از اتریوم است که در تاریخ 10 مارس 2016 روی بلاک شماره 1,150,000 پیاده‌سازی شد. در هارد فورک هوم‌استد تضمین شد که شبکه اتریوم واقعا امن است و یکسری به‌روزرسانی‌های کلی روی آن اعمال شد.
یکی از ویژگی‌های جالب بلاک چین‌ها، سازمان‌های خودگردان غیرمتمرکز (DAOs) است. به بیان ساده یک DAO قرارداد هوشمندی است که با آن میتوان یک فرایند سیستماتیک را به طور خودکار و بدون واسطه‌ها انجام داد. برای ساخت DAO ابتدا گروهی از برنامه‌نویسان با کدهایشان مشخص میکنند که سازمان چگونه باید کار کند. زمانی که قرارداد هوشمند اجرا شد مردم می‌توانند با خرید توکن‌ها که نشان دهنده سهام آنها در سازمان است، در تعیین سرنوشت آن نقش داشته باشند. قرارداد هوشمند DAO شامل کدی است که چگونگی تصمیم‌گیری در آن را مدیریت میکند و توکن DAO ارز دیجیتال یا نرم‌افزاری است که به کاربران DAO اجازه رای دادن میدهد. به نوعی بیت کوین را میتوان اولین DAO موجود دانست زیرا کاربران قادر خواهند بود در این شبکه به تایید تراکنش‌ها رای بدهند.
یک استارتاپ آلمانی به اسم Slock.it، یک قرارداد هوشمند DAO روی شبکه اتریوم ساخت که مردم را قادر می‌ساخت دارایی خود را به صورت غیرمتمرکز به اشتراک بگذارند. این پروژه وقتی به مرحله‌ی فروش توکن رسید، تبدیل به موفق‌ترین کمپین جمع‌آوری سرمایه اولیه دنیا شد و توانست ۱۵۰ میلیون دلار جذب کند.
کد پایه‌ی DAO، عالی نبود؛ ضمن اینکه متن باز بوده و برای همه قابل رویت بود. در ۱۷ ژوئن، یک هکر ناشناس و یا گروهی از هکرها، باگی در سیستم پیدا کرده و شروع به جمع‌آوری پول از DAO و انتقال آن به یک DAO کپی کردند. پیش از اینکه جلوی او گرفته شود، ۵۰ میلیون دلار اتر یده شد.
با وجود اینکه تنها یک باگ در کد موجب این از دست رفتن سرمایه شد، شهرت اتریوم و مفهوم DAO زیر سوال رفت. با انتشار این خبر عده کثیری از افراد در جامعه اتریوم تصمیم به ایجاد نوعی هارد فورک گرفتند تا به این وسیله اعتبار از دست‌رفته را بازگردانند.
هارد فورک، شکاف و انشعابی در بلاک چین یک ارز دیجیتال است که به طور کلی قوانین یک ارز را تغییر میدهد و بلاک چین جدیدی به وجود می‌آید. یک هارد فورک به‌نوعی جدا شدن یک رویکرد توسط اعضای یک جامعه است که تصمیم می‌گیرند، دیگر پروتکل‌های قبلی را در همان بلاک چین دنبال کنند. به‌عبارت‌دیگر یک نسخه جدید از بلاک چین قبلی، هارد فورک نام دارد.
بدین ترتیب در بلاک ۱۹۲۰۰۰۰، یک هارد فورک برای اتریوم اتفاق افتاد. تا بدین‌وسیله بتوان سرمایه‌های از دست رفته سرمایه گذاران را به جیبشان بازگردانند.
به سبب این هارد فورک، شبکه اتریوم جدیدی به وجود آمد و شبکه قبلی اتریوم کلاسیک نام گرفت.
ماشین مجازی اتریوم (EVM)، یک نرم افزار کاملا تورینگ است و روی شبکه نودهای اتریوم اجرا میشود. این سیستم صرف نظر از زبان برنامه نویسی، به هر میزان که کاربر بخواهد زمان و حافظه در اختیارش قرار می دهد. ماشین مجازی اتریوم روند ایجاد برنامه های بلاک چینی را بسیار آسان تر و کارآمد تر از همیشه میکند. به جای اینکه برای هر برنامه یک بلاک چین ایجاد کنید می توانید از بلاک چین اتریوم برای هزاران برنامه استفاده کنید.
اتر (Ether) نام ارز دیجیتال اصلی شبکه اتریوم است. یکی از کاربردهای اتر استفاده به عنوان دارایی و انجام پرداخت‌های آنلاین میباشد اما هدف اصلی از ساخت این ارز ایجاد انگیزه برای فعالیت شبکه بوده است. مثل بنزین که سوخت خودروهاست، اتر هم سوخت شبکه اتریوم است و اگر نباشد هیچ‌انگیزه‌ای برای فعالیت شبکه وجود نخواهد داشت.
هزینه‌های شبکه مثل کارمزد تراکنش‌ها با استفاده از اتر پرداخت میشود و ماینرها در ازای ساخت بلاک به عنوان پاداش اتر دریافت میکنند. اتر دارای ارزش بوده و در صرافی‌ها خرید و فروش میشود.
عامل انسانی
کد قراردادها توسط برنامه نویسان نوشته میشود. به همین دلیل، احتمال اشتباه وجود دارد. اگر قرارداد هوشمند در بلاک چین ثبت شود، دیگر نمی‌توان آن را تغییر داد. مثال خوبی از خطای انسانی پروژه DAO» است. اشتباه‌های برنامه نویسان در کدنویسی مشکلات زیادی را به وجود آورد؛ به طوری که برخی هکرها از اشتباه‌های برنامه نویسی سو استفاده کردند و ۶۰ میلیون دلار را به سرقت بردند.
وضعیت قانونی
در حال حاضر، قراردادهای هوشمند توسط همه دولت‌ها مورد قبول نیستند. بنابراین اگر نهادهای دولتی تصمیم به ایجاد یک چارچوب قانونی برای قراردادهای هوشمند داشته باشند، مسائل جدیدی به وجود خواهد آمد.
هزینه‌های پیاده سازی
قراردادهای هوشمند بدون برنامه نویسی قابل اجرا نیستند. باید یک یا چند برنامه نویس ماهر داشته باشید تا قراردادهای هوشمند به خوبی تنظیم شوند. البته چند ماه پیش سرویس‌هایی برای ایجاد قراردادهای هوشمند توسط کاربران عادی ایجاد شده است. به این ترتیب کاربرا
لایت کوین یکی از قدیمی‌ترین کوین‌های موجود در بازار کریپتوکارنسی‌ها است. لایت کوین توسط چارلی لی (Charlie Lee) در ماه اکتبر سال ۲۰۱۱ راه‌اندازی شد. لی کارمند سابق گوگل بود که لایت کوین را باهدف تکمیل بیتکوین و حل برخی از مشکلات مانند مدت‌زمان تراکنش‌ها، هزینه‌ها و استخرهای متمرکز ماینینگ طراحی کرد. چارلی لی در کد و پروتکل بیت کوین اصلاحاتی اعمال کرد تا برای استفاده روزمره مناسب‌تر باشد و از طرفی هم پذیرش عمومی آن میسر شود. یکی از اهداف اصلی لایت کوین کاهش زمان تائیدیه هر بلاک از ۱۰ دقیقه به ۲٫۵ دقیقه بود، که درنتیجه آن بتوان تراکنش‌های بیشتری را تأیید کرد. در حال حاضر، روزانه ۱۴،۴۰۰ لایتکوین استخراج میشود که این حداکثر مقدار ممکن است. لایت کوین نیز مانند سایر ارزهای دیجیتال، یک وسیله پرداخت جهانی و مبتنی بر تکنولوژی بلاکچین است. این ارز دیجیتال همتا به همتا شباهت‌های زیادی با بیتکوین دارد، اما پلتفرم آن از بلاک چین‌های مختلفی استفاده میکند که امکان انتقال سریعتر تراکنش‌ها را فراهم میکند. نرم‌افزار ایجاد و انتقال کوین‌های لایتکوین، به صورت متن‌باز است و پلتفرم آن به طور کامل غیرمتمرکز است. این کریپتوکارنسی از زمان ورودش به بازار، رشد پایداری را تجربه کرده است و در حال حاضر یکی از محبوب‌ترین ارزهای دیجیتال در بازار به حساب می‌آید. شاید یکی از دلایل این محبوبیت عملکرد آن باشد، اما نباید تشابه‌اش با بیتکوین را نیز نادیده‌گرفت.
لایت کوین یک ارز دیجیتال همتا به همتا است که امکان پرداخت های نسبتا فوری و کم هزینه را در سراسر جهان فراهم میکند.
لایت کوین یک شبکه پرداخت متن باز مبتنی بر بلاک چین است. در این پروتکل میتوان دارایی‌های دیجیتالی به نام لایت کوین یا به اختصار LTC را بدون هیچ واسطه و نهاد مرکزی و به صورت کاملا غیرمتمرکز در سراسر جهان منتقل کرد.
همانند بیتکوین ، امنیت شبکه لایت کوین هم با رمزنگاری و فرایند اثبات کار یعنی استخراج توسط
دستگاه ماینرتضمین شده است. تراکنش های لایت کوین تقریبا چهار برابر سریع تر از بیت کوین هستند.
خالق لایت کوین:
در حالی که هویت ساتوشی ناکاموتو، خالق بیت کوین بعد از حدود 10 سال هنوز مشخص نیست، خالق لایت کوین جوانی چینی‌الاصل به نام چارلی لی است. کارمند سابق گوگل و کوین بیس، در سال 2011 با تغییرات بزرگی در پروتکل بیت کوین، شبکه لایت کوین را معرفی کرد.
فلسفه ای جالب برای تولد لایت کوین وجود دارد. اگر بیت کوین طلا باشد، لایت کوین مانند لوگو‌یی که دارد، یادآور نقره است. به این معنی که هدف لایت کوین ایجاد ارزی برای مقاصد روزمره تر و ارزان تر است. مانند بیت کوین، لایت کوین هم محدود است با این فرض که برخلاف بیت کوین که فقط 21 میلیون از آن قابل تولید شدن است، لایت کوین تا 84 میلیون واحد استخراج خواهد شد.
لایت کوین چگونه کار میکند ؟
درست به مانند بیت کوین استخراج کنندگان با قراردادن توان محاسباتی کامپیوترهای خود برای شبکه، با انجام محاسبات ریاضی شبکه را امن میکنند. در حقیقت استخراج کنندگان با اینکار تراکنش ها را بررسی و تایید میکنند که باعث حفظ شبکه میشود.
تمام ارزهای دیجیتال از الگوریتم خاصی برای فعالیت استفاده می کنند. الگوریتم بیت کوین SHA-256 است اما چارلی لی در ایجاد لایت کوین این فرایند را به الگوریتم بهتری به نام Scrypt تغییر داد. این الگوریتم نسبت به الگوریتم بیت کوین دارای امکان محاسبه آسان تر، حجم کار کمتر و در نتیجه توانایی تایید سریع تر تراکنش ها است. در حالی که این روزها استخراج به صرفه بیت کوین فقط با دستگاه های ASIC امکان پذیر است، کارت گرافیک هنوز یکی از روش های متداول برای استخراج لایت کوین است. البته استفاده از دستگاه های ASIC از روش کارت گرافیک مقرون به صرفه تر است.
هر 2.5 دقیقه تمام تراکنش های تایید شده لایت کوین در بسته های دیجیتالی به نام بلاک قرار می‌گیرند. این بلاک ها به زنجیره ای از بلاک ها به نام بلاکچین اضافه میشوند.
استخراج کنندگان یا به عبارتی ماینرها برای این کار پاداش دریافت میکنند. علاوه بر کارمزدها، با استخراج هر بلاک مقداری لایت کوین جدید تولید میشود و به ماینری که آن بلاک را استخراج کرده تعلق می‌گیرد که به آن پاداش بلاک (Block Reward) می‌گویند.
پاداش استخراج هر بلاک در حال حاضر 25 واحد لایت کوین است. این پاداش در هر 840,000 بلاک نصف خواهد شد. پاداش بلاک بیت کوین در حال حاضر 12.5 واحد بیت کوین است و در هر 210,000 بلاک نصف میشود.
اگر بخواهید حقیقتا لایت کوین را درک کنید حتما باید آن را از جنبه‌های گوناگون با بیت کوین مقایسه نمایید، صاحبان لایت کوین خود پذیرفته‌اند که لایت کوین یک کپی از بیت کوین است اما تفاوت‌های بنیادین که لایت کوین را از بیت کوین متمایز می‌سازند چه هستند؟
لایت کوین اغلب بابیت کوین مقایسه میشود. اگر بیت کوین را طلا در نظر بگیرید، بسیاری لایت کوین را نقره می‌نامند. اما این دو کریپتوکارنسی محبوب چه تفاوت‌های متمایزکننده‌ای باهم دارند؟
بسیاری از ارزهای دیجیتال عرضه محدودی دارند. باوجود ۸۴ میلیون لایت کوین، عرضه آن ۴ برابر بیشتر از بیت کوین است. ازنظر تئوری، این بدان معناست که لایت کوین در آینده به چیزی حدود یک‌چهارم ارزش بیت کوین خواهد رسید.
اگرچه سرمایه بازار لایت کوین در مقایسه بابیت کوین ناچیز است، اما این ارز دیجیتال هنوز هم در بین ۵ کریپتوکارنسی برتر قرار دارند (این طبقه‌بندی میتواند بر اساس قیمت و تعداد سکه‌های موجود در گردش تغییر پیدا کند).
هردوی این کریپتوکارنسی‌ها بر اساس الگوریتم اثبات کار بناشده‌اند. بیت کوین از الگوریتم SHA-256 استفاده میکند در
ماینر درحالی که لایت کوین از الگوریتم Skrypt .Skrypt ازنظر محاسباتی فشرده‌تر است اما از حافظه قابل‌توجهی استفاده میکند.
هر تراکنش لایت کوین تقریباً در هر ۲٫۵ دقیقه تأیید میشود. در بیت کوین، این میانگین هر ۱۰ دقیقه یکبار است. درنتیجه لایتکوین ۴ برابر سریعتر این کار را انجام میدهد که درواقع میتواند معاملات بیشتری را نیز پردازش کند.
الگوریتم Skrypt هزینه‌های معاملات را به میزان قابل‌توجهی کاهش میدهد.
ماینرها با دریافت پاداش برای هر محاسبه صحیح و درنتیجه افزودن یک بلاک جدید، بابت همکاری خود در شبکه پاداش دریافت میکنند. ماینرها در حال حاضر به ازای هر بلاک، ۲۵ لایت کوین دریافت میکنند. این در حالی است که در شبکه بیتکوین، ۱۲٫۵ BTC به عنوان پاداش در نظر گرفته شده است. از آنجایی که هربلاک جدید به طور متوسط در هر ۲٫۵ دقیقه ایجاد میشود، ازنظر آماری ماینرهای بیشتری امکان دریافت پاداش را دارند. اما با این حال، ریسک بلاک‌های جدا افتاده نیز افزایش پیدا میکند (این‌ها بلاک‌های معتبری هستند که جزئی از زنجیره اصلی نیستند و زمانیکه دوماینر در یک‌زمان مشابه بلاکی را تولید میکنند و یا هنگامی‌که یک هکر سعی در وارونه کردن معاملات دارد، ایجاد میشوند).
شبکه لایتکوین، قادر است ۸۴ میلیون لایتکوین منتشر کند که این ۴ برابر تعداد واحدهایی است که شبکه بیت کوین ایجاد خواهد کرد.
داشتن کاهش زمان ساخت زنجیره قالب
و افزایش حداکثر تعداد سکه ها
تفاوت اصلی آن با بیت کوین در میزان امنیت آن است. به دلیل استفاده از تکنیک های خاص رمزنگاری، میزان امنیت litecoin نسبت به بیت کوین بیشتر است و در واقع به دلیل میزان بالای حافظه درگیر در آن، هک کردن و ایجاد اختلال در litecoin بسیار دشوار و پرهزینه است. در مقایسه با وضعیت بیت کوین، litecoin در دوران جنینی قرار دارد.
و کمی تغییر رابط کاربری گرافیکی بود.
اسکریپت چیست؟
اسکریپت (Scrypt) که در آغاز S-crypt نامیده می شد همانند اسکریپت (Script) تلفظ می شود. اسکریپت در واقع از الگوریتم SHA 256 استفاده میکند اما محاسبات آن بسیار ترتیبی‌تر از محاسبات SHA 256 در بیت کوین هستند. به این ترتیب موازی کردن محاسبات در آن امکان پذیر نیست. این به چه معناست؟ فرض کنید دو پروسه داریم، یکی A و دیگری B . در بیت کوین میتوان با استفاده از ASIC دو پروسه‌ی A و B را موازی کرد و همزمان انجام داد. اما در لایت کوین باید به شکل ترتیبی ابتدا A و سپس B انجام شود. اگر بخواهید آنها را با هم موازی کنید، حافظه‌ی مورد نیز بسیار زیاد میشود. اسکریپت (Scrypt) را مساله سخت حافظه » (memory hard problem) می‌نامند چرا که عامل اصلی محدود کننده در آن قدرت پردازش نیست بلکه حافظه است. درست به همین دلیل است که موازی‌سازی به یک مساله چالش‌برانگیز تبدیل میشود. اجرای 5 پروسه‌ی سخت حافظه به صورت موازی نیازمند 5 برابر حافظه‌ی بیشتر است. البته میتوان دستگاه‌هایی با حافظه‌ی بسیار زیاد تولید کرد اما دو مشکل در مسیر انجام این کار وجود دارد: مردم عادی می‌توانند به جای خرید ASICهای فوق پیشرفته با خریدن کارت‌های حافظه‌ی ساده وارد رقابت شوند. تولید حافظه به مراتب پر هزینه‌تر از تولید تراشه‌های هشینگ SHA-256 است. اسکریپت عمدا طوری طراحی شده استخراج را همگانی و تا جای ممکن دموکراتیزه کند. اما اخیرا شرکت‌هایی مانند زئوس (Zeus) و فلاور تکنولوژی (Flower Technology) موفق شده‌اند ASICهای اسکریپت تولید کنند. متاسفانه این بدان معناست که رویای دموکراتیزه کردن استخراج از بین خواهد رفت.
لایت کوین نیز همانند بیت کوین و بسیاری دیگر از ارز های رمز نگاری شده، طی فرآیندی که استخراج نامیده می شود، ساخته می شوند. استخراج شامل حل پازل های پیچیده ریاضی است و به تجهیزاتی همچون کامپیوتر های تخصصی نیاز دارد. اولین استخراج کننده ای که موفق به حل پازل شود، مقداری Litecoin ساخته شده را، به عنوان پاداش دریافت خواهد کرد.
استخراج یک فرآیند پیچیده است و برای همه مناسب نیست. اگرچه یکی از راه های دستیابی به لایت کوین می باشد، اما راه های ساده تری نیز وجود دارند. شما می‌توانید با استفاده از پول محلی خود و یا بیت کوین، از بسیاری از صرافی های آنلاین، ارز های رمزنگاری شده بخرید.
اما، پیش از این که لایت کوین (litecoin) بخرید، باید بدانید کجا می توانید آنها را نگهداری کنید. انتخاب های مختصری شامل کیف پول های سخت افزاری همچون لجر نانو اس و کیف پول های دسکتاپی همچون Litecoin Core که توسط توسعه دهندگان لایت کوین ساخته شده، پیش روی شماست.
هنگامی که سکه ها را در اختیار گرفتید، می توانید شروع به استفاده از آنها کنید – مگر این که بخشی از سبد سرمایه‌گذاری شما باشند. شرکت های زیادی وجود دارند که لایت کوین را به عنوان روش پرداخت می پذیرند
Litecoin اثبات کرده است که یک سرمایه گذاری عالی برای کسانی بوده است که آن را از حدود یک یا چند سال پیش خریده اند؛ حتی با این که قیمت آن طی چند ماه اخیر به شدت افت کرده است. برای مثال، اگرشما معادل ۱۰۰۰ دلار لایت کوین در مارس ۲۰۱۷ خریده بودید (زمانی که هر لایت کوین با قیمت ۴ دلار مبادله میشد)، سرمایه شما امروز دقیقا به ۳۹۵۰۰ دلار می رسید.
توجه داشته باشید که این ارقام براساس قیمت لایت کوین در زمان نوشتن این مقاله هستند. برای مقایسه، سرمایه‌گذاری همزمان همان مقدار پول در بیت کوین به بازده اندک ۷۵۰۰ دلاری منجر می شد. این بازگشت سرمایه عالیست اما نسبت به لایت کوین ناچیز می باشد.
با این حال، این بدان معنی نیست که قیمت litecoin همچنان رشد خواهد کرد و یک سرمایه گذاری عالی برای آینده محسوب می شود. ارز های رمزنگاری شده بسیار پرنوسان هستند، به این معنی که ممکن است قیمت آنها در مدت زمان کوتاه به طور چشم گیری بالا و پایین شود.
برای مثال، بنابر جداول قیمتی تهیه شده توسط coinmarketcap ، لایت کوین در اواسط دسامبر ۲۰۱۷، ارزشی معادل ۳۷۰ دلار داشت. حدود یک ماه و نیم بعد، قیمت آن به ۱۱۰ دلار سقوط کرد؛ این یعنی ۷۰ درصد از ارزش خودش را طی مدت کوتاهی از دست داد!
حقیقت این است که هیچ کس نمی داند قیمت ها در چه جهتی حرکت خواهند کرد. بنابراین، سرمایه گذاری در لایت کوین، همانند دیگر ارز های رمزنگاری شده، سهام ها، بازار تبادل ارز های خارجی (فارکس)، یک شغل پر ریسک است. پس برای احتیاط: هرگز بیشتر از تواناییتان برای ضرر کردن، سرمایه‌گذاری نکنید.
کاربرد ها:
با توجه به اینکه لایتکوین و بیتکوین شباهت زیادی در ساختار و عملکرد دارند میتوان انتظار داشت که اکثر اعمالی که با بیتکوین قابل‌اجرا است با لایتکوین هم انجام شود. به‌بیان‌دیگر با استفاده از این ارز دیجیتال می‌توانید در هر زمان و مکان ارزش مالی را ارسال و دریافت کنید. هم‌اکنون برخی از فروشگاه‌های آنلاین، لایتکوین را در کنار سایر ارزهای دیجیتال می‌پذیرند.
چارلی لی، مخترع لایت کوین اعلام کرده که برای جلوگیری از سوءتفاهم هایی که ممکن است از صحبت های او برداشت شود و موجب افزایش یا کاهش قیمت لایت کوین شود تمامی لایت کوین‌های خود را فروخته و هیچ لایت کوینی در اختیار ندارد. وی ابراز داشته: هر زمان که من در مورد قیمت بیت کوین یا اخبار خوب و بد حرفی بزنم، به این متهم می‌شوم که این کار را برای منافع خود انجام داده‌ام به همین خاطر تمامی لایت کوین‌های خود را فروختم و اهدا کردم.»
لایت کوین هم مانند بیت کوین از قیمتی در حدود ۱ سنت کارش را آغاز کرد. این ارز تا سال ۲۰۱۴ رشد قیمت خیلی خوبی داشت اما بعد از آن با کاهش قیمت محسوسی مواجه شد و حدود سه سال در محدوده قیمت ۱ تا ۴ دلار بالا و پایین میشد. سال ۲۰۱۷ دوران انفجار لایت کوین بود. در حالی که بیت کوین در سال ۲۰۱۷ حدود ۱۷۰۰ درصد رشد کرد، لایت کوین با رسیدن به بالاترین قیمت تاریخش یعنی ۳۲۰ دلار، صعودی ۷۰۰۰ درصدی را تجربه کرد.
افزایش آگاهی مردم در حوزه ارزهای دیجیتال و گسترش ارزهای بلاک چینی باعث رشد قیمت شدیدی در تمام ارزهای بالای جدول شد. شرکت های زیادی از جمله برخی از سایت های قمار، لایت کوین را به عنوان روش پرداخت پذیرفتند که در رشد قیمت آن بی تاثیر نبود.
در دنیای واقعی، عملا هر سیستم مالی نیازمند یک قدرت مرکزی جهت تایید و پردازش یک معامله و یا تراکنش است. برای مثال، اگر قصد دارید مقداری پول به دوست خود ارسال کنید، احتمالا از بانک استفاده خواهید کرد.
با انجام انتقال، پول از حساب شما خارج خواهد شد و پس از مدتی به حساب دوست شما واریز خواهد شد. خیلی ساده!
اگر چه به منظور انجام این کار به یک شخص ثالث نیاز دارید و آن بانک است. مشکل اینجاست که شما باید به شخص ثالث اطمینان کامل کنید.
شما باید اطلاعات شخصی خود را در اختیار آنها قرار داده و به آنها اعتماد کنید تا از پول شما محافظت کنند.
اگر بحران اقتصادی سال 2008 را به خاطر آورید، بسیاری از بانک ها ورشکسته و پس انداز خود را از دست دادند. قضیه دنیای رمزنگاری متفاوت هستند. تراکنش های بلاک چین غیرمتمرکز هستند به این معنی که هیچ فرد و یا قدرتی بر دارایی ها کنترل ندارد.
احتمالا تعجب خواهید کرد که بدون تایید و پردازش شخص ثالث چگونه انجام تراکنش ممکن خواهد بود؟ این ویژگی به دلیل وجود دفتر حساب توزیع شده امکان پذیر شده است که توسط هزاران استخراج کننده مختلف مدیریت می شود.
به جای اینکه تنها یک شخص یا یک مجموعه (مانند یک بانک) بر دارایی ها کنترل داشته باشد، همه می توانند بر آنها نظارت داشته باشند. مردم به منظور تبدیل شدن به یک استخراج گر، از قدرت محاسباتی زیاد برای حل مسائل ریاضی استفاده می کنند.
دلیل استفاده از کامپیوتر این است که مسائل به گونه ای طراحی شده اند که انسان قادر به حل آنها نیست. پس از حل یک مسئله، بلاک تراکنش مورد تایید قرار می گیرد. چرا مردم با وجود صرف زمان، پول و برق از کامپیوتر خود برای تایید تراکنش ها استفاده می کنند؟
استخراج کنندگان به عنوان پاداش ارز دریافت می کنند. به عنوان مثال، کسانی که لایت کوین را استخراج می کنند، توکن لایت کوین دریافت می کنند. این امر کمک می کند تا شبکه بلاک چین به صورت غیر متمرکز عمل کند.
عمل استخراج علاوه بر حمایت از جامعه رمزنگاری، سود آور نیز هست. هر چه عمل استخراج بیشتر و بیشتر محبوب شود، رقابت نیز بیشتر می شود.
به طوری که هزاران نفر برای حل یک مسئله یکسان تلاش می کنند. هر کدام از استخراج کنندگان که اول از همه بتواند مسئله را حل کند، پاداش را دریافت خواهد کرد! (این سیستم استخراج به اثبات کار (PoW/Proof-of-Work) معروف است.) علاوه بر این، سیستم های استخراج دیگری مانند بلاک چین نئو (NEO) وجود دارند که از یک نوع استخراج متفاوت به نام اثبات سهام (PoS/Proof-of-Stake) استفاده می کنند.
اکنون می دانید که عمل استخراج چیست. حال بیاید ببینیم این عمل بر روی بلاک چین لایت کوین چگونه کار می کند.
امروزه لایت کوین مشهور شده است و مردم بیشتر و بیشتری در حال استخراج آن هستند. در حال حاضر برای استخراج لایت کوین گزینه های مختلف زیادی در دسترس شما قرار دارد که به بودجه شما بستگی دارد. برای شروع، بیاید به تعریف و توضیح استخراج انفرادی بپردازیم.
استخراج انفرادی
اگر قصد دارید تمام تجهیزات لازم را خودتان تهیه کنید و در هیچ مسئولیتی با دیگران سهیم نشوید، عمل استخراج شما انفرادی نامیده می شود.
مزیت اصلی این کار در این است که لازم نیست پاداش استخراج خود را با شخص دیگری تقسیم کنید. در نتیجه پول بیشتری را بدست خواهید آورد. در استخراج انفرادی بر خلاف استخراج از طریق استخر که در پایین توضیح داده خواهد شد، نیاز به پرداخت هیچ هزینه ای نیز نمی باشد.
هر چند باید به یاد داشته باشید که خود باید تمام تجهیزات استخراج را تهیه کرده و تمام هزینه برق را پرداخت کنید. این می تواند بسیار پر هزینه باشد و قادر به پرداخت آن نباشید. از اینرو ممکن است روشی دیگر را برای عمل استخراج اتخاذ کنید.
تعداد دفعاتی که موفق به دریافت پاداش استخراج خواهید شد می تواند کاملا متغیر باشد به این معنی که ممکن است چندین روز یا حتی چندین هفته را بدون دریافت هیچ چیز سپری کنید.
استخر استخراج سازی:
اگر فکر می کنید هزینه استخراج انفرادی بسیار زیاد است، پس به فکر پیوستن به یک استخر استخراج باشید.
استخر استخراج جایی است که شما و سایر استخراج کنندگان منابع خود (مانند قدرت محاسباتی، و هزینه برق) را به اشتراک می گذارید. از آنجائی که قادر به تولید قدرت بیشتری هستید، شانس بیشتری برای دریافت پاداش خواهید داشت. این بدان معنی است که درآمد شما ثابت تر خواهد بود.
استخراج از طریق استخر را مانند یک قرعه کشی تصور کنید. اگر از 100 هزار کارت قرعه کشی موجود، تنها یک کارت در اختیار داشته باشید، احتمالا هرگز پیروز نخواهید شد. اگر پیروز شوید پاداش ها بزرگ خواهند بود.
اگر به یک استخر استخراج دارای 50000 عضو ملحق شوید، هر بار که استخر شما موفق به کسب پاداش شود، شما سهم خود را بر اساس یک کارت قرعه کشی دریافت خواهید کرد. این امر برای استخراج لایت کوین همینطور است و سهم پاداش شما بر اساس مقدار قدرتی است که ارائه داده اید.
گاهی اوقات برای ملحق شدن به یک استخر استخراج لازم است هزینه ای را پرداخت کنید که ممکن است برایتان ناخوشایند باشد.
صدها استخر استخراج لایت کوین برای انتخاب وجود دارند. دو عدد از معروف ترین آنها را در لیست زیر معرفی شدند.
استخر استخراج لایت کوین یکی از استخرهای اصلی است که از سال 2011 در حال فعالیت است. یکی از مزایای اصلی استخر استخراج لایت کوین عدم نیاز به پرداخت هزینه در قبال عضو شدن در آنها می باشد.
آنها از سیستم پرداخت در ازاء سهم” (PPS: pay-per-share) استفاده می کنند که مقدار پاداش دریافتی بر اساس قدرت و برق مصرفی است.
شما از پرداخت های فوری بهره مند خواهید بود و به منظور امنیت، سیستم تایید اعتبار دو عاملی نیز در دسترس شما قرار دارد.
استخر آنت پول (Antpool) در چین قرار دارد و یکی از بزرگترین استخرهای استخراج لایت کوین است. آن نیز برای سایر ارزهای رمزنگاری مانند بیت کوین و اتریوم استخر استخراج دارد.
آنت پول برای عضویت در استخر هیچ هزینه ای نمی گیرد. اما کارمزد تمام تراکنش های یک بلاک که در استخر استخراج انجام می شود را دریافت می کند. در این استخر مانند سایر استخرها تمام پاداش استخراج بلاک تقسیم می شود.
مقدار پول دریافتی شما بر اساس مقدار قدرتی است که اختصاص داده اید. این استخر پاداش ها را به صورت روزانه پرداخت می کند.
استخراج ابری:
اگر نمی خواهید برای تجهیزات گران قیمت استخراج پول زیادی هزینه کنید، اما همچنان قصد استخراج دارید، گزینه سومی نیز وجود دارد.
در استخراج ابری قادر خواهید بود با استفاد از پرداخت هزینه یک ریگ استخراج لایت کوین، تمام امور برای شما انجام گیرد.
این نوع استخراج یک گزینه ی عالی برای مبتدیان است. زیرا آنها مجبور به پرداخت هزینه سخت افزارهای گران قیمت و نیز برق نیستند.
البته هیچ چیز در زندگی رایگان نیست. شما باید مبلغ مشخصی را برای دریافت پاداش استخراج ابری سرمایه گذاری کنید. هر چه بیشتر سرمایه گذاری کنید، پول بیشتری را دریافت خواهید کرد.
هر چند در مورد استفاده از نوع شرکت استخراج ابری باید بسیار دقت داشته باشید. در این زمینه ان زیادی وجود دارند که پول شما را گرفته و هیچ خدماتی را ارائه نخواهند داد. قبل از ارسال پول بسیار تحقیق کنید.
یکی از معروف ترین وب سایت های جهت استخرهای استخراج ابری، هش فلر
(Hashflare) نام دارد. هش فلر در کشور استونی مستقر است. این شرکت خدمات استخراج ابری لایت کوین را از سال 2014 ارائه می دهد.
اگر قادر به خرید تجهیزات نیستید و یا نمی خواهید ریسک کنید احتمالا استخراج ابری بهترین گزینه برای شما باشد.
اگر تصمیم گرفته اید که به صورت انفرادی استخراج کنید یا اگر قصد ملحق شدن به یک استخر استخراج را دارید، باید سخت افزار مورد نیاز استخراج را خریداری کنید.
لایتکوین اولین رمزارز جهان بعد از بیتکوین است و همیشه در بین ۱۰ ارز دیجیتال برتر قرار داشته است. به‌علاوه نشانه‌هایی که دال بر محبوبیت بیشتر ارزهای دیجیتال در آینده هستند باعث شده تا افراد زیادی به فکر خرید و نگهداری از آن بیفتند. برخی از کیف پول های نگهداری لایتکوین عبارتند از:
۱.کیف پول سخت افزاری Ledger Nano S
کیف پول سخت افزاری که یکی از محبوب ترین و امن ترین کیف پول‌های موجود است که از لایت کوین هم پشتیبانی میکند. شما مالک کلید خصوصی هستید و لایت کوین‌های شما به صورت امن نگهداری میشوند. یک صفحه نمایش OLED هم برای سهولت در استفاده روی دستگاه وجود دارد.
۲.کیف پول سخت افزاری Trezor
وقتی قیمت بیت کوین هر روز بالاتر می‌رفت عده زیادی در مورد امنیت بیت کوین‌های خود بیشتر نگران می‌شدند. در جمهوری چک توسط شرکتی به نام SatoshiLabs ایجاد شد و تبدیل به اولین کیف پول سخت افزاری دنیا شد که در حال حاضر این کیف پول کاربران فراوانی در سطح دنیا دارد و از لایت کوین های شما پشتیبانی میکند.
۳.کیف پول موبایل و دسکتاپ jaxx
jaxx یک کیف پول چند ارزی بلاک چین است که به شما اجازه میدهد به آسانی ارزهای خود را روی دسکتاپ و موبایل مدیریت کنید. این کیف پول برای استفاده‌های روزانه مناسب است اما نباید برای مقادیر بالای لایت کوین استفاده شود. jaxx به کاربران خود اجازه میدهد تا سرمایه خود را با یک کلید ۱۲ کلمه‌ای بازگردانند. این کیف پول بسیار ایمن است چرا که شما مالک کلید خصوصی هستید و می‌توانید هر زمان که نیاز داشتید کلید را وارد یا خارج سازید. jaxx از یک جامعه کاربری فعال برخوردار است که به آن رابط کاربری آسانی داده است. jaxx در مرورگرهای کروم، فایرفاکس، سیستم عامل ios، لینوکس و ویندوز قابل دسترس است.
۴.کیف پول دسکتاپ Exodus
اگر به دنبال یک کیف پول رایگان هستید Exodus انتخاب خیلی خوبی است. رابط کاربری جذابی دارد و کاملا رایگان است و استفاده از آن هم به شدت امن است. تنها مشکلش این است که فقط میتوان از آن در رایانه‌های ویندوز، مک و لینوکس استفاده کرد. Exodus یک کیف پول دسکتاپ چند ارزی است که از لایت کوین، بیت کوین، اتریوم و سایر ارزها پشتیبانی میکند. شما یک کلید ۱۲ حرفی برای ریکاوری دریافت میکنید. همچنین قابلیت ShapeShift هم برای تبدیل ارزها به هم وجود دارد.
۵.کیف پول دسکتاپ Litecoin Core
این کیف پول رسمی لایت کوین است و بسیار ایمن است. یک کیف پول رایگان که در وبسایت شرکت قابل دسترس است. کلید خصوصی شما هم در دسکتاپ ذخیره میشود. البته این کیف پول خود را با تمام بلاک چین لایت کوین، همگام سازی میکند که معمولا ۴-۵ روز طول میکشد. این کیف پول برای سیستم عامل‌های ویندوز، لینوکس و مک قابل دسترس است.
۶.کیف پول موبایلی LoafWallet
این کیف پول توسط چارلی لی خالق لایت کوین ایجاد شده است. این اولین و تنها کیف پول لایت کوین برای سیستم عامل ios است. این کیف پول توسط اتحادیه لایت کوین پشتیبانی میشود. استفاده از LoafWallet بسیار آسان است و رابط کاربری تمیزی دارد. به وسیله یک کلید ۱۲ کلمه‌ای می‌توانید کیف پول را ریکاوری کنید. همچنین قابلیتی دارد که به شما اجازه میدهد به صورت مستقیم از صرافی کوین بیس لایت کوین بخرید. این کیف پول رایگان است.
۷.کیف پول دسکتاپی Electrum
این کیف پول دسکتاپی است اما از کیف پول Litecoin Core خیلی سریعتر است. Electrum یک کیف پول لایت کوین است که با کل بلاک چین لایت کوین همگام سازی نمی‌شود. این کیف پول یک کلید ریکاوری ۱۲ کلمه‌ای برای بازگردانی سرمایه شما در اختیارتان قرار میدهد. همچنین ازفورک SegWit هم پشتیبانی میکند و قابلیت فریز کردن سرمایه‌تان را هم در اختیار دارد تا کسی نتواند از آدرس شما پول ارسال کند. البته برای افراد تازه‌کار توصیه نمی‌شود چون رابط کاربری پیچیده‌ای دارد.
از آنجایی که این ارزهای دیجیتال هنوز نوظهور” هستند، تخمین ارزش آنها دشوار خواهد بود. تغییرات در نحوه اداره سرمایه بین‌المللی ممکن است به کاهش نیاز به ارزهای دیجیتال منجر شود. کشورهایی مانند چین قوانینی دارند که خروج سرمایه از کشورشان را کنترل میکنند، بنابراین برای دور زدن این محدودیت‌ها میتوان بر روی ارزهای دیجیتال سرمایه‌گذاری کرد. تغییر این قوانین یا قوانین مشابه به آن میتواند در بازار کریپتوکارنسی‌ها تأثیر بگذارد. در حال حاضر ارزهای دیجیتال قوانین مدونی ندارند و این باعث شده تا بسیاری از افراد، ریسک سرمایه‌گذاری در این فضا را نپذیرند. لایت کوین یک ارز است که در ماهیت بیشتر شبیه به کالاست، به همین دلیل نوسانات بازار مانند عرضه و تقاضا بر روی قیمت آن تأثیرگذار است. اما در عین‌حال هم بسیاری ازمعامله گران کوتاه مدت، این مسئله را یک ریسک مثبت تلقی میکنند.
مخفف لایت کوین، LTC است که همانند دلار آمریکا (USD) و یورو (EUR) به اختصار درآمده است. این ارز دیجیتال میتواند با سایر ارزها نیز جفت شود. برای مثال، نام جفت ارز لایتکوین در مقابل دلار آمریکا، LTC/USD است.
لایت کوین یک شبکه‌آنلاین است که افراد می‌توانند از آن برای ارسال پرداخت از یک شخص به شخص دیگر استفاده کنند. لایتکوین به صورت همتا به همتا و غیرمتمرکز است، به این معنی که توسط هیچ نهاد یا دولتی کنترل نمی‌شود. این سیستم پرداخت با ارزهای فیزیکی مانند دلار یا یورو سروکار ندارد و در عوض، از واحد حساب خود که نام آن لایتکوین (LTC) است، استفاده میکند. به همین دلیل است که اغلب لایتکوین به عنوآن‌یک ارز مجازی و یا یک ارز دیجیتال طبقه‌بندی میشود. خرید و فروش لایتکوین و تبدیل آن به ارزهای فیات رایج را میتوان به راحتی در بسیاری از صرافی‌های آنلاین انجام داد.
قیمت لایتکوین:
لایت کوین هم مانند بیت کوین از قیمتی در حدود 1 سنت کارش را آغاز کرد. این ارز تا سال 2014 رشد قیمت خیلی خوبی داشت اما بعد از آن با کاهش قیمت محسوسی مواجه شد و حدود سه سال در محدوده قیمت 1 تا 4 دلار بالا و پایین میشد. سال 2017 دوران انفجار لایت کوین بود. در حالی که بیت کوین در سال 2017 حدود 1700 درصد رشد کرد، لایت کوین با رسیدن به بالاترین قیمت تاریخش یعنی 320 دلار، صعودی 7000 درصدی را تجربه کرد.
پس از این رشد فوق العاده قیمت لایت کوین به مرور کفی افت کرد و در بهمن 96 قیمت هر واحد لایت کوین حدود 140 دلار است.
مانند بیت کوین، پذیرش و کاربرد لایت کوین با افزایش قیمت آن رابطه مستقیم دارد. در سال 2017، افزایش آگاهی مردم در حوزه ارزهای دیجیتال و گسترش ارزهای بلاک چینی باعث رشد قیمت شدیدی در تمام ارزهای بالای جدول شد. شرکت های زیادی از جمله برخی از سایت های قمار، لایت کوین را به عنوان روش پرداخت پذیرفتند که در رشد قیمت آن بی تاثیر نبود.
این ارز دیجیتال در کیف پول ها بر روی بلاک چین ذخیره میشود. شما می‌توانید به کیف پول لایت کوین از هرکجای دنیا دسترسی داشته باشید. نکته خوب دیگر در خصوص این کریپتوکارنسی های بین‌المللی و غیرمتمرکز این است که همه لایت‌کوین‌ها یکسان هستند و با در اختیار داشتن اینترنت می‌توانید از هرکجای دنیا آن را کنترل کنید. یکی دیگر از بزرگترین مزایای این سیستم مبتنی بر کیف پول این است که هیچ بانکی در فرآیند آن درگیر نیست.
لایت کوین برخلاف سایر ارزهایی مانند دلار و یورو، مستقل از هر بانک مرکزی فعالیت میکند. شبکه لایتکوین هیچ نهاد مرکزی ندارد، درنتیجه باعث شده تا به یک ارز دیجیتال غیرمتمرکز تبدیل شود.
لایت کوین از الگوریتم اسکریپت Scrypt برای استخراج استفاده می کند. برای استخراج لایت کوین می توانید از پردازنده (CPU)، کارت های گرافیکی (GPU) و دستگاه های ASIC استفاده نمایید.
برای استخراج litecoin با کارت های گرافیکی نیاز به جمع آوری یک ریگ (Rig) مناسب استخراج دارید.
سخت افزارهایی که برای جمع آوری ریگ استخراج litecoin نیاز دارید شامل: مادربرد مخصوص – کارت های گرافیک قدرتمند – یک RAM و CPU متوسط – پاور مناسب- یک شاسی برای سوار کردن قطعات روی آن
استخراج لایت کوین با دستگاه ASIC بهترین دستگاه ASIC استخراج litecoin در حال حاضر BitMain Antminer L3 Plus است.
پس از نصب سیستم عامل و نرم افزارهای مورد نیاز باید در یک استخر استخراج ثبت نام کنید و اطلاعات سرور و پورت خود را در نرم افزارهای استخراج وارد کنید. بهترین استخر استخراج لایت کوین، litecoinpool.org است.
نرم افزارهای معتبر استخراج لایت کوین با GPU
CGMiner: بهترین و پرکاربرد ترین نرم افزار استخراج litecoin است. این نرم افزار از هر دو نوع گرافیک های AMD و Nvidia پشتیبانی می کند.
CUDAminer: این نرم افزار فقط از کارت گرافیک های Nvidia پشتیبانی می کند. با الگوریتم Scrypt استخراج می کند.
خرید مستقیم با ارزهای سنتی مانند ریال یا دلار
تبدیل ارزهای دیجیتال دیگر به litecoin
خرید مستقیم لایت کوین با ریال از طریق سایت های صرافی ایرانی صورت می‌گیرد.
سرعت تراکنش لایت کوین میانگین سرعت استخراج بلوک در لایت کوین 2.5 دقیقه است در حالی که این سرعت در بیت کوین10 دقیقه است.
به دلیل انباشتگی شبکه و کندی زمان استخراج بلوک، میانگین زمان انتظار برای تراکنش‌ها میتواند تا 29 دقیقه افزایش پیدا کند.
این ویژگی برای آن دسته از تاجرانی که در طی روز تعداد زیادی تراکنش کوچک انجام می‌دهند به شدت مفید است. آنها با استفاده از لایتکوین می توانند ظرف 5 دقیق ه دو تاییدیه دریافت کنند و این در حالی است که گرفتن یک تاییدیه در بیت کوین حداقل 10 دقیقه طول میکشد. مزیت مهم دیگر زمان کم ایجاد بلوک، تغییری در پاداش استخراج میدهد. از آنجایی که زمان بین بلوک‌ها کم است، ماینرهای بیشتری فرصت میکنند بلوک‌ها را استخراج کنند و پاداش استخراج کسب نمایند. این بدان معناست که در لایت کوین به لحاظ نظری پاداش‌های استخراج باید به خوبی توزیع شوند و از دیدگاه کلی تمرکززدایی بیشتری صورت می‌گیرد. با این وجود، سرعت بالای تراکنش معایبی را هم با خود به همراه دارد. نخست، به خاطر کوچک بودن زمان ایجاد، بلوک‌های جدا افتاده‌ی بیشتری شکل می‌گیرند. بلوک جدا افتاده (Orphaned blocks) به چه معناست استخراج از جهات مختلف به معنای رقابت میان استخراج‌کنندگان مختلف است. تعدادی استخراج‌کننده و گروه استخراج تمام تلاش خود را میکنند تا بلوک بعدی که به زنجیره اضافه میشود را استخراج کنند. برخی مواقع بیش از یک استخراج‌کننده موفق میشود بلاک چینی را که باید به زنجیره اضافه شود پیدا کند. در این حالت، شبکه تصمیم می‌گیرد بلوک بعدی که اضافه میشود کدام است. بلوک دیگر فرآیندی را طی میکند که در پایان آن را به یک بلوک جدا افتاده مبدل می‌سازد. بلوک جدا افتاده در واقع یک بلوک کاملا موثق است که هیچ تراکنشی در آن صورت نمی‌گیرد. در لایت کوین، زمان میان بلوک‌ها کم است به همین خاطر امکان استخراج بلوک‌های جدا افتاده توسط استخراج‌کنندگان به شدت افزایش پیدا کرده است. بلوک‌های جدا افتاده تنها یک زهکش در سیستم هستند. دوم اینکه، فشار عظیمی بر روی بلاک چین لایت کوین وجود دارد؛ به تعداد تراکنش‌های اتفاق افتاده بر روی زنجیره لایت کوین نگاهی بیندازید.
درست است که لایت کوین به طور مشخص با هدف حجم دادن به تراکنش‌ها ساخته شده است اما این مساله فشار عظیمی روی آن وارد میکند و بلاک چین را به حالت مسدود شدن نزدیک میکند. لایت کوین با کمک گرفتن از سِگ ویت (Segwi) تا حد زیادی این مشکل را حل کرد. پیشتر به صورت مفصل به موضوع سگ ویت پرداخته ایم. در اینجا شرح مختصری در مورد ماهیت آن ارائه میکنیم. قصد داریم از مثال بیت کوین و اسکریپت (script) استفاده کنیم. فرض کنید آلیس (Alice) می‌خواهد 0.0015 BTC برای باب (Bob) بفرستند. به این منظور آلیس باید ورودی‌هایی به ارزش 0.0015770 BTC ارسال نماید.
که نام تراکنش و به عبارت دیگر هش ورودی و رقم خروجی می باشد. Vin_sz مقدار دیتای ورودیست و از آن جا که آلیس تنها با استفاده از یکی از تراکنش‌های پیشین خود این دیتا را ارسال میکند، این مقدار 1 است. Vout_sz نیز برابر با 2 است زیرا تنها خروجی‌های موجود باب و تغییر حاصل هستند. این دیتای ورودی است؟ دیتای ورودی را می‌بینید؟ آلیس تنها از یک تراکنش ورودی استفاده میکند. زیر دیتای ورودی، دیتای امضای آلیس قرار دارد. این دیتای امضا میتواند 2 مشکل بزرگ ایجاد کند: می توان به راحتی آن را دستکاری کرد و به این ترتیب حملات منعطف به تراکنش ممکن میشود. در هر کدام از بلوک‌ها فضای بسیار زیادی را اشغال میکند. ایجاست که سگ ویت (Segwit) به عنوان یک راه حل ساده مطرح میشود. مفهوم سایدچین یا زنجیره فرعی مدتی است که به حوزه‌ی بیت کوین وارد شده است. ایده سایدچین بسیار ساده است، شما یک زنجیر موازی دارید که در کنار زنجیر اصلی اجرا میشود. سایدچین به وسیله‌ی یک peg دو مسیره به چین اصلی پیوست میشود. ایده‌ی اولیه‌ی بلاک استریم مربوط به بلاک چین بیت کوین به این صورت است و سایدچین به شکل زیر است: ایده‌ی دکتر ویوله (Dr. Wiulle) این بود که با وجود سادگی چرا ویژگی جدیدی به این سایدچین اضافه نکنیم؟ این ویژگی شامل دیتای امضای تمامی تراکنش‌ها است که آن را در فرآیند از زنجیر اصلی مجزا می‌سازد. این ویژگی را شاهد تفکیک شده (Segregated Witness) یا به اختصار سگ ویت (Segwit) می‌نامند. اگر بلوکی سگ ویت را اجرا کند به این شکل در می‌آید: بنابراین با حذف دیتای امضا از تراکنش‌ها، با یک تیر دو نشان زده شد؛ هم فضای بلوک خلوت‌تر شد و هم تراکنش‌ها امنیت بهتری پیدا کردند. لایت کوین به اجرای سگ ویت اقدام کرد و در نتیجه بار موجود در زنجیره آن به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کرد.
تجهیزات سخت افزاری لایت کوین:
در اوایل، استخراج لایت کوین تنها با استفاده از یک واحد پردازشگر مرکزی (CPU) و یک واحد پردازشگر گرافیکی (GPU) ممکن بود و سود خوبی را به همراه داشت.
این وضعیت بسیار خوب بود، زیرا شما قادر بودید با سرمایه گذاری بسیار ناچیزی کسب درآمد کنید. با این حال، اکنون می توانید با خرید سخت افزارهای تخصصی استخراج لایت کوین به نام اسیک (ASICs)، این کار را برای خود ممکن سازید.
دستگاه های اَسیک (ASIC) بسیار قدرتمند تر از CPU و GPU هستند، یعنی شانس شما برای بردن پاداش استخراج بسیار بیشتر است.
تصور کنید وارد یک مسابقه فرمول یک شده اید. شما یک اتومبیل فورد فیستا دارید در حالی که سایرین فراری دارند، به نظر شما آیا شانس پیروز شدن را خواهید داشت؟ خیر، شما شانسی نخواهید داشت!
اگر قصد استخراج لایت کوین را دارید، باید قطعات سخت افزاری را مورد بررسی قرار دهید.
ماینر L3 :
دستگاه اَنت ماینر L3+ تاکنون قدرتمندترین دستگاه استخراج لایت کوین است. نه تنها سریعترین دستگاه است بلکه توسط یک شرکت معروف به نام بیت مین ساخته می شود. هیچ کدام از دستگاه های استخراج لایت کوین قادر به رقابت با این دستگاه نیستند.
میزان محاسباتی که یک سخت افزار در هر ثانیه قادر به انجام است را نرخ هش می گویند. دستگاه استخراج اَنت ماینر +L3 دارای نرخ هش 504MH/s (مگا هش بر ثانیه) است که همیشه مسائل استخراج را سریع تر از هر گونه دستگاه دیگری حل می کنند.
یک دستگاه ارزانتر از شرکت اَنت ماینر به نام L3 وجود دارد. این دستگاه نیز به خوبی عمل می کند. البته سروصدای آن به اندازه ی یک جاروبرقی است.
فراموش نکنید، اگر نمی خواهید پول زیادی را برای سخت افزارهای گران قیمت هزینه کنید، می توانید در عوض از استخراج ابری استفاده کنید.
اکنون که شما اطلاعات کافی در مورد خرید بهترین تجهیزات استخراج لایت کوین دارید. حال بیاید به نرم افزار مورد نیاز برای این کار بپردازیم.
برای استخراج لایت کوین به چه نرم افزاری نیاز است؟
همانطور که قبلا گفتم، اگر نظر شما در مورد استخراج لایت کوین جدی است، مناسب ترین دستگاه برای بدست آوردن یک سود خوب، دستگاه اَنت ماینر L3 یا +L3 است.
از ویژگی های عالی این دستگاه نصب و راه اندازی آسان آن است. هنگامی که این محصول به دست شما برسد، همراه آن یک فایل نصب می باشد. سپس شما مختارید که عمل استخراج را به صورت انفرادی انجام دهید یا به استخرهای استخراج ملحق شوید.
قبل از اقدام به خرید سخت افزار، توانایی کسب پول را برای خود بررسی کنید. در مواردی که مجبور به پرداخت هزینه های زیاد برای تجهیزات و برق هستید، هیچ سودی وجود ندارد.
هزینه برق
برای انجام استخراج نیاز به استفاده از قدرت محاسباتی دارید و هر چه بیشتر از آن استفاده کنید، پاداش بیشتری را دریافت خواهید کرد. این عمل نیازمند مصرف برق بسیار است.
زمانی که شروع به استخراج بیت کوین کنید به زودی متوجه می شوید که قبض های مصرف برق چقدر زیاد خواهد بود.
هزینه برق بسته به جایی که در آن زندگی می کنید، متفاوت است. برای مثال، بسیاری از استخراج کنندگان در چین مستقر شده اند، زیرا در آنجاهزینه انرژی بسیار پایین است. در مکان هایی مانند آمریکا هزینه برق بشدت گران است.
اینکه چه میزان برق برای این کار استفاده خواهید کرد را باید مورد بررسی قرار دهید. همچنین تا چه اندازه ای لازم است استخراج کنید که ارزشش را داشته باشد.
سختی هر بلاک
احتمالا به یاد دارید که عمل استخراج مانند حل یک مسئله ی بسیار مشکل است. در حقیقت، این مسئله به قدری دشوار است که هیچ فردی نمی تواند آن را حل کند.
بسیار خوب، با گذر زمان سختی هر مسئله بیشتر می شود. هنگام وقوع این اتفاق، پاداش گرفتن برای کامپیوتر شما سخت تر می شود و سود شما کاهش خواهد یافت.
فروش مجدد سخت افزار
اگر خودرویی را چند سال گذشته خریدید و حال قصد فروش آن را دارید تا از این طریق بتوانید اقدام به خرید یک خودروی جدید کنید. مطمئنا پول کمتری را از آنچه که ابتدا پرداخت کرده بودید، دریافت خواهید کرد. اما در نهایت پولی را در ازای فروش آن دریافت خواهید کرد. این پول را ارزش فروش دوباره می نامند.
سخت افزار لایت کوین تنها می تواند به منظور استخراج ارزهای رمزنگاری مورد استفاده قرار گیرد. زمانی که دشواری حل مسائل بسیار زیاد شود، سخت افزار شما ممکن است ارزشی نداشته باشد.
اوایل، زمانی که مردم در سال 2011 شروع به استخراج لایت کوین کردند، انجام استخراج با استفاده از دستگاه های GPU ممکن بود. اما اکنون دستگاه های GPU دیگر به اندازه کافی برای این کار قدرتمند نیستند و نمی توانند مورد استفاده قرار گیرند.
ارزش لایت کوین
می دانم که اگر بتوانید با استفاده از سخت افزار جدید لایت کوین استخراج کنید، چقدر خوب خواهد بود. اما اگر ارزش سکه ها کاهش یابد چه اتفاقی خواهد افتاد؟
این مورد که از اهمیت بالایی برخوردار است، همچنین باید در نظر گرفته شود. به عنوان مثال، اگر شما در حال استخراج هستید و ارزش هر لایت کوین 100 دلار است، اما در روز بعد ارزش هر لایت کوین به 50 دلار کاهش یابد، شما متحمل ضرر بزرگی خواهید شد(در حال حاضر قیمت لایت کوین در حدود 30 دلار است).
فراموش نکنید که ارزهای رمزنگاری به چه اندازه دارای نوسان هستند. قیمت ها ممکن است در یک شب بسیار تغییر کنند!
روش های دیگر بدست آوردن لایت کوین
اگر به عمل استخراج به عنوان یک روش برای بدست آوردن لایت کوین های بیش
این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.
زکات علم، نشر آن است. هر
وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.
همچنین
وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق
بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.
درباره این سایت